Γεώργιος Δ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
Γεώργιος Δ΄ | |
---|---|
Ο Βασιλιάς Γεώργιος Δ΄ σε πίνακα του 1821 | |
Περίοδος | 29 Ιανουαρίου 1820 - 26 Ιουνίου 1830 |
Στέψη | 19 Ιουλίου 1821 |
Προκάτοχος | Γεώργιος Γ΄ |
Διάδοχος | Γουλιέλμος Δ΄ |
Γέννηση | 12 Αυγούστου 1762 Παλάτι του Αγίου Ιακώβου, Λονδίνο |
Θάνατος | 26 Ιουνίου 1830 (67 ετών) Κάστρο Ουίνδσορ, Μπέρκσαϊρ |
Τόπος ταφής | Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, Κάστρο Ουίνδσορ |
Σύζυγος | Καρολίνα του Μπράουνσβαϊγκ |
Επίγονοι | Καρλόττα της Ουαλίας |
Πλήρες όνομα | |
Γεώργιος Φρειδερίκος Αύγουστος Αγγλικά: George Augustus Frederick | |
Οίκος | Οίκος του Αννόβερου |
Πατέρας | Γεώργιος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου |
Μητέρα | Καρλόττα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς |
Θρησκεία | Προτεσταντισμός |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Γεώργιος Δ΄ (George IV, 12 Αυγούστου 1762 - 26 Ιουνίου 1830) ήταν βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και του Αννοβέρου.[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γεώργιος Φρειδερίκος Αύγουστος γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου 1762 στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου και ήταν το πρώτο παιδί του Γεωργίου Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Καρλόττας του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς.[1][2][3] Με τη γέννησή του έγινε αυτόματα Δούκας της Κορνουάλης και του Ρόθσυ και, λίγες μέρα μετά, Πρίγκιπας της Ουαλίας και Κόμης του Τσέστερ.[2] Στις 18 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, βαπτίστηκε από τον Τόμας Σέκερ, Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερυ, με αναδόχους τον Αδόλφο Φρειδερίκο Δ΄ του Μέκλενμπουργκ-Στρέλιτς, τον Γουλιέλμο, Δούκα του Κάμπερλαντ, και την Αυγούστα, Πριγκίπισσα της Ουαλίας.[4] Ο Γεώργιος ήταν ταλαντούχος μαθητής και γρήγορα έμαθε να μιλάει, πέρα από τα αγγλικά, που ήταν η μητρική του γλώσσα, τα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ιταλικά.[1][2]
Ο γάμος και η αντιβασιλεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 8 Απριλίου 1795 παντρεύτηκε, κατ΄ απαίτηση του πατέρα του, την εξαδέλφη του Καρολίνα των Γουέλφων, κόρη του Καρόλου Γουλιέλμου του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυττελ.[1][2] Ο γάμος τους ήταν μια αποτυχία και χώρισαν αμέσως μετά τη γέννηση του μοναδικού παιδιού τους, της Καρλόττας, το 1796.[1][2] Ο Γεώργιος βρισκόταν σε σχέση κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του με την χήρα και Ρωμαιοκαθολική Μαρία Φιτζχέρμπερτ, ενώ μερικές από τις ερωμένες του ήταν η Μαίρυ Ρόμπινσον, η Γκρέις Έλλιοτ και η Φράνσες Βίλλιερ, Κόμισσα του Τζέρσεϋ.[1][2][5]
Μετά από την ραγδαία επιδείνωση της υγείας του πατέρα του, στα τέλη του 1810, ο Γεώργιος ανέλαβε χρέη αντιβασιλέα, στις 5 Φεβρουαρίου 1811.[6][7] Ως αντιβασιλέας άφησε τους υπουργούς να αναλάβουν τον πλήρη έλεγχο της κυβέρνησης και έπαιξε πολύ μικρότερο ρόλο σε σχέση με τον πατέρα του στη διακυβέρνηση της χώρας. Στις 30 Δεκεμβρίου 1814 υπέγραψε τη Συνθήκη της Γάνδης, που τερμάτιζε τον Αγγλοαμερικανικό Πόλεμο του 1812.[8][9]
- Καρλόττα 1796-1817, παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ, μετέπειτα βασιλιά του Βελγίου. Απέκτησε ένα θνησιγενή γιο και πέθανε από επιπλοκές του τοκετού.
Η στέψη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όταν ο Γεώργιος Γ΄ πέθανε το 1820, ο αντιβασιλέας Γεώργιος, ηλικίας τότε 57 ετών, ανέβηκε στο θρόνο ως Γεώργιος Δ΄.[2][10] Εκείνη την περίοδο εκείνος ήταν παχύσαρκος και πιθανώς εθισμένος στο λάβδανο.[2] Η ενθρόνισή του έγινε στις 19 Ιουλίου 1821 στο Αββαείο του Ουέστμινστερ και κόστισε περίπου £243.000, ενώ του πατέρα του είχε κοστίσει περίπου £10.000.[11][12] Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του στο Κάστρο του Ουίνδσορ. Με παρέμβασή του προσπάθησε να σταματήσει την άρση των διώξεων κατά των Καθολικών.[1] Ωστόσο, μετά από έντονες πολιτικές πιέσεις, αναγκάστηκε να υπογράψει στις 13 Απριλίου 1829 την πράξη ανακούφισης των Καθολικών, με την οποία μεταξύ άλλων επέτρεπε την εκλογή Καθολικών πολιτών στο Κοινοβούλιο.[1][13]
Εύθραυστη υγεία και το τέλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η βαριά κατανάλωση αλκοόλ και ο τρόπος ζωής του επηρέασαν σημαντικά την υγεία του Γεωργίου.[14] Το 1830 το βάρος του είχε φθάσει τα 130 κιλά, ενώ είχε τυφλωθεί σχεδόν πλήρως από καταρράκτη.[15] Οι αρθριτικοί πόνοι στο δεξί του χέρι είχαν καταστήσει αδύνατο να υπογράφει τα νομοσχέδια της κυβέρνησης. Στις 26 Ιουνίου 1830 απεβίωσε στο Κάστρο Ουίνδσορ από γαστρορραγία και ενταφιάστηκε στις 15 Ιουλίου στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου.[1][2]Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Γουλιέλμος, καθώς ο Γεώργιος δεν είχε νόμιμους επιζώντες απογόνους.
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 12 Αυγούστου 1762 - 29 Ιανουαρίου 1820: Η Βασιλική Υψηλότητα Ο Δούκας της Κορνουάλης
- 19 Αυγούστου 1762 - 29 Ιανουαρίου 1820: Η Βασιλική Υψηλότητα Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας
- 5 Φεβρουαρίου 1811 - 29 Ιανουαρίου 1820: Η Βασιλική Υψηλότητα Ο Πρίγκιπας Αντιβασιλέας
- 1 Οκτωβρίου 1814 - 29 Ιανουαρίου 1820: Η Βασιλική Υψηλότητα Ο Διάδοχος Πρίγκιπας του Αννόβερου
- 29 Ιανουαρίου 1820 - 26 Ιουνίου 1830: Η Μεγαλειότητα Του Ο Βασιλιάς
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι του Γεωργίου Δ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου |
---|
|
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 http://www.englishmonarchs.co.uk/hanover_4.htm
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ http://www.britroyals.com/kings.asp?id=george4
- ↑ http://www.bbc.co.uk/history/historic_figures/george_iv_king.shtml
- ↑ http://www.britannica.com/biography/George-IV
- ↑ http://www.abcgallery.com/bio/princeregent.html
- ↑ http://www.coinbooks.org/esylum_v18n10a21.html
- ↑ http://www.unofficialroyalty.com/king-george-iv-of-the-united-kingdom/
- ↑ http://wesclark.com/temp/coronation.html
- ↑ https://londonhistorians.wordpress.com/2011/07/19/the-ott-coronation-of-george-iv/
- ↑ http://www.royal.gov.uk/historyofthemonarchy/kingsandqueensoftheunitedkingdom/thehanoverians/georgeiv.aspx
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ Baker, Kenneth (2005). George IV: a life in caricature. Hudson and Thames. σελ. 202. ISBN 978-0-500-25127-0.