Δήμος Παΐων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δήμος Παΐων
Δήμος

Χώρα Ελλάδα
Διοίκηση  
Διοικητική υπαγωγή  
 • Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας
Διαμέρισμα Πελοποννήσου
Νομός Αχαΐας
Έκταση 99,325 km2
Πληθυσμός 1.730[1] (απογραφή 2001)
Ιστότοπος paion.gr

Ο Δήμος Παΐων ήταν δήμος στην Αχαΐα. Ιδρύθηκε το 1997 με το Σχέδιο «Καποδίστριας» και τη συνένωση των χωριών και οικισμών (συμπεριλαμβανόμενα μέχρι τότε σε κοινότητες): Δάφνη, Πάος, Αμυγδαλιά, Σκοτάνη, Κάτω Χόβολη, Άνω Χόβολη, Πεύκο, Άγιος Γεώργιος, Νάσια, Ποταμιά, Βεσίνι και Δεχουναίικα. Καταργήθηκε το 2010 με την εφαρμογή του προγράμματος «Καλλικράτης» και εντάχθηκε στο νέο, διευρυμένο Δήμο Καλαβρύτων[2].

Η έκταση του ήταν 99.325 στρέμματα. Ο πληθυσμός του, σύμφωνα με την μοναδική επίσημη εθνική απογραφή που πραγματοποιήθηκε στο χρονικό διάστημα ύπαρξης του (1997-2010)· την Απογραφή του 2001, ανερχόταν σε 1.730 κάτοικους.

Έδρα του Δήμου ήταν η Δάφνη.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτελούσε έναν κατεξοχήν ορεινό δήμο, ο οποίος ήταν μεσόγειος («περίκλειστος») αφού η έκταση του δεν βρεχόταν σε κανένα σημείο της από θάλασσα.

Η έκταση του όπου εκτεινόταν βρίσκεται στο νότιο τμήμα του Νομού Αχαΐας, ενώ καταλάμβανε τμήμα στα νότια της περιοχής της άλλοτε Επαρχίας Καλαβρύτων. Συνόρευε με τους αχαϊκούς δήμους Κλειτορίας (Λευκασίου) στα ανατολικά και βορειοανατολικά και Αροανίας στα βορειοδυτικά, καθώς και στα νότια με τους δήμους Κοντοβάζαινας και Κλείτορος του Νομού Αρκαδίας.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην περιοχή, κατά την αρχαιότητα, υπήρχε η αρχαία πολίχνη Πάος, στην οποία οφείλει και την ονομασία του ο δήμος, καθώς και οι κώμες Αργέαθοι, Σκοτάνη και Λυκούντες που ανήκαν στην επικράτεια της αρχαίας πόλεως-κράτους Κλείτωρ της Αρκαδικής Αζανίας.

Παλαιότερα (1835-1841, 1870-1912) υπήρξε ξανά, ως διοικητική διαίρεση (δήμος) στην περιοχή με την ονομασία Δήμος Παΐων (Πάου)[3]. Στην περιφέρεια του δήμου ανήκε και το εγκαταλελειμμένο χωριό Δεχούνι.

Δημοτικά διαμερίσματα (1997-2010)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον καποδιστριακό δήμο περιλαμβάνονταν τα παρακάτω δημοτικά διαμερίσματα και οικισμοί[4]:

Δ.δ. Δάφνης -- η Δάφνη [ 642 ]
Δ.δ. Αμυγδαλέας -- η Αμυγδαλέα [ 81 ]
Δ.δ. Νασίων -- τα Νάσια [ 44 ]
Δ.δ. Πάου [ 387 ]
Δ.δ. Πεύκου -- το Πεύκον [ 88 ]
Δ.δ. Σκοτάνης [ 314 ]
Δ.δ. Χόβολης [ 174 ]

Διατελέσαντες δήμαρχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παλαιότερος Δήμος Παΐων (1835-1841)

  • Κωνστ. Τσολάκης ή Τσολακόπουλος: 1835-1841[6]

Παλαιότερος Δήμος Παΐων (1870-1912)

  • Ανδρέας Φαρσής: 1870-[6][7]
  • Θεόδ. Γιαννακόπουλος ή Καπετανόγιαννης[6]
  • Αθανάσιος Ανδρ. Φαρσής[6]
  • Αθαν. Θ. Φαρσής ή Βελιωτής[6]
  • Γεώργ. Ανδρ. Φαρσής[6]
  • Ανδρ. Παπαδημητρακόπουλος: 1907-1912[6][8]

«Καποδιστριακός» Δήμος Παΐων (1997-2010)

Παραπομπές και υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
  2. Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Παΐων (1997-2010). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 21/11/2017.
  3. Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Παΐων (Πάου) (1835-1841, 1870-1912). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 21/11/2017.
  4. Σε αγκύλες αναφέρονται τα δημογραφικά στοιχεία του μόνιμου πληθυσμού βάσει της απογραφής του 2001.
  5. 5,0 5,1 Οι κάτοικοι του νέου οικισμού έχουν καταχωρηθεί ως κάτοικοι του εγκαταλελειμένου παλιού χωριού Σκούπι και το αντίστροφο. Βλ. Λουλούδης 2010, σελ. 660 [υποσημείωση 16].
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Παπανδρέου 2011 (β' εκδ.), σελ. 361.
  7. Η Ελληνική Επανάστασις των Πατρών, φύλλο 18 Αυγούστου 1873, σελ. 4.
  8. Εμπρός, φύλλο 5ης Ιουλίου 1907.
  9. Ο Ασημακόπουλος εξελέγη για πρώτη φορά στις εκλογές του 1998 με ποσοστό 62,57% στον δεύτερο γύρο επικρατώντας του Νικόλαου Ροδόπουλου (37,43%). Επανεξελέγη χωρίς αντίπαλο το 2002 με 1.772 ψήφους και το 2006 με 49,08%. Πηγή: Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Αποτελέσματα εκλογών στον Δήμο Παΐων. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 4 Νοεμβρίου 2017. Στη συνέχεια έγινε Αντιδήμαρχος Καλαβρύτων και πέθανε εν ενεργεία στις 13 Δεκεμβρίου 2012, κατά τη διάρκεια του ετήσιου μνημόσυνου για τα θύματα του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]