Βιλαέτι του Βαν
| Βιλαέτι του Βαν | |
|---|---|
| 1875–1922 | |
.svg) | |
| Χώρα | Οθωμανική Αυτοκρατορία και Τουρκία |
| Πρωτεύουσα | Βαν |
| Ίδρυση | 1875 |
| Πληθυσμός | 376.297 (1885) |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 38°29′39″N 43°22′48″E |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Το Βιλαέτι του Βαν (οθωμανικά τουρκικά: Vilāet-i Van) ήταν διοικητική εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στις αρχές του 20ου αιώνα, σύμφωνα με πληροφορίες είχε πληθυσμό περίπου 400.000 κατοίκους και έκταση 15.000 τετραγωνικά μίλια (39.000 km2).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1875, το εγιαλέτι του Ερζερούμ χωρίστηκε σε έξι βιλαέτια: Ερζερούμ, Βαν, Χακκιάρι, Μπιτλίς, Χοζάτ (Ντερσίμ) και Καρς-Τσιλντίρ. Το 1888, με αυτοκρατορική διαταγή, το Χακκιάρι εντάχθηκε στο βιλαέτι του Βαν και το Χοζάτ με το Μαμουρέτ ουλ-Αζίζ.[1]
Ως συνοριακή επαρχία των βορειοανατολικών συνόρων, τόσο προς τη Ρωσική Αυτοκρατορία όσο και προς το Καζάρ Ιράν, περιείχε μια σειρά από φρουρές. Χωριζόταν στο σαντζάκι του Βαν και στο σαντζάκι του Χακκιάρι και κάλυπτε τις σημερινές επαρχίες Βαν, Χακκιάρι και τμήματα του Σιρνάκ, του Μους και του Μπινγκιόλ.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στον Καύκασο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ρώσοι σχεδίαζαν να εισβάλουν στην επαρχία μετά την κατάρρευση της επίθεσης του Οθωμανικού Στρατού στη Ρωσία. Η απειλή εισβολής οδήγησε την Επιτροπή Ένωσης και Προόδου να ξεκινήσει τη γενοκτονία των Αρμενίων από φόβο ότι οι Αρμένιοι στο Βαν θα υποστήριζαν τον Ρωσικό Στρατό του Καυκάσου.
Δημογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις αρχές του 20ου αιώνα, το βιλαέτι του Βαν φέρεται να είχε έκταση 15.440 τετραγωνικά μίλια (40.000 km2), ενώ τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της πρώτης οθωμανικής απογραφής του 1885 (δημοσιεύθηκε το 1908) έδωσαν τον πληθυσμό 376.297.[2] Η ακρίβεια των αριθμών πληθυσμού κυμαίνεται από «κατά προσέγγιση» έως «απλώς εικασιακή» ανάλογα με την περιοχή από την οποία συγκεντρώθηκαν.
Με βάση την επίσημη Οθωμανική Απογραφή του 1914,[3] ο πληθυσμός της επαρχίας Βαν αποτελούνταν από 179.422 μουσουλμάνους και 67.797 Αρμένιους.[3] Τα στοιχεία της Οθωμανικής Απογραφής περιλαμβάνουν μόνο άνδρες πολίτες, εξαιρουμένων των γυναικών και των παιδιών.
Σύμφωνα με τον Αρμένιο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, οι διορθωμένες εκτιμήσεις για την επαρχία Βαν (συμπεριλαμβανομένων των γυναικών και των παιδιών) ήταν· 313.000 Μουσουλμάνοι, 130.000 Αρμένιοι και 65.000 άλλοι, συμπεριλαμβανομένων Σύριων Χριστιανών και Νεστοριανών.[4]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το βιλαέτι του Βαν βρισκόταν κατά μήκος των περσικών συνόρων μεταξύ των βιλαετιών Ερζερούμ και Μοσούλης. Το βόρειο σαντζάκι περιλάμβανε το ανοιχτό οροπέδιο Β. και Α. της λίμνης (με μεγάλο αγροτικό πληθυσμό των Αρμενίων και κουρδικές φυλές σεμινομάδων που ασχολούνταν κυρίως με την εκτροφή βοοειδών και προβάτων), επίσης από πολλές εύφορες περιοχές κατά μήκος της νότιας όχθης της λίμνης. Το νότιο σαντζάκι ήταν εξ ολοκλήρου ορεινό, ελάχιστα ανεπτυγμένο και είχε τις φυλές μόνο εν μέρει υπό τον κυβερνητικό έλεγχο. Αυτό περιλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της άνω λεκάνης του Μεγάλου Ζβαω, με τη χώρα των Ασσυρίων Χακκιάρι και πολλές περιοχές που κατοικούνταν από κουρδικές φυλές, μερικές από τις μεγάλες νομαδικές φυλές που κατέβηκαν για το χειμώνα στις πεδιάδες του Τίγρη.
Ο ορυκτός πλούτος του βιλαετίου δεν εξερευνήθηκε ποτέ πλήρως, αλλά πιστεύεται ότι ήταν μεγάλος. Υπήρχαν πηγές πετρελαίου στο Κορτζότ, κοιτάσματα λιγνίτη στο Σιβάν και στο Νουρντούζ, αρκετές ιαματικές πηγές στο Ζιλάν Κρικ και στο Ζουλαμέρκ (τώρα Χακκιάρι). Εξαιρετικός καπνός καλλιεργούνταν στο Σεμζινάν για εξαγωγή στην Περσία.
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιστορικά, το Βιλαέτι του Βαν παρήγαγε κεχρί.[5] Οικονομικό κέντρο της επαρχίας ήταν η πόλη Βαν. Ήταν επίσης σημαντικός παραγωγός κρασιού. Και το κρασί και το μπράντυ παρασκευάζονταν σε μικρές ποσότητες. Το βιλαέτι παρήγαγε επίσης λινάρι και κάνναβη.[6] Το Βαν είχε επίσης μια μεγάλη βιομηχανία βοσκής προβάτων.[7] Από το 1906, υπήρχαν πάνω από 3 εκατομμύρια πρόβατα στο βιλαέτι. Από το 1920, αυτοί οι αριθμοί μειώθηκαν. Η μελισσοκομία γινόταν από αγρότες, με το μέλι να καταψύχεται και να πωλείται.[8] Η περιοχή παρήγαγε επίσης γαιάνθρακα, μόλυβδο, χαλκό και βόρακα, σανδαράχη, αέριο, γρανίτη, ασβέστη, κιμωλία, γύψο, χρυσό και αλάτι.[9]
Διοικητικές διαιρέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα σαντζάκια του βιλαέτι του Βαν:[10]
- Σαντζάκι του Βαν (Βαν, Ερτζίς, Τσατάκ, Αντιλτσεβάζ, Γκεβάς)
- Σαντζάκι του Χακκιάρι (Μπασκαλέ, Χακκιάρι, Οζάλπ, Σεμντινλί, Γιουκσέκοβα, Γκουρπινάρ)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Krikorian, Mesrob K. (1 Ιανουαρίου 1977). Armenians in the Service of the Ottoman Empire: 1860-1908. Routledge and Kegan Paul. ISBN 9780710085641.
- ↑ Asia by A. H. Keane, page 460
- ↑ 3,0 3,1 «1914 Census Statistics» (PDF). Turkish General Staff. σελίδες 605–606. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ Muslims and Minorities, Justin McCarthy, New York University Press, 1983, pp. 110-111
- ↑ Prothero, W.G. (1920). Armenia and Kurdistan. London: H.M. Stationery Office. σελ. 60.
- ↑ Prothero, W.G. (1920). Armenia and Kurdistan. London: H.M. Stationery Office. σελ. 62.
- ↑ Prothero, W.G. (1920). Armenia and Kurdistan. London: H.M. Stationery Office. σελ. 63.
- ↑ Prothero, W.G. (1920). Armenia and Kurdistan. London: H.M. Stationery Office. σελ. 64.
- ↑ Prothero, W.G. (1920). Armenia and Kurdistan. London: H.M. Stationery Office. σελίδες 70–71.
- ↑ Van Vilayeti | Tarih ve Medeniyet