Κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη 1882
.svg) | |
| Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
 | |
| Ημερομηνία σχηματισμού | 3 Μαρτίου 1882 |
|---|---|
| Ημερομηνία διάλυσης | 19 Απριλίου 1885 |
| Πρόσωπα και δομές | |
| Αρχηγός Κράτους | Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας |
| Πρόεδρος Κυβέρνησης | Χαρίλαος Τρικούπης |
| Συνολικός αριθμός Μελών | 9 |
| Ιστορία | |
| Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1881 |
| Θητεία νομοθετικού σώματος | 18 Ιανουαρίου 1882 - 11 Φεβρουαρίου 1885 (Θ' κοινοβουλευτική περίοδος) |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου 1880 |
| Διάδοχη | Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885 |
Η Κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη του 1882 - (Μάρτιος 1882 - Απρίλιος 1885), ήταν η μακροβιότερη κυβέρνηση από την εποχή του Όθωνα, που τότε όμως οι κυβερνήσεις διορίζονταν και δεν εκλέγονταν από τον λαό. [1]
Η κυβέρνηση Τρικούπη, σχηματίστηκε, απέκτησε, και διατήρησε την πλειοψηφία των βουλευτικών εδρών, με την εισδοχή των Θεσσαλών βουλευτών, που αν και στην αρχή υποστήριζαν τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρου, αργότερα ενίσχυσαν τον Χαρίλαο Τρικούπη.[2]
Ο Τρικούπης σε μια προσπάθεια να ενισχύσει το κρατικό ταμείο επέβαλε μια σειρά από φόρους και δασμούς: "Επί του οινοπνεύματος και ζύθου", "Επί του σιγαρόχαρτου και καπνού", "Επί πετρελαίου" , "Επί πυρείων" (σπίρτα), "Επί παιγνιοχάρτων". Η αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, πυροδότησε την δυσαρέσκεια του λαού, και έχρισε στην ουσία τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη ως αρχηγό αντιπολίτευσης, αλλά το «επεισόδιο Νίκολσον» ήταν αυτό που οδήγησε στην πτώση της.
Στην συνεδρίαση της 5ης Φεβρουαρίου 1885, η κυβέρνηση με ψήφους 108 κατά και 104 υπέρ, έχασε την εμπιστοσύνη του Σώματος.[3] Οι πολιτικές εξελίξεις, οδήγησαν στις εκλογές του Απριλίου του 1885, κατά τις οποίες, πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο αναδείχτηκε το κόμμα του Θεόδωρου Δηλιγιάννη.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου» («Πρωθυπουργός»): Χαρίλαος Τρικούπης
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Χαρίλαος Τρικούπης
- - στις 29 - 3 - 1883 ανέλαβε ο Αλέξανδρος Α. Κοντόσταυλος
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: προσωρινά, Χαρίλαος Τρικούπης
- - στις 7 - 5 - 1883 ανέλαβε προσωρινά το υπουργείο ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος
- - στις 12 - 5 - 1883 αναλαμβάνει κανονικά το υπουργείο ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος
- - από τις 29 - 3 - 1883 ανέλαβε κανονικά ο Χαρίλαος Τρικούπης
- «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Παύλος Καλλιγάς
- - στις 7 - 5 - 1883 ανέλαβε το υπουργείο, ο Χαρίλαος Τρικούπης
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: συνταγματάρχης Σπυρίδων Καραϊσκάκης
- στις 10 - 3 - 1882 αντικαταστάθηκε προσωρινά από τον Χαρίλαο Τρικούπη
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Δημήτριος Ράλλης
- - στις 12 - 7 - 1883 το υπουργείο αναλαμβάνει προσωρινά, ο Αλέξανδρος Κοντόσταυλος
- «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: Κωνσταντίνος Λομβάρδος
- - αντικαταστάθηκε στις 12 - 7 - 1883 από τον Δημήτριο Βουλπιώτη
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Γεώργιος Ρούφος
- - στις 9 - 7 - 1883 μετά την παραίτηση Ρούφου, το υπουργείο ανέλαβε ο υποναύαρχος Γεώργιος Τομπάζης
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Όπως αναφέρει ο ιστορικός Σπυρίδων Μαρκεζίνης: «..Η μακροβιότης της κυβερνήσεως έχουσα αναλογόν της επί της βασιλείας μόνον του Οθωνος, ότε όμως δεν ίσχυε ο κοινοβουλευτισμός, δεν ωφείλετο εις ωριμότητα λειτουργίας κοινοβουλευτικής κυβερνήσεως υπό καθεστώς δύο κομμάτων αρχών, εναλασσομενων στην εξουσία, αλλ' εις σύμπτωσιν. Ακριβώς δηλαδή επειδή στην Ελλάδα υπήρξαν πάντοτε κόμματα προσωπικά συνδέθηκαν αυτά με τους ηγέτες των και σε περιόδους ακόμη δύο κομμάτων. Συνέβη λοιπόν να καλείται ο Τρικούπης στην αρχή, όταν σχεδόν ταυτοχρόνως απήρχοντο του κόσμου τούτου οι πολιτικοί ηγέτες, οι οποίοι είχον έως τότε κυριαρχήσει, Βούλγαρης, Κουμουνδούρος, Ζαίμης Δεληγιώργης. - Επί πλέον ο διαφαινόμενος αντίπαλος Θ. Δηλιγιάννης μόλις τότε ουσιαστικά προέβαλε με μελλοντικές μόνον αξιώσεις διακυβερνήσεως της χώρας....», «Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος», τόμος Β', σελ. 162
- ↑ Ανδρέα Δημητρόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», σελ. 38 http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842 Αρχειοθετήθηκε 2007-10-19 στο Wayback Machine.
- ↑ Τρύφων Ευαγγελίδης: «Τα μετά τον Όθωνα...», σελ. 572-576
- ↑ ΦΕΚ: Α 19/ 1882, ΦΕΚ Α 120/ 1883, Α 186/ 1883, Α269/1883, Α 273/ 1883
.svg){kind=small}
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με μια Κυβέρνηση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |