Λάστα Αρκαδίας
Συντεταγμένες: 37°42′0″N 22°8′24″E / 37.70000°N 22.14000°E
| Λάστα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Αρκαδίας |
| Δήμος | Γορτυνίας |
| Δημοτική Ενότητα | Βυτίνας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Αρκαδίας |
| Υψόμετρο | 1.060 μέτρα[1] |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 12 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 220 10 |
Η Λάστα, επίσης γνωστή ως Λάστας, είναι ορεινό χωριό του νομού Αρκαδίας.
Τοποθεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.060 μέτρων, στις πλαγιές του όρους Μαίναλο, και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Αρκαδίας. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.
Η Λάστα ανήκει στον δήμο Βυτίνας και σύμφωνα με την απογραφή του 2021 έχει 12 κατοίκους[2]. Απέχει 10 χιλιόμετρα από τα Μαγούλιανα[3][4] και 60 χλμ. από την Τρίπολη Αρκαδίας. Χωματόδρομος οδηγεί στο Αγριδάκι.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι απαρχές της Λάστας χάνονται στον χρόνο, πάντως υπήρχε το 1693[5].
Το 1821 μετέχει ενεργά στον επαναστατικό αναβρασμό, βγάζοντας διάφορους καπεταναίους, μεταξύ των οποίων τον Κωνσταντίνο Παπαζαφειρόπουλο, τον Παναγιώτη Αρβαλή, τον Αθανάσιο Αθανασιάδη ή Ψόφιο, τον Κωνσταντίνο Δάνεση και τον Γεώργιο Παπαζαφειρόπουλο, τον στρατιωτικό ιερέα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη[6]. Γι’ αυτό, αλλά και λόγω του θανάτου του ανιψιού του σε ελληνική ενέδρα, ο Αιγύπτιος πασάς Ιμπραήμ την έκαψε δύο φορές το 1826[6].
Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας αριθμούσε 2.500 κατοίκους. Μετά την Επανάσταση και την καθιέρωση του Ελληνικού κράτους, οι κάτοικοι άρχισαν την μετανάστευση στους κάμπους το χειμώνα είτε σαν ποιμένες είτε σαν εργάτες στα χωράφια στον κάμπο.
Κατά τις δεκαετίες του '50 και '60 οι Λασταίοι άρχισαν βαθμιαία να μεταναστεύουν προς την Τρίπολη ή την Αθήνα[4] και σε χώρες του εξωτερικού[6][3].
Το καφενείο στην πλατεία του χωριού με το όνομα «Άι Γιώργης»[3], από την ομώνυμη εκκλησιά στη πλατεία[3][5], είναι αυτοεξυπηρετούμενο, με μοναδική υποχρέωση ο επισκέπτης να διατηρεί το χώρο καθαρό και αν επιθυμεί να αφήσει τον οβολό του στο ταμείο – κουμπαρά[6][4]. Μοιάζει με λαογραφικό μουσείο, αφού στους τοίχους του κρέμονται παλιά όπλα, φωτογραφίες και πορτρέτα αγωνιστών της Επανάστασης[6]. Στο οίκημα αυτό είχε διαμείνει ο Ιμπραήμ Πασάς κατά την Επανάσταση του 1821[6][3].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ελληνική Στατιστική Αρχή. www
.e-demography .gr /ElstatPublications /censuses /docs /eDemography _Metadata _Censuses _Doc _000011 _gr .pdf #page=354. - ↑ Newsbomb (15 Δεκεμβρίου 2024). «Λάστα Αρκαδίας: Αυτό είναι το χωριό «φάντασμα» - Μόλις 2 οι μόνιμοι κάτοικοι του». Newsbomb. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2025.
- 1 2 3 4 5 «Λάστα». web.archive.org. 17 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2025.
- 1 2 3 «Λάστα « ΔΗΜΟΣ ΒΥΤΙΝΑΣ». web.archive.org. 7 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2025.
- 1 2 «Εξερευνώντας την Λάστα Αρκαδίας: Ένα πανέμορφο χωριό που «σβήνει» από τον χάρτη». ΣΚΑΪ. 11-04-2025. https://www.skai.gr/news/travel/lasta-arkadias-ena-panemorfo-xorio-pou-svinei-apo-ton-xarti.
- 1 2 3 4 5 6 Συμβουλίδης, Xάρης (27 Σεπτεμβρίου 2023). «Λάστα: Για καφέ και γλυκό του κουταλιού σε ένα από τα πιο γραφικά χωριά της Αρκαδίας». travel.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2025.
