Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1920
.svg) | |
| Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
 | |
| Ημερομηνία σχηματισμού | 4 Νοεμβρίου 1920 |
|---|---|
| Ημερομηνία διάλυσης | 24 Ιανουαρίου 1921 |
| Πρόσωπα και δομές | |
| Αρχηγός Κράτους | Αντιβασίλισσα Όλγα των Ελλήνων Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας |
| Πρόεδρος Κυβέρνησης | Δημήτριος Ράλλης |
| Συνολικός αριθμός Μελών | 7 |
| Συμμετέχοντα κόμματα | Ηνωμένη Αντιπολίτευσις |
| Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | κυβέρνηση πλειοψηφίας |
| Αξιωματική Αντιπολίτευση | Κόμμα Φιλελευθέρων |
| Ιστορία | |
| Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1920 |
| Θητεία νομοθετικού σώματος | Γ' Εθνοσυνέλευση: 23 Δεκεμβρίου 1920 - 29 Ιουλίου 1922 |
| Προϋπολογισμοί | Έσοδα: 1.169.511,196 δρχ. Έξοδα: 2.156.253, 578 δρχ. [1] |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1917 |
| Διάδοχη | Κυβέρνηση Νικολάου Καλογερόπουλου 1921 |
Η Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1920 (Νοέμβριος 1920 - Ιανουάριος 1921) ύστερα από τη νίκη του συνασπισμού της Ηνωμένης Αντιπολίτευσης στις βουλευτικές εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920, σχημάτισε την επόμενη - μετά από αυτήν του Ελευθερίου Βενιζέλου - κυβέρνηση της χώρας.
Οι εκλογές της 1ης Νοεμβρίου του 1920 - αν και έγιναν υπό τις ευνοϊκότερες για τον Ελευθέριο Βενιζέλο συνθήκες (κατοχή της Σμύρνης, υπογραφή της συνθήκης των Σεβρών), - έδωσαν μια μεγάλη και άνετη νίκη στην αντιβενιζελική παράταξη. Συγκεκριμένα, ο συνασπισμός αντι-βενιζελικών κομμάτων που ενώθηκαν κάτω από τον τίτλο «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις», πήρε τις 251 από τις συνολικά 369 έδρες της Βουλής, ενώ το κόμμα των Φιλελευθέρων, περιορίστηκε στις υπόλοιπες 118. [2]. Το μέγεθος της εκλογικής ήττας ήταν τέτοιο, που ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν κατάφερε να βγει ούτε καν βουλευτής. Έτσι, αποχώρησε από την Ελλάδα, ενώ αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος έγινε ο στρατηγός Παναγιώτης Δαγκλής.
Επειδή ο συνασπισμός της «Ηνωμένης Αντιπολίτευσης» δεν είχε αρχηγό, ύστερα από συνεννοήσεις των κομμάτων που την απάρτιζαν, αποφασίστηκε να αναλάβει ο Δημήτριος Ράλλης την προεδρία του υπουργικού συμβουλίου. Στις 4 Νοεμβρίου, παραιτήθηκε ο Αντιβασιλέας, ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, ενώ σύμφωνα με την επιθυμία της νέας κυβέρνησης, Αντιβασίλισσα ορίστηκε η βασιλομήτωρ Όλγα, η οποία και όρκισε την νέα κυβέρνηση.
Από τις πρώτες πράξεις της κυβέρνησης, ήταν η προκήρυξη δημοψηφίσματος για την επαναφορά ή μη του εξόριστου βασιλιά Κωνσταντίνου, η αμνήστευση όσων την προηγούμενη τριετία κατηγορήθηκαν και διώχθηκαν για πολιτικά εγκλήματα, καθώς και η ακύρωση των διαταγμάτων του Ιουνίου και του Ιουλίου του 1917 με τα οποία απολύθηκαν από τις θέσεις τους, δημόσιοι υπάλληλοι, δικαστικοί υπάλληλοι όλων των βαθμίδων και καθηγητές του Πανεπιστημίου.
Το δημοψήφισμα, έγινε στις 22 Νοεμβρίου (π.ημ.), και υπέρ της επιστροφής του βασιλιά, ψήφισε το 95% των ψηφοφόρων, έτσι στις 6 Δεκεμβρίου ο βασιλιάς Κωνσταντίνος επέστρεψε στην Ελλάδα.
Τον Ιανουάριο του 1921 και ενόψει της διασυμμαχικής συνδιάσκεψης στο Λονδίνο, διχογνωμία ξέσπασε ανάμεσα στον Δ. Γούναρη και τον Δ. Ράλλη, καθώς καθένας από την πλευρά του, διεκδικούσε την παρουσία του στη διάσκεψη. Το βράδυ της 21ης Ιανουαρίου ο Ράλλης, ύστερα και από την πίεση των άλλων αρχηγών του συνασπισμού της «Ηνωμένης Αντιπολίτευσις», υπέβαλε την παραίτησή του. [3]
| Διάγγελμα της κυβέρνησης προς τον Ελληνικό Λαό
Αποχωρησάσης της Κυβερνήσεως, την οποίαν η Λαϊκή ετυμηγορία ανέτρεψε, και παραιτηθέντος της Αντιβασιλείας του Ναυάρχου κ. Π. Κουντουριώτου, ανέλαβε την Αντιβασιλείαν, συμφώνως τω Συντάγματι και τοις Νόμοις του Κράτους, η Α. Μ. βασίλισσα μήτηρ Όλγα. Η Α. Μ. ανέθηκεν ημίν τον καταρτισμόν της νέας Κυβερνήσεως. Ομόσαντες ενώπιον Αυτής τον νενομισμένον όρκον, προέβημεν αμέσως εις την σύγκλησιν της άρτι εκλεγείσης Εθνικής Αντιπροσωπείας, όπως αύτη επιληφθή της ρυθμίσεως των πραγμάτων της Χώρας. Με βαθυτάτην την συνείδησιν ότι ύψιστα της Πατρίδος συμφέροντα επιτάσσουσι την διατήρησιν της τάξεως και την διαγεφύρωσιν του χάσματος, το οποίο η δια της πανδήμου Λαϊκή ψήφου αποδοκιμασθείσα ολιγαρχία ώρυξεν εν τη Χώρα, πάσαν θα καταβάλωμεν μέριμναν προς αποκατάστασιν του Πολιτεύματος, και της ισχύος των Νόμων. Γενικώς και αδιακρίτως οι πολίται, ανακτώσι την γαλήνην, ην είχον απολέσει κατά την περίοδον την τερματισθείσα δια της ψήφου της παρελθούσης Κυριακής. Ήδη οι Έλληνες, αποκαθιστάμενοι ίσοι και ελεύθεροι, πρέπει να έχωσιν απόλυτον πεποίθησιν ότι, υπακούοντες εις μόνον το Δίκαιον και τον Νόμον, θα απολαύωσι πλήρως της προστασίας των νομίμων συμφερόντων αυτών. Ποιούμεθα έκκλησιν εις τα γενναία αισθήματα του Ελληνικού Λαού και του Εθνικού Στρατού, ίνα παράσχωσιν την συνδρομήν των εις το ημέτερον έργον.[4] |
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Δημήτριος Ράλλης
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Δημήτριος Ράλλης
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: προσωρινά, Δημήτριος Ράλλης
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Παναγής Τσαλδάρης
- «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: Θεόδωρος Ζαΐμης
- «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Νικόλαος Καλογερόπουλος
- «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός» : Πέτρος Μαυρομιχάλης
- «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: προσωρινά, Παναγιώτης Τσαλδάρης
- «Επί της Γεωργίας και Δημοσίων κτημάτων υπουργός» : Πέτρος Μαυρομιχάλης
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Δημήτριος Γούναρης
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Ιωάννης Ράλλης
- «Επί του Επισιτισμού και Αυταρκείας υπουργός» : Νικόλαος Καλογερόπουλος
- «Επί της Περιθάλψεως υπουργός»: Θεόδωρος Ζαΐμης
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ ΦΕΚ Α234 /1920
- ↑ Ανδρέας Διαμαντόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842 Αρχειοθετήθηκε 2007-10-19 στο Wayback Machine.
- ↑ Παναγιώτα Λάγγα: «Δημήτριος Γ. Ράλλης (1844-1921)», μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Α.Π.Θ. σελ.85 [1]
- ↑ ΦΕΚ Α255/1920
- ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης»: http://www.ggk.gov.gr/?p=902
.svg){kind=small}
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με μια Κυβέρνηση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |