Ρω: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
ασυναρτησία |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Το γράμμα '''ρω''' (επίσης ''ρο'') (κεφαλαίο '''Ρ''', πεζό '''ρ''' ή '''ϱ''') είναι το δέκατο έβδομο γράμμα του [[Ελληνικό αλφάβητο|Ελληνικού αλφαβήτου]]. |
Το γράμμα '''ρω''' (επίσης ''ρο'') (κεφαλαίο '''Ρ''', πεζό '''ρ''' ή '''ϱ''') είναι το δέκατο έβδομο γράμμα του [[Ελληνικό αλφάβητο|Ελληνικού αλφαβήτου]]. |
||
Στην αρχαία ελληνική κάθε λέξη που ξεκινούσε από ρ έφερε [[δασεία]]: <tt>Ῥᾴδιον</tt>. Γι αυτό το λόγο στη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων που αρχίζουν από ρ το λατινικό r, στην αρχή της λέξης, ακολουθείται πάντοτε από το h: λ.χ {{πολυτονικό|(Ῥόδος}} - Rhodes ), {{πολυτονικό|( ῥαψῳδία}} - rhapsody ) κ.α. Το h αντιστοιχεί στη δασεία που έφερε το γράμμα. Ο λόγος που το '''ρ''' στην αρχή των λέξεων έφερε δασεία ήταν ότι παλαιότερα πριν από το '''ρ''' προηγούνταν το αρχαϊκό γράμμα [[δίγαμμα]] (Ϝ), το οποίο καθώς βαθμιαία σιγήθηκε σημειώθηκε με τη δασεία, η οποία με τη σειρά της σιγήθηκε επίσης. Λέξεις που αρχίζουν από '''ρ''' και γίνονται δεύτερο συνθετικό λέξης, διπλασιάζουν το ρ. Στο πρώτο ρ έμπαινε [[ψιλή]], ενώ στο δεύτερο δασεία (Καλλιῤῥόη - Callirrhoe). Λόγω του ήχου του διπλού ρ, που έμοιαζε με τον ήχο που παράγει ο σκύλος όταν είναι θυμωμένος, οι Λατίνοι γραμματικοί ονόμαζαν το γράμμα ρ littera canina (σκυλίσιο γράμμα). |
Στην αρχαία ελληνική κάθε λέξη που ξεκινούσε από ρ έφερε [[δασεία]]: <tt>Ῥᾴδιον</tt>. Γι αυτό το λόγο στη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων που αρχίζουν από ρ το λατινικό r, στην αρχή της λέξης, ακολουθείται πάντοτε από το h: λ.χ {{πολυτονικό|(Ῥόδος}} - Rhodes ), {{πολυτονικό|( ῥαψῳδία}} - rhapsody ) κ.α. Το h αντιστοιχεί στη δασεία που έφερε το γράμμα. {{πηγή|Ο λόγος που το '''ρ''' στην αρχή των λέξεων έφερε δασεία ήταν ότι παλαιότερα πριν από το '''ρ''' προηγούνταν το αρχαϊκό γράμμα [[δίγαμμα]] (Ϝ), το οποίο καθώς βαθμιαία σιγήθηκε σημειώθηκε με τη δασεία, η οποία με τη σειρά της σιγήθηκε επίσης. Λέξεις που αρχίζουν από '''ρ''' και γίνονται δεύτερο συνθετικό λέξης, διπλασιάζουν το ρ.}} Στο πρώτο ρ έμπαινε [[ψιλή]], ενώ στο δεύτερο δασεία (Καλλιῤῥόη - Callirrhoe). Λόγω του ήχου του διπλού ρ, που έμοιαζε με τον ήχο που παράγει ο σκύλος όταν είναι θυμωμένος, οι Λατίνοι γραμματικοί ονόμαζαν το γράμμα ρ littera canina (σκυλίσιο γράμμα). |
||
Προήλθε από το [[φοινικικό αλφάβητο|φοινικικό]] γράμμα ''res'', που στα [[φοινικική γλώσσα|φοινικικά]] σήμαινε ''κεφάλι''. |
Προήλθε από το [[φοινικικό αλφάβητο|φοινικικό]] γράμμα ''res'', που στα [[φοινικική γλώσσα|φοινικικά]] σήμαινε ''κεφάλι''. |
||
Έκδοση από την 07:09, 1 Σεπτεμβρίου 2014
Το γράμμα ρω (επίσης ρο) (κεφαλαίο Ρ, πεζό ρ ή ϱ) είναι το δέκατο έβδομο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.
Στην αρχαία ελληνική κάθε λέξη που ξεκινούσε από ρ έφερε δασεία: Ῥᾴδιον. Γι αυτό το λόγο στη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων που αρχίζουν από ρ το λατινικό r, στην αρχή της λέξης, ακολουθείται πάντοτε από το h: λ.χ (Ῥόδος - Rhodes ), ( ῥαψῳδία - rhapsody ) κ.α. Το h αντιστοιχεί στη δασεία που έφερε το γράμμα. Ο λόγος που το ρ στην αρχή των λέξεων έφερε δασεία ήταν ότι παλαιότερα πριν από το ρ προηγούνταν το αρχαϊκό γράμμα δίγαμμα (Ϝ), το οποίο καθώς βαθμιαία σιγήθηκε σημειώθηκε με τη δασεία, η οποία με τη σειρά της σιγήθηκε επίσης. Λέξεις που αρχίζουν από ρ και γίνονται δεύτερο συνθετικό λέξης, διπλασιάζουν το ρ.[εκκρεμεί παραπομπή] Στο πρώτο ρ έμπαινε ψιλή, ενώ στο δεύτερο δασεία (Καλλιῤῥόη - Callirrhoe). Λόγω του ήχου του διπλού ρ, που έμοιαζε με τον ήχο που παράγει ο σκύλος όταν είναι θυμωμένος, οι Λατίνοι γραμματικοί ονόμαζαν το γράμμα ρ littera canina (σκυλίσιο γράμμα).
Προήλθε από το φοινικικό γράμμα res, που στα φοινικικά σήμαινε κεφάλι.
To ρω έχει άμεση σχέση με το γράμμα R, r άλλων αλφαβήτων.
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία ρ´ = 100.
Το πεζό ρ χρησιμοποιείται για:
- να συμβολίζει πυκνότητες στην φυσική.