Υπηρεσιακή κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δόβα 1961

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Υπηρεσιακή κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δόβα
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού20 Σεπτεμβρίου 1961
Ημερομηνία διάλυσης4 Νοεμβρίου 1961
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΠαύλος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΚωνσταντίνος Δόβας
Αντιπρόεδρος ΚυβέρνησηςΙωάννης Παρασκευόπουλος
Συνολικός αριθμός Μελών20
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαΥπηρεσιακή κυβέρνηση
Ιστορία
Εκλογέςκυβέρνηση διορισμένη από τον Βασιλιά
Θητεία νομοθετικού σώματοςΗ Βουλή διαλύθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 1961
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1958
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1961

Η Υπηρεσιακή κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δόβα 1961 (Σεπτέμβριος - Νοέμβριος 1961) σχηματίστηκε μετά την παραίτηση της Κυβέρνησης Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή με σκοπό τη διεξαγωγή εκλογών. Οι εκλογές που διεξήχθησαν έμειναν γνωστές ως "εκλογές βίας και νοθείας" λόγω των εκλογικών παραβάσεων που παρατηρήθηκαν εις βάρος της αντιπολίτευσης.

Αν και ο Κ. Καραμανλής επεδίωκε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον στρατηγό Θρασύβουλο Τσακαλώτο, ο Βασιλιάς διόρισε στις 20 Σεπτεμβρίου Πρωθυπουργό τον αρχηγό του Βασιλικού Στρατιωτικού Οίκου του, στρατηγό Κωνσταντίνο Δόβα. Με τον διορισμό μάλιστα, ως Υπουργού Εθνικής Αμύνης, του φιλο-βασιλικού πτέραρχου Χαράλαμπου Ποταμιάνου καθώς και άλλων φιλο-βασιλικών υπουργών δημιούργησε στην ουσία μια κυβέρνηση από ανθρώπους του περιβάλλοντός του.[1].

Τις επόμενες ημέρες τόσο η νεο-ιδρυθείσα «Ένωση Κέντρου» όσο και η «ΕΔΑ» ζήτησαν από την υπηρεσιακή κυβέρνηση, να πάρει μέτρα ώστε προφυλαχθεί το αδιάβλητο των εκλογών. Συγκεκριμένα, ο ηγέτης της «Ένωσης Κέντρου», Γεώργιος Παπανδρέου, ζήτησε την αντικατάσταση των Νομαρχών, την παράδοση του οπλισμού των αντρών των ΤΕΑ, τον αποχρωματισμό του Ραδιοφώνου (ΕΙΡ), ώστε να μην συμμετέχει στην προεκλογική εκστρατεία υπέρ της ΕΡΕ, και την παύση των διορισμών που ξεκίνησε η κυβέρνηση λίγο πριν την παραίτησή της.

Στις 17 Οκτωβρίου μάλιστα και αφού η κυβέρνηση Δόβα δεν έλαβε κανένα από τα μέτρα που ζητήθηκαν, ο Γ. Παπανδρέου προχώρησε σε διάβημα προς τον Πρωθυπουργό Δόβα και προς τον Βασιλιά, έπειτα και από πολλά περιστατικά επίθεσης σε μέλη της «Ένωσης Κέντρου».

Μάλιστα, την τελευταία εβδομάδα πριν τις εκλογές, τα επεισόδια είχαν κλιμακωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε ο Γ. Παπανδρέου με εγκύκλιό του προς τις οργανώσεις του κόμματός του, κάλεσε τα μέλη τους «...να ασκήσουν νόμιμον άμυναν εναντίον πάσης εκδηλώσεως βίας και τρομοκρατίας εκ μέρους των οργάνων του κράτους ή παρακρατικών οργανώσεων ώστε να κατοχυρώσουν ούτω την ελευθέραν εκδήλωσιν του φρονήματος του λαού.»

Οι εκλογές τελικά «διεξήχθησαν σε κλίμα τρομοκρατίας και έμειναν στην ιστορία ως εκλογές «βίας και νοθείας» με υποκινητές και αυτουργούς στρατιωτικούς και αξιωματικούς των σωμάτων ασφαλείας, οι οποίοι ήταν οργανωμένοι σε παραστρατιωτικές ομάδες και είχαν αυτονομήσει τη δράση τους από το επίσημο κράτος.»

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[2]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Σωτήρης Ριζάς : «Κωνσταντίνος Καραμανλής: Η Ελλάδα από τον Εμφύλιο στη Μεταπολίτευση», εκδ. "Μεταίχμιο", 2017
  2. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=1220