Θεών εκκλησία
| Συγγραφέας | Λουκιανός |
|---|---|
| Τίτλος | Θεῶν Ἐκκλησία Deorum Concilium |
| Γλώσσα | αρχαία ελληνικά |
| δεδομένα () | |
Η Θεών εκκλησία στα λατ. (Deorum concilium= Θεών συμβούλιο) είναι συναφές έργο προς τα Ζευς ο ελεγχόμενος και Ζευς ο τραγωδός του Λουκιανού που ο διάλογός του εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της συνέλευσης των θεών στον Όλυμπο, οι οποίοι καλούνται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της εισόδου αλλοδαπών θεών και ημιθέων στο Πάνθεον της κλασικής εποχής.
Παρακμή και σταδιακή υποκατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο κήρυγμα του Ερμή «τίς αγορεύειν βούλεται;» ο θεός Μώμος, η προσωποποίηση της κατηγορίας και της μομφής, αναλαμβάνει πρώτος να καταδείξει την παρακμή και τη σταδιακή υποκατάσταση της λατρείας των Ολύμπιων ξένων θεών, ημιθέων, ακόμα και θνητών που λατρεύονταν ως τοπικοί ήρωες. Ο Όλυμπος, το ανθρώπινο δημιούργημα του Ελληνικού πολιτισμού, βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης. Η απόσταση που χώριζε τα παλιότερα χρόνια τους θεούς από τους ανθρώπους έχει μικρύνει κατά πολύ. Τα κριτήρια ανόδου κάποιου ημιθέου στο Πάνθεον του Ολύμπου έχουν αμβλυνθεί επικίνδυνα.[1]
Καταχρηστική εγγραφή στους καταλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μώμος κατηγορεί αρχικά τον Διόνυσο λέγοντας ότι μας φόρτωσε με ολόκληρη φατρία, παρουσιάζεται επικεφαλής του χορού και ανέδειξε θεούς τον Πάνα, τον Σιληνό και τους Σάτυρους, κάτι άξεστους, γιδοβοσκούς στην πλειοψηφία, ανθρώπους που χοροπηδάνε κι έχουν αλλόκοτες μορφές. Ο ένας έχει κέρατα, από τη μέση και κάτω μοιάζει με κατσίκι, έχει γενειάδα μέχρι κάτω και δεν διαφέρει πολύ από τράγο. Οι Σάτυροι έχουν μυτερά αυτιά, φαλακροί με κέρατα σαν αυτά που φυτρώνουν στα νεογέννητα κατσίκα, ορισμένοι είναι Φρύγες, επειδή είναι εγγονός κάποιου Συροφοίνικα εμπόρου του Κάδμου, και έχουν όλοι τους ουρές. Και μετά απορούμε που μας καταφρονούν οι άνθρωποι, όταν βλέπουν τόσο γελοίους και απίθανους θεούς. Και το γελοιότερο απ΄ όλα, θεοί, ανέβασε ακόμα και το σκυλί, τη Μαίρα, της Ηριγόνης, για να μη στεναχωριέται η κοπέλα, που υπήρξε ερωμένη του, αν δεν έχει στον ουρανό το αγαπημένο της σκυλάκι και το στεφάνι της το συμπεριέλαβε στο χορό των άστρων στην Μικρή άρκτο. Ανέβασαν επιπλέον τους υπηρέτες και τους οπαδούς τους στον ουρανό, τους ενέγραψαν καταχρηστικά στους καταλόγους των θεών και τώρα απολαμβάνουν και τούτοι τα δώρα και και συμμετέχουν στις θυσίες, χωρίς καν να μας έχουν καταβάλει το μετοίκιον.[2]
Μεταμορφώσεις και νόθευση συνεδρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Δίας στη συνέχεια του δίνει την άδεια να μιλήσει ελεύθερα ακόμα και για τον ίδιο μια και ο Ασκληπιός και ο Ηρακλής, που είναι γιος του, εξαγόρασε με ουκ ολίγους κόπους την αθανασία, ενώ ο πρώτος γιατρεύει και συνεφέρει τους ανθρώπους από τις αρρώστιες και «αξίζει όσο πολλοί άλλοι μαζί».
Εσύ ήσουν, Δία, που ξεκίνησες τέτοιου είδους παρανομίες κι έγινες αιτία να νοθευτεί το συνέδριο με το να ενώνεσαι με θνητές γυναίκες και να κατεβαίνεις σε αυτές πότε με τη μια και πότε με την άλλη μορφή, έτσι ώστε να φοβόμαστε μήπως σε πιάσει κάποιος, όταν ήσουν μεταμορφωμένος σε ταύρο και σε θυσιάσει ή μήπως κάποιος χρυσοχόος σε κατεργαστεί, όταν ήσουν χρυσός και αντί για Δίας μας προέκυπτες περιδέραιο, βραχιόλι ή σκουλαρίκι.[3]
Η αμβροσία και το νέκταρ σε ανεπάρκεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επειδή πολλοί από τους φιλοξενούμενους, που εντελώς ανάξιοι στη πολιτεία μας, αφού ενεγράφησαν παράνομα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στα μητρώα και θεωρήθηκαν θεοί, έχουν υπερφορτώσει αφενός τον ουρανό, έτσι ώστε το συμπόσιο να είναι γεμάτο από θορυβώδη όχλο πολύγλωσσων και χυδαίων ανθρώπων και αφετέρου η αμβροσία και το νέκταρ να είναι είδη σε ανεπάρκεια . Αυτοί επίσης, αφού παραμέρισαν, οι αυθάδεις, τους παλιούς αληθινούς θεούς, ζητούν επιτακτικά να πάρουν οι ίδιοι την προεδρία, σε πλήρη αντίθεση με όλα τα έθιμα των προγόνων μας και θέλουν να τους τιμούν περισσότερο στη γη.
Επίλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προτείνεται να γίνει «επταμελής εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή» (επιγνώμονες) για να ελέγξει τα στοιχεία της ταυτότητας και τους τίτλους εκείνων που επιμένουν ότι είναι θεοί - ζητείται δηλ. η θέσπιση του «πόθεν έσxες για τους αθάνατους του Ολύμπου.[4] Επιπλέον ο κάθε θεός να ασχολείται με τα δικά του και ούτε η Αθηνά να γιατρεύει ούτε ο Ασκληπιός να χρησμοδοτεί ούτε ο Απόλλων να κάνει όλα αυτά μόνος του, αλλά να διαλέξει κάτι και να είναι ή μάντης ή κιθαρωδός ή γιατρός.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Λουκιανός, Άπαντα τόμ. 15, σ. 221 εκδόσεις Κάκτος ISBN 960-352-024-1
- ↑ Αυτόθι § 3.6
- ↑ Αυτόθι §7
- ↑ Βάγγος Παπαϊωάννου, Λουκιανός «Ο μεγαλύτερος σατυρικός της αρχαιότητας», σ. 132 1976
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|