Πρίγκιπας της Ουαλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρίγκιπας της Ουαλίας
Prince of Wales
Tywysog Cymru
Έμβλημα του Πρίγκιπα της Ουαλίας
Θυρεός Πρίγκιπα της Ουαλίας
Κάτοχος
Πρίγκιπας Ουίλιαμ

από 9 Σεπτεμβρίου 2022
ΠροσφώνησηΑυτού Βασιλική Υψηλότητα
ΚατοικίαΚλάρενς Χάουζ, Λονδίνο
Διορισμός απόΜονάρχη του Ηνωμένου Βασιλείου
Διάρκεια θητείαςΕφ όρου ζωής ή μέχρι την άνοδο στο θρόνο
Αρχικός κάτοχοςΛιουέλιν ο Μέγας
Ιστοσελίδαprinceofwales.gov.uk

Πρίγκιπας της Ουαλίας (ουαλικά: Tywysog Cymru, αγγλικά: Prince of Wales) είναι ο τίτλος που δίνεται στον διάδοχο του θρόνου του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο σημερινός Πρίγκιπας της Ουαλίας είναι ο Ουίλιαμ, μεγαλύτερος γιος του Βασιλιά Καρόλου Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και 14 άλλων κρατών της Κοινοπολιτείας.

Ρόλος και ευθύνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας, παρόλο που είναι ο διάδοχος του θρόνου, δεν έχει κάποιο επίσημο δημόσιο ρόλο ή ευθύνες που να είναι νομοθετημένες από το Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου ή να έχουν εξουσιοδοτηθεί μέσω κάποιου νόμου. Ωστόσο, μπορεί να εκτελέσει εθιμοτυπικές επισκέψεις ή περιοδείες, αντιπροσωπεύοντας το Μονάρχη όταν αυτός δεν μπορεί ή δεν είναι δυνατόν να είναι παρών.[1]

Ο Γουίλιαμ, όπως και οι προηγούμενοι Πρίγκιπες της Ουαλίας, είναι και Δούκας της Κορνουάλης και υπεύθυνος για τη διοίκηση του Δουκάτου της Κορνουάλης, μιας ιδιωτικής δηλαδή ακίνητης έκτασης της οποίας τα έσοδα χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες του διαδόχου του θρόνου.[2][3][4]

Ιστορία του τίτλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατοχή από γηγενείς Ουαλούς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τη Ρωμαϊκή εποχή η Ουαλία ήταν διαιρεμένη σε μικρά κρατίδια, οι ισχυρότεροι Ουαλοί κυβερνήτες πριν τη Νορμανδική Κατάκτηση ήταν γνωστοί σαν βασιλείς των Κελτών. Τον 12ο και τον 13ο αιώνα ο τίτλος μετατράπηκε σε πρίγκιπας της Ουαλίας. Οι γηγενείς πρίγκιπες που αναζητούσαν την ηγεμονία της Ουαλίας από το Αγγλικό στέμμα ήταν ελάχιστοι, ο πρώτος γνωστός ήταν ο Ογουάιν Γκουινεντ που ονομάστηκε γύρω στο 1165 βασιλιάς των Ουαλών. Ο εγγονός του Λιουέλιν Δε Γκρέιτ χρησιμοποίησε πρώτος γύρω στο 1230 τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας και διεκδίκησε την εξουσία σε ολόκληρη την Ουαλία ενώ ο προκάτοχος του Ντάφιντ Αμπ Ογουάιν Γκουινεντ ονομαζόταν πρίγκιπας της Βόρειας Ουαλίας. Ο γιος του Ντάφιντ απ Λιουέλιν κληρονόμησε θεωρητικά τον τίτλο αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι τον χρησιμοποίησε. Ο ανιψιός του Λιούελιν απ Γκρίφιντ τον διαδέχθηκε στον θρόνο του Γκουινέντ και χρησιμοποίησε τον τίτλο από το 1258, με τη Συνθήκη του Μοντγκόμερυ αναγνωρίστηκε από τον Ερρίκο Γ΄ της Αγγλίας και τους αντιπροσώπους του πάπα. Ο Λιούελιν απ Γκρίφιντ σκοτώθηκε όταν ο Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας επιτέθηκε στην Ουαλία (1282), τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ντάφιντ απ Γκρίφιντ αλλά δεν αναγνωρίστηκε από το Αγγλικό στέμμα. Μετά το 1283 τρεις σημαντικοί Ουαλοί διεκδίκησαν τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας :

  • Μάντογκ απ Λιουέλιν, μέλος του Οίκου του Γκουινέντ που υποκίνησε εθνική επανάσταση, νίκησε τους Άγγλους και κατέλαβε το κάστρο του Κερνάρφον (1294) αλλά στη συνέχεια ηττήθηκε και φυλακίστηκε στο Λονδίνο (1295)
  • Ογουάιν Λόγοχ Αγγλογενής απόγονος ενός αδελφού του Λιούελιν απ Γκρίφιντ που διεκδίκησε τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας τη δεκαετία του 1370 αλλά δολοφονήθηκε στη Γαλλία (1378) πριν επιστρέψει στην Ουαλία και διεκδικήσει την κληρονομιά του.
  • Ογουάιν Γκλύντυρ, ο Ουαλικός λαός τον είδε σαν τον τελευταίο γηγενή πρίγκιπα, ανακηρύχθηκε πρίγκιπας της Ουαλίας (16 Σεπτεμβρίου 1400) και συγκάλεσε Κοινοβούλιο όλων των Ουαλών αλλά ο Ερρίκος Δ΄ της Αγγλίας τον υπέταξε μέχρι το 1409.

Κατοχή από τον διάδοχο του Αγγλικού θρόνου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας χρίζει τον γιο του Εδουάρδο Β΄ πρίγκηπα της Ουαλίας (1301) - χειρόγραφο 14ου αιώνα, Εθνική βιβλιοθήκη της Αγγλίας

Η παράδοση να στέφει ο βασιλιάς τον μεγαλύτερο γιο και διάδοχο του πρίγκιπα της Ουαλίας ξεκίνησε όταν ο Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας στο Κοινοβούλιο που συγκλήθηκε στο Λίνκολν (1301) έχρισε τον διάδοχο του Εδουάρδο του Κερνάρφον πρίγκιπα της Ουαλίας. Σύμφωνα με θρύλο που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα ο βασιλιάς υποσχέθηκε να δώσει την Ουαλία στον πρίγκιπα που θα γεννηθεί στην περιοχή και δεν μπορούσε να μιλήσει "ούτε λέξη από Αγγλικά". Η ιστορία πιθανότατα είναι συμβολική επειδή την εποχή του Εδουάρδου επίσημη γλώσσα της Αγγλίας ήταν τα Γάλλο-Νορμανδικά.

Ο Ουίλιαμ Κάμντεν γράφει στο έργο του "Βρετανία" (1607) ότι δεν όρισε ο Εδουάρδος Α΄ το έθιμο να χρίζει ο βασιλιάς τον μεγαλύτερο γιο και διάδοχο του πρίγκιπα της Ουαλίας επειδή ο Εδουάρδος Β΄ δεν έκανε το ίδιο στον δικό του γιο, ο Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας χρίστηκε από τον πατέρα του μονάχα κόμης του Τσέστερ και του Φλιντ. Το έθιμο καθιερώθηκε επίσημα από τον Εδουάρδο Γ΄ που έχρισε τον μεγαλύτερο γιο και διάδοχο του Εδουάρδο, τον μαύρο πρίγκιπα πρίγκιπα της Ουαλίας (1343), από τότε έπαιρνε τον τίτλο ο διάδοχος του θρόνου, ο μαύρος πρίγκιπας είχε πάρει τους τίτλους του δούκα της Κορνουάλης και του κόμη του Τσέστερ. Η στέψη του μαύρου πρίγκιπα έγινε από το Κοινοβούλιο σε μεγαλοπρεπή τελετή, ο πρίγκιπας φόρεσε ένα χρυσό δαχτυλίδι και πήρε στα χέρια του μια ασημένια Παρθένο.[5]

Τελευταίες δημιουργίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λαϊκή σοφία έχει καθιερώσει το έθιμο από την εποχή του Εδουάρδου Α΄ (1301). Μετά την πρόωρο θάνατο του Αρθούρου της Ουαλίας ο Ερρίκος Ζ΄ της Αγγλίας έστεψε διάδοχο του και πρίγκιπα της Ουαλίας τον δεύτερο γιο του Ερρίκο, πήρε σύζυγο τη χήρα νύφη του Αικατερίνη της Αραγονίας αφού βεβαιώθηκε ότι δεν ήταν έγκυος από τον Αρθούρο. Ο Γεώργιος Β΄ της Μεγάλης Βρετανίας δημιούργησε τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας για τον εγγονό και διάδοχο του Γεώργιο, γιο του Φρειδερίκου. Ο Γεώργιος διαδέχθηκε τον παππού του ως Γεώργιος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και ένωσε για άλλη μια φορά το δουκάτο με το στέμμα αφήνοντας ελευθερία στους επόμενους βασιλείς να επαναφέρουν το τίτλο σε πρόσωπα της αρεσκείας τους. Ο τίτλος του πρίγκιπα της Ουαλίας καθιερώθηκε για τελευταία φορά για τον πρίγκιπα Κάρολο (26 Ιουλίου 1958) αλλά η επίσημη στέψη του έγινε 11 χρόνια αργότερα (1 Ιουλίου 1969).[6][7]

Ο τίτλος του πρίγκιπα της Ουαλίας από το 1399 συγχωνεύτηκε με τον κόμη του Τσέστερ, όλοι οι προηγούμενοι πρίγκιπες είχαν δεχτεί το Τσέστερ αλλά σε ξεχωριστό τίτλο. Η κληρονομική κομητεία του Τσέστερ υπήρχε πριν το 1272, είχε δημιουργηθεί πολλές φορές και είχε συγχωνευτεί με το στέμμα (1307, 1327), οι νέες δημιουργίες συνδέθηκαν άμεσα με το πριγκιπάτο της Ουαλίας. Ο Ριχάρδος της Υόρκης ανακηρύχθηκε πρίγκιπας της Ουαλίας, κόμης του Τσέστερ και δούκας της Κορνουάλης όταν αποφάσισε το Κοινοβούλιο να είναι διάδοχος του Ερρίκου ΣΤ΄ της Αγγλίας αντί για τον γιο του βασιλιά Εδουάρδο του Ουεστμίνστερ.[8][9] Ο Ριχάρδος δεν κατάφερε να γίνει ωστόσο βασιλιάς επειδή έπεσε σε μάχη πριν τον θάνατο του Ερρίκου ΣΤ΄, πρώτος βασιλιάς από τον Οίκο της Υόρκης ήταν ο γιος του Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας.

Συγγενείς τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο θυρεός του πρίγκιπα της Ουαλίας

Ο πρίγκιπας της Ουαλίας σαν διάδοχος του θρόνου χρησιμοποιεί τα βασιλικά σύμβολα διαφοροποιημένα με μια ετικέτα στην κορυφή, παρουσιάζονται τα σύμβολα του πριγκιπάτου της Ουαλίας να στεφανώνονται από τον διάδοχο σε ένα σκαλοπάτι. Η πρώτη χρήση τους έγινε από τον Εδουάρδο Ζ΄ (1910) και ακολούθησε ο σημερινός διάδοχος Κάρολος.[10] Τα τρία φτερά από στρουθοκάμηλο χρονολογούνται από την εποχή του Εδουάρδου, του μαύρου πρίγκιπα. Τα σύμβολα δημιουργήθηκαν ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο στην Ουαλία, αντίστοιχα σύμβολα είχε ο δούκας του Ρόθεσει για τη Σκωτία και ο δούκας της Κορνουάλης για το δουκάτο του.

Ο πρίγκιπας της Ουαλίας κατέχει τον τίτλο χωρίς απαραίτητα τελετή χρίσματος, οι τελετές σταμάτησαν (1621) αφού έγιναν αρκετά δαπανηρές και άσκοπες, αντικαταστάθηκαν με την εισαγωγή. Ο Εδουάρδος Ζ΄ την επανέφερε στο κάστρο του Κερνάρφον (1911) με πρόταση του Ουαλού πολιτικού Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ, την τελετή επανέλαβε ο σημερινός πρίγκιπας Κάρολος της Ουαλίας (1969), στη σύγχρονη μορφή της τελετής οι τιμές του πριγκιπάτου της Ουαλίας μεταφέρονται στον πρίγκιπα. Το στέμμα του διαδόχου περιέχει τέσσερα λουλούδια ενωμένα με ένα τόξο, η χρυσή ράβδος συχνή στην τελετή της στέψης των δουκών του μεσαίωνα διασώθηκε μονάχα στη στέψη του πρίγκιπα της Ουαλίας, στην τελετή χρησιμοποιήθηκε δακτυλίδι, σπαθί και ρόμπα. Η κομητεία του Τσέστερ μέχρι το 1301 αποδιδόταν στον διάδοχο του θρόνου κατόπιν οι δυο τίτλοι αποδίδονταν ταυτόχρονα, ήταν μια από τις ισχυρότερες κομητείες στην Αγγλία, επεκτεινόταν σε ολόκληρο το Τσεσάιρ και το Φλιντσάιρ. Οι αντίστοιχοι τίτλοι στη Σκωτία ήταν δούκας του Ρόθεσει, κόμης του Κάρικ, βαρόνος του Ρένφριου, λόρδος των Άιλα, Πρίγκιπας και Υψηλός Στιούαρτ της Σκωτίας. Οι πρίγκιπες είχαν πολλούς επιπλέον τίτλους πριν ανέβουν στον θρόνο, ο Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας, ο Κάρολος Α΄ της Αγγλίας και ο Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν και Δούκες της Υόρκης. Ο Κάρολος Α΄ πριν ανέβει στον θρόνο (1603) ήταν επίσης δούκας του Άλμπανι και κόμης του Ρος στη Σκωτία. Ο πρίγκιπας Φρειδερίκος μεγαλύτερος γιος του Γεωργίου Β΄ και ο Γεώργιος Γ΄ που διαδέχθηκε τον παππού του είχαν γίνει δούκες του Εδιμβούργου.

Νόμοι διαδοχής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τίτλος του πρίγκιπα της Ουαλίας δινόταν μονάχα στον διάδοχο του Αγγλικού θρόνου και θα μπορούσε να αλλάξει ο κάτοχος αν άλλαζε ο διάδοχος. Ο διάδοχος ήταν πάντα ο μεγαλύτερος γιος, επόμενοι σε σειρά διαδοχής ήταν οι γιοι του διαδόχου και αν δεν είχε ο διάδοχος γιο ο επόμενος αδελφός του αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα ήταν κόρη αν υπήρχαν στην οικογένεια νόμιμοι άντρες κληρονόμοι. Ο νόμος για τη διαδοχή του θρόνου στην Αγγλία άλλαξε με τη "Συμφωνία του Περθ" (2011) τερματίζοντας το προβάδισμα των αρρένων μελών της οικογένειας ύστερα από 300 χρόνια, το φύλλο των παιδιών που γεννήθηκαν μετά τις 28 Οκτωβρίου 2011 δεν ήταν προσόν διαδοχής.[11] Ο νέος νόμος διαδοχής εισήχθη στο Βρετανικό Κοινοβούλιο (12 Δεκεμβρίου 2012), δέχτηκε βασιλική επιβεβαίωση (25 Απριλίου 2013) και τέθηκε σε ισχύ μετά την έγκριση του στις 16 χώρες της Κοινοπολιτείας (26 Μαρτίου 2015).[12][13]

Οι γυναίκες κληρονόμοι δεν μπορούσαν να κρατήσουν τον τίτλο, η Ελισάβετ Β΄ δεν ονομάστηκε ποτέ πριγκίπισσα της Ουαλίας παρά το γεγονός ότι είχε οριστεί διάδοχος επειδή ο πατέρας της δεν είχε γιους, ο γιος της Κάρολος ονομάστηκε πρίγκιπας της Ουαλίας σε ηλικία 9 ετών (1958). Ο τίτλος της πριγκίπισσας της Ουαλίας δίνεται στη σύζυγο του δούκα με την ιδιότητα της μελλοντικής βασίλισσας αν ο κληρονόμος είναι άντρας. Η πρώην πριγκίπισσα της Ουαλίας και νυν βασίλισσα Καμίλα πήρε τον τίτλο μετά τον γάμο της με τον Κάρολο αλλά υποχρεώθηκε να τον αποκηρύξει επειδή ήταν πολύ στενά συνδεδεμένος με την προηγούμενη σύζυγο του Καρόλου Νταϊάνα, πριγκίπισσα της Ουαλίας.

Πρίγκιπες της Ουαλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ουαλοί πρίγκιπες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα Εικόνα Γέννηση Γάμοι Θάνατος
Ντάφιντ απ Λιουέλιν
(Dafydd ap Llywelyn)
1240 - 1246
1212
γιος του Λιουέλιν Δε Γκρέιτ και της Ιωάννας, Λαίδης της Ουαλίας.
Ισαβέλλα του Μπραόζ
ένας νόθος γιος
25 Φεβρουαρίου 1246
34 ετών
Λιούελιν απ Γκρίφιντ
(Llywelyn ap Gruffudd)
1246 - 1282
1223
πρώτος γιος του Γκρίφιντ απ Λιουέλιν και της Σενάνα φετς Καραντόγκ
Ελεονώρα του Μόντφορντ, πριγκίπισσα της Ουαλίας
ένας γιος
11 Δεκεμβρίου 1282
59 ετών
Έπεσε σε μάχη
Ντάφιντ απ Γκρίφιντ
(Dafydd ap Gruffydd)
1282 - 1283
1238
δεύτερος γιος του Γκρίφιντ απ Λιουέλιν και της Σενάνα φετς Καραντόγκ
Ελισάβετ Φέρρερ
δυο γιοι και μια κόρη
3 Οκτωβρίου 1283
45 ετών
Εκτελέστηκε

Άγγλοι πρίγκιπες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα Εικόνα Γέννηση Γάμοι Θάνατος
Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας
(Edward of Carnarvon)
1301 - 1307 [14]
25 Απριλίου 1284
τέταρτος γιος και διάδοχος του Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας και της Ελεονώρας της Καστίλης.
Ισαβέλλα της Γαλλίας (1295-1358)
δυο γιοι και δυο κόρες
21 Σεπτεμβρίου 1327
43 ετών
Πιθανώς δολοφονήθηκε
Εδουάρδος του Γούντστοκ
(Edward of Woodstock)
1343 - 1376 [15]
15 Ιουνίου 1330
πρώτος γιος του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας και της Φιλίππης του Αινώ.
Ιωάννα του Κεντ
δυο γιοι
8 Ιουνίου 1376
46 ετών
Πολύχρονη δυσεντερία
Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας
(Richard of Bordeaux)
1376 - 1377 [16]
6 Ιανουαρίου 1367
δεύτερος γιος γιος του Εδουάρδου του «Mαύρου Πρίγκηπα» και της Ιωάννας του Κεντ
(1) Άννα της Βοημίας
(2) Ισαβέλλα των Βαλουά
14 Φεβρουαρίου 1400
33 ετών
Πιθανώς δολοφονήθηκε
Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας
(Henry of Monmouth)
1399 - 1413 [17]
9 Αυγούστου 1386
πρώτος γιος Ερρίκου Δ΄ της Αγγλίας και της Μαρίας του Μπόχυν.
Αικατερίνη της Γαλλίας (1401-1437)
ένας νόθος γιος
31 Αυγούστου 1422
36 ετών
Εδουάρδος του Ουεστμίνστερ
(Edward of Westminster)
1454 - 1471 [18]
13 Οκτωβρίου 1453
γιος του Ερρίκου ΣΤ΄ της Αγγλίας και της Μαργαρίτας των Βαλουά-Ανζού.
Άννα Νέβιλ 4 Μαΐου 1471
18 ετών
Έπεσε σε μάχη
Ριχάρδος της Υόρκης
(Richard of York)
1460
21 Σεπτεμβρίου 1411
γιος του Ριχάρδου του Καίμπριτζ και της Άννας Μόρτιμερ
Σεσίλ Νέβιλ, δούκισσα της Υόρκης
οκτώ γιοι και τέσσερεις κόρες
30 Δεκεμβρίου 1460
49 ετών
Έπεσε σε μάχη
Εδουάρδος Ε΄ της Αγγλίας
(Edward of York)
1471 - 1483 [19]
2 Νοεμβρίου 1470
πρώτος γιος του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας και της Ελισάβετ Γούντβιλ.
1483
13 ετών
Πιθανώς δολοφονήθηκε
Εδουάρδος του Μίντλεχαμ
(Edward of Middleham)
1483 - 1484 [20]
1473
γιος του Ριχάρδου Γ΄ της Αγγλίας και της Άννας Νέβιλ
9 Απριλίου 1484
9 ετών
Αρθούρος της Ουαλίας
(Arthur Tudor)
1489 - 1502 [21]
20 Σεπτεμβρίου 1486
πρώτος γιος του Αγγλίας Ερρίκου Ζ΄ της Αγγλίας και της Ελισάβετ της Υόρκης
Αικατερίνη της Αραγονίας 2 Απριλίου 1502
16 ετών
Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας
(Henry Tudor)
1504 - 1509 [22]
28 Ιουνίου 1491
δεύτερος γιος του Ερρίκου Ζ΄ της Αγγλίας και της Ελισάβετ της Υόρκης
(1) Αικατερίνη της Αραγονίας
ένας γιος και μια κόρη
(2) Άννα Μπολέυν
ένας γιος
(3) Τζέιν Σίμουρ
ένας γιος
(4) Άννα της Κλέβης
(5) Αικατερίνη Χάουαρντ
(6) Αικατερίνη Παρ
28 Ιανουαρίου 1547
56 ετών
Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας
(Edward Tudor)
1537 - 1547 [23]
12 Οκτωβρίου 1537
γιος του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας
6 Ιουλίου 1553
16 ετών
Ερρίκος Φρειδερίκος, πρίγκιπας της Ουαλίας
(Henry Frederick Stuart)
1610 - 1612 [24]
19 Φεβρουαρίου 1596
πρώτος γιος του Ιακώβου Α΄ της Αγγλίας και της Άννας της Δανίας
6 Νοεμβρίου 1612
16 ετών
Κάρολος Α΄ της Αγγλίας
(Charles Stuart)
1616 - 1625 [25]
19 Νοεμβρίου 1600
δεύτερος γιος του Ιακώβου Α΄ της Αγγλίας και της Άννας της Δανίας
Ερριέττα Μαρία της Γαλλίας
τρεις γιοι και πέντε κόρες
30 Ιανουαρίου 1649
49 ετών
Εκτελέστηκε
Κάρολος Β΄ της Αγγλίας
(Charles Stuart)
1638 - 1649 [26]
29 Μαΐου 1630
πρώτος γιος του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας και της Ενριέττας Μαρίας της Γαλλίας
Αικατερίνη της Μπραγκάνσα
επτά νόθοι γιοι και μια νόθη κόρη
6 Φεβρουαρίου 1685
55 ετών
Ιάκωβος Φραγκίσκος Εδουάρδος Στιούαρτ
(James Francis Edward Stuart)
1688 [27]
10 Ιουνίου 1688
γιος του Ιακώβου Β΄ της Αγγλίας και της Μαρίας της Μόντενα
Μαρία Κλημεντίνη Σοβιέσκα
δυο γιοι
1 Ιανουαρίου 1766
78 ετών
Γεώργιος Β΄ της Μεγάλης Βρετανίας
(George Augustus)
1714 - 1727 [28]
9 Νοεμβρίου 1683
γιος του Γεωργίου Α΄ της Μεγάλης Βρετανίας και της Σοφίας Δωροθέας του Τσέλλε
Καρολίνα του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ
τρεις γιοι και τέσσερις κόρη
25 Οκτωβρίου 1760
77 ετών
Φρειδερίκος, Πρίγκιπας της Ουαλίας
(Frederick Louis)
1729 - 1751 [29]
1 Φεβρουαρίου 1707
πρώτος γιος του Γεωργίου Β΄ της Μεγάλης Βρετανίας και της Καρολίνας του Άνσμπαχ
Αυγούστα της Σαξονίας-Γκότα-Άλτενμπουργκ
πέντε γιοι και τέσσερις κόρες
δυο νόθοι γιοι και μια νόθη κόρη
31 Μαρτίου 1751
44 ετών
Γεώργιος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
(George William Frederick)
1751 - 1760 [30]
4 Ιουνίου 1738
πρώτος γιος του Φρειδερίκου, Πρίγκιπα της Ουαλίας και της Αυγούστας της Σαξονίας-Γκότα-Άλτενμπουργκ
Καρλόττα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς
εννιά γιοι και έξι κόρες
29 Ιανουαρίου 1820
82 ετών
Γεώργιος Δ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
(George Augustus Frederick)
1762 - 1820 [31]
12 Αυγούστου 1762
πρώτος γιος του Γεωργίου Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Καρλόττας του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς
Καρολίνα του Μπράουνσβαϊγκ
μια κόρη
26 Ιουνίου 1830
68 ετών
Εδουάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
(Albert Edward)
1841 - 1901 [32]
9 Νοεμβρίου 1841
πρώτος γιος του Αλβέρτος της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα και της Βασίλισσας Βικτώριας
Αλεξάνδρα της Δανίας
τρεις γιοι και τρεις κόρες
6 Μαΐου 1910
69 ετών
Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
(George Frederick Ernest Albert)
1901 - 1910 [33]
3 Ιουνίου 1865
δεύτερος γιος του Εδουάρδου Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αλεξάνδρας της Δανίας
Μαίρη του Τεκ
πέντε γιοι και μια κόρη
20 Ιανουαρίου 1936
71 έτους
Εδουάρδος Η΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
(Edward Albert Christian George Andrew Patrick David)
1910 - 1936 [34]
23 Ιουνίου 1894
πρώτος γιος του Γεωργίου Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Μαίρης του Τεκ [35]
Γουάλις Σίμπσον 28 Μαΐου 1972
78 ετών
Κάρολος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
(Charles Philip Arthur George)
1958
14 Νοεμβρίου 1948
πρώτος γιος του Φίλιππου, Δούκα του Εδιμβούργου και της Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
(1) Νταϊάνα, πριγκίπισσα της Ουαλίας
δυο γιοι
(2) Καμίλα, Δούκισσα της Κορνουάλης
Ουίλιαμ, Πρίγκιπας της Ουαλίας
(William Arthur Philip Louis)
1982
21 Ιουνίου 1982

πρώτος γιος του Καρόλου Γ' του Ηνωμένου Βασιλείου και της Νταϊάνας, πριγκίπισσας της Ουαλίας

Κάθριν, Δούκισσα της Κορνουάλης και του Κέιμπριτζ
δύο γιοί και μια κόρη

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Royal Duties
  2. Duchy of Cornwall duchyofcornwall.org
  3. The home of the Royal Family royal.gov.uk
  4. Βρετανία: Στο «στόχαστρο» φοροαπαλλαγές του Καρόλου για το Δουκάτο της Κορνουάλης Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine. ΣΚΑΪ
  5. http://www.philological.bham.ac.uk/cambrit/glameng.html#glam1
  6. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/41460/page/4733
  7. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2018. 
  8. Cokayne, and others, The Complete Peerage, volume XII/2, page 908.
  9. John Silvester Davies (1856). An English chronicle of the reigns of Richard II, Henry IV, Henry V, and Henry VI written before the year 1471: with an appendix, containing the 18th and 19th years of Richard II and the Parliament at Bury St. Edmund's, 25th Henry VI and supplementary a
  10. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2018. 
  11. Laura Smith-Spark (28 October 2011). "Girls given equal rights to British throne under law changes"
  12. http://www.legislation.gov.uk/uksi/2015/894/made
  13. https://www.parliament.uk/business/publications/written-questions-answers-statements/written-statement/Commons/2015-03-26/HCWS490/
  14. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  15. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  16. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  17. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  18. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  19. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  20. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  21. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  22. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  23. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  24. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  25. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  26. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  27. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  28. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  29. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  30. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  31. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  32. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  33. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/27375/page/7289
  34. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry
  35. https://www.princeofwales.gov.uk/titles-and-heraldry

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bryan, Nicola (9 September 2017). "Prince Charles is longest-serving Prince of Wales"
  • John Silvester Davies (1856). An English chronicle of the reigns of Richard II, Henry IV, Henry V, and Henry VI written before the year 1471: with an appendix, containing the 18th and 19th years of Richard II and the Parliament at Bury St. Edmund's, 25th Henry VI and supplementary a
  • Laura Smith-Spark (28 October 2011). "Girls given equal rights to British throne under law changes"
  • Macdonald, Ken (18 January 2017). "Duchess of Rothesay opens Rowett research building in Aberdeen"

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]