Καρλόττα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς
Η Καρλόττα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς (Sophie Charlotte Herzogin zu Mecklenburg, 19 Μαΐου 1744-17 Νοεμβρίου 1818) ήταν η σύζυγος του Γεωργίου Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η βασίλισσα Καρλόττα ήταν προστάτιδα των τεχνών και ερασιτέχνης βοτανολόγος, η οποία βοήθησε στην επέκταση των κήπων του Παλατιού Κιού.
Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σοφία Καρλόττα γεννήθηκε στις 19 Μαΐου 1744 στο Κάτω Κάστρο στο Μίροβ του Δουκάτου του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς. Ήταν η μικρότερη κόρη του Κάρολου Λουδοβίκου Φρειδερίκου του Μεκλεμβούργου, γνωστού ως "Πρίγκιπα του Μίροβ", και της Ελισάβετ Αλβερτίνας, κόρης του Ερνέστου Φρειδερίκου Α΄ της Σαξονίας-Χιλντμπουργκχάουζεν.[1][2][3]
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1761 η Καρλόττα και ο Γεώργιος Γ΄ παντρεύτηκαν στο βασιλικό παρεκκλήσι του Παλατιού του Αγίου Ιακώβου.[4]
Η Καρλόττα και ο Γεώργιος Γ΄ απέκτησαν δεκαπέντε παιδιά (εννέα γιους και έξι κόρες):
- τον Γεώργιο, Πρίγκηπα της Ουαλίας (1762-1830), μετέπειτα Γεώργιος Δ', νυμφεύθηκε το 1795 την Καρολίνα του Μπράουνσβαϊγκ-Βολφενμπύτελ. Απέκτησαν ένα παιδί, την Καρλόττα της Ουαλίας.
- τον Φρειδερίκο, Δούκα της Υόρκης και του Ώλμπανυ (1763-1827), νυμφεύθηκε το 1791 την Φρειδερίκη της Πρωσίας. Δεν απέκτησαν παιδιά.
- τον Γουλιέλμο, Δούκα του Κλάρενς και Σαιντ Άντριους (1765-1837), μετέπειτα Γουλιέλμος Δ', νυμφεύθηκε το 1818 την Αδελαΐδα της Σαξονίας-Μάινινγκεν. Απέκτησαν 2 παιδιά.
- την Καρλόττα, Βασιλική Πριγκίπισσα (1766-1828), παντρεύτηκε το 1797 τον Φρειδερίκο της Βυρτεμβέργης. Δεν απέκτησαν παιδιά.
- τον Εδουάρδο, Δούκα του Κεντ και του Στράδερν (1767-1820), νυμφεύθηκε το 1818 την Βικτώρια της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ. Απέκτησαν ένα παιδί, τη μετέπειτα Βασίλισσα Βικτωρία.
- την Αυγούστα Σοφία (1768-1840).
- την Ελισάβετ (1770-1840), παντρεύτηκε το 1818 τον Φρειδερίκο ΣΤ΄ της Έσσης-Χόμπουργκ. Δεν απέκτησαν παιδιά.
- τον Ερνέστο Αύγουστο, Δούκα του Κάμπερλαντ και Τέβιοτντεηλ (1771-1851), μετέπειτα Ερνέστος Αύγουστος Α' του Αννοβέρου, νυμφεύτηκε το 1815 τη Φρειδερίκη του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς. Απέκτησαν τρία παιδιά (2 θνησιγενή).
- τον Αύγουστο Φρειδερίκο, Δούκα του Σάσσεξ (1773-1843), νυμφεύθηκε το 1793 την Λαίδη Ωγκάστα Μάρρεϋ. Απέκτησαν δύο παιδιά, ενώ το 1794 ο γάμος ακυρώθηκε. Το 1831 νυμφεύθηκε την Λαίδη Σεσίλια Άντεργουντ, μετέπειτα 1η Δούκισσα του Ινβερνές. Δεν απέκτησαν παιδιά.
- τον Αδόλφο, Δούκα του Καίμπριτζ (1774-1850), νυμφεύθηκε το 1818 την Αυγούστα της Έσσης-Κάσσελ. Απέκτησαν 3 παιδιά.
- την Μαρία, Δούκισσα του Γκλώστερ και του Εδιμβούργου (1776-1857), παντρεύτηκε το 1816 τον Γουλιέλμο Φρειδερίκο, Δούκα του Γκλώστερ και του Εδιμβούργου. Δεν απέκτησαν παιδιά.
- τη Σοφία (1777-1848).
- τον Οκτάβιο (1779-1783).
- τον Αλφρέδο (1780-1782).
- την Αμαλία (1783-1810).
Η βασίλισσα Καρλόττα πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 1818 παρουσία του μεγαλύτερου γιου της, του Πρίγκιπα Αντιβασιλέα Γεωργίου, που της κρατούσε το χέρι της, καθώς καθόταν σε μια πολυθρόνα στο εξοχικό της οικογένειας στο Παλάτι του Κιού. Θάφτηκε στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο Κάστρο του Ουίνδσορ.
Προς τιμήν της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Προσφωνήσεις της Βασίλισσας Καρλόττας της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας | |
|---|---|
 | |
| Προσφώνηση αναφοράς | Μεγαλειοτάτη |
| Προφορική προσφώνηση | Μεγαλειοτάτη |
| Εναλλακτική προσφώνηση | Δ/Δ |
Τα μέρη που ονομάζονται προς τιμήν της βασίλισσας Καρλόττας:
- Οι Νήσοι Κουίν Σάρλοτ στη Βρετανική Κολομβία του Καναδά
- Η πρωτεύουσα της Νήσου του Πρίγκηπα Εδουάρδου στον Καναδά
- Ο Πορθμός Κουίν Σάρλοτ και η Κουίν Σάρλοτ, πρωτεύουσα της Βρετανικής Κολομβίας
- Ο Κόλπος Κουίν Σάρλοτ στα Δυτικά Φώκλαντ
- Ο Πορθμός Κουίν Σάρλοτ στη Νέα Ζηλανδία
- Το Φρούριο Σάρλοτ στον Άγιο Βικέντιο
- Η Σάρλοτσβιλ στη Βιρτζίνια
- Η Σάρλοτταουν στην Νήσο του Πρίγκιπα Εδουάρδου
- Η Σάρλοτ στη Βόρεια Καρολίνα
- Η Κομητεία Μέκλενμπουργκ στη Βόρεια Καρολίνα
- Η Κομητεία Μέκλενμπουργκ στη Βιρτζίνια
- Η Κομητεία Σάρλοτ στη Βιρτζίνια
- Το Σάρλοτ Χάρμπορ στη Φλόριντα
- Οι βορειοαμερικανικές αποικίες της Βανδάλιας (λόγω της υποτιθέμενης Βανδικής καταγωγής της)[5][6][7] και η Σαρλοττίνα ονομάστηκαν επίσης προς τιμήν της.[8]
- Η Κουίν Στριτ ή Κουίν Λεμπάχ, ένα μεγάλος δρόμος στην Πενάνγκ της Μαλαισίας.
Στην Τόνγκα, η Βασιλική Οικογένεια υιοθέτησε το όνομα Σάλοτε (Αγγλικά: Sālote), επίσης η βασίλισσα Σάλοτε Λουπεπάου'ου και η βασίλισσα Σάλοτε Τουπόου Γ΄ ονομάσθηκαν έτσι προς τιμήν της.
Το Νοσοκομείο Βασίλισσα Καρλόττα και Τσέλσι στο Λονδίνο αποτελεί αναγνωρισμένο κέντρο αριστείας μεταξύ των νοσοκομείων μητρότητας. Το άγαλμα της βασίλισσας Καρλόττας βρίσκεται στην Κουίν Σκουέρ στο Μπλούμσμπερυ του Λονδίνου, τέλος το Διεθνές Αεροδρόμιο Σάρλοτ/Ντάγκλας στην Σάρλοτ της Βόρειας Καρολίνας.
Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 19 Μαΐου 1744 - 8 Σεπτεμβρίου 1761: Η Γαληνοτάτη Υψηλότητα Πριγκίπισσα Καρλόττα του Μεκλεμβούργου[9]
- 8 Σεπτεμβρίου 1761 - 17 Νοεμβρίου 1818: Η Μεγαλειότητα της Η Βασίλισσα
Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η νεαρή Βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας, Έστερ Ντέννερ, 1761.
Η βασίλισσα με τους δύο μεγαλύτερους γιους της, Γεώργιο και Φρειδερίκο, Άλλαν Ράμσεϋ (1765).
Η βασίλισσα με την Καρλόττα, Βασιλική Πριγκίπισσα, Φράνσις Κόουτς, 1767.
Βασίλισσα Καρλόττα, Ναθάνιελ Ντανς-Χόλλαντ, 1768.
Η οικογένεια της Καρλόττας και του Γεωργίου, Γιόχαν Τσόφφανυ, 1771-72. Από αριστερά: Κάρολος Β΄ του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς, Βασίλισσα Καρλόττα, Πριγκίπισσα Καρλόττα, Ερνέστος Αύγουστος, Σάρλοτ Φιντς, Γουλιέλμος, Ερνέστος Γκόττλομπ του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς.
Πορτραίτο της Βασίλισσας Καρλόττας, Μπέντζαμιν Ουέστ, 1779.
Η Βασίλισσα Καρλόττα με την επίσημη βασιλική ενδυμασία, Τζόσουα Ρέυνολντς, 1780.
Πορτραίτο της Βασίλισσας Καρλόττας, Τόμας Γκαίνσμπορω (1781).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Wurlitzer, Bernd· Sucher, Kerstin (2010). Mecklenburg-Vorpommern: Mit Rügen und Hiddensee, Usedom, Rostock und Stralsund. Trescher Verlag. σελ. 313. ISBN 3897941635.
- ↑ Fitzgerald, Percy: The Good Queen Charlotte (1899)
- ↑ Fraser, Flora (2005). Princesses: The Six Daughters of George III. Alfred A. Knopf. ISBN 0-679-45118-8.
- ↑ Percy Hetherington Fitzgerald: The Good Queen Charlotte, 1899; pp. 32-33.
- ↑ Otis K. Rice and Stephen W. Brown. West Virginia: A History. 2nd edn. University Press of Kentucky, 1994, p. 30. ISBN 978-0-8131-1854-3.
- ↑ David W. Miller, The Taking of American Indian Lands in the Southeast: A History of Territorial Cessions and Forced Relocations, 1607-1840. McFarland, 2011, p. 41. ISBN 978-0-7864-6277-3.
- ↑ Thomas J. Schaeper. Edward Bancroft: Scientist, Author, Spy. Yale University Press, 2011, p. 34. ISBN 978-0-300-11842-1.
- ↑ "The Expediency of Securing Our American Colonies, &c." (1763), p. 14. Reprinted in The Critical Period, 1763–1765. Volume 10 of the Collections of the Illinois State Historical Library. Clarence Walworth Alvord, ed. Illinois State Historical Library, 1915, p. 139.
- ↑ No. 10138. 8 September 1761. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/10138/page/
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Queen Charlotte, 1744–1818: A Bilingual Exhibit (c1994)
- "The Blurred Racial Lines of Famous Families — Queen Charlotte" at the PBS site
- "King George III: Mad or Misunderstood?" BBC
- Stuart Jeffries, "Was this Britain's first black queen?" The Guardian (12 March 2009)
| |||||
|