Ψιλή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η ψιλή

Η ψιλή ( ᾿ ) είναι το ένα από τα δύο πνεύματα της ελληνικής γλώσσας. Το άλλο είναι η δασεία. Αντίθετα από τη δασεία, η ψιλή χρησιμοποιείται για να δηλώσει την απουσία του δασέος ήχου στις λέξεις που ξεκινούν από φωνήεν. Σημειώνεται πάνω από το αρχικό φωνήεν (ή το δεύτερο αν έχουμε δίφθογγο) όλων των λέξεων που δεν δασύνονται.

Η ψιλή προέρχεται από απλοποίηση του , του δεξιού κομματιού του Η, το οποίο σε κάποιες περιοχές της αρχαίας Ελλάδας χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει την δάσυνση.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]