Εκλογές στη Δανία
Στη Δανία διεξάγονται εκλογές για την ανάδειξη της Βουλής, που απαρτίζεται από 179 μέλη. Οι εκλογές του 2011 οδήγησαν στην πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό στην ιστορία της χώρας, την Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ. Στις εκλογές του 2019, εκλέχθηκε η δεύτερη γυναίκα πρωθυπουργός και η νεότερη στην ιστορία, η Μέττε Φρεντέρικσεν.
Πρόσφατες εκλογές (2022)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προηγούμενες εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2007
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις βουλευτικές εκλογές, οι οποίες διεξήχθησαν πρόωρα στις 13 Νοεμβρίου 2007, κέρδισε τρίτη συνεχόμενη θητεία ο κυβερνών συνασπισμός του πρωθυπουργού Ένερς Φο Ράσμουσεν.
2011
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κυβερνών σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ηττήθηκε και πρωθυπουργός έγινε για πρώτη φορά μία γυναίκα, η Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ.[1] Για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας αποφασίστηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση το Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα .
2015
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η κεντροδεξιά συμμαχία της αντιπολίτευσης Φιλελεύθερο Κόμμα κέρδισε τις πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, που διεξήχθησαν στις 18 Ιουνίου 2015, παρότι οι Σοσιαλδημοκράτες παρέμειναν το μεγαλύτερο κόμμα στη Δανία. Το αντιμεταναστευτικό Δανικό Λαϊκό Κόμμα έγινε το δεύτερο στη Βουλή.[2]
2019
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δημοψηφίσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2009
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 7 Ιουνίου του 2009 οι Δανοί ψηφοφόροι τάχθηκαν υπέρ της αλλαγής στον τρόπο διαδοχής του Μονάρχη ώστε να συμπεριλαμβάνει και θηλυκά τέκνα, εκτός από αρσενικά. Η αλλαγή του νόμου, εγκρίθηκε με 85,35% υπέρ,[3] 14,65% κατά και συμμετοχή 59,37%.[4] Σε ψήφους, οι θετικές ήταν 1.858.180 και οι αρνητικές 318.929. Μετρήθηκαν 2.177.109 (90,72%) έγκυρα ψηφοδέλτια και 222.804(9,28% του συνόλου) άκυρα. Συνολικά καταμετρήθηκαν 2.399.913 ψηφοδέλτια.
2014
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 25 Μαΐου 2014 διεξήχθη, ταυτόχρονα με τις Ευρωεκλογές ένα δημοψήφισμα για την καθιέρωση ενός Δικαστηρίου για την απόκτηση του Ενιαίου Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας από τη Δανία. Η πρόταση εγκρίθηκε με ποσοστό 62,47% έναντι 37,53% που καταψήφισαν.[5][6]
2015
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προκειμένου να ενισχυθεί η παρουσία της χώρας στα ευρωπαϊκά συστήματα ασφαλείας, διενεργήθηκε ένα δημοψήφισμα στις 3 Δεκεμβρίου 2015.[7] Τα σχετικά μέτρα απορρίφθηκαν από τους ψηφοφόρους με ποσοστό 53% και η συμμετοχή ήταν γύρω στο 70%.[8] Με βάση το αρνητικό αποτέλεσμα, η Δανία θα αποχωρήσει από την Europol το 2016.
2022
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε δημοψήφισμα που διενεργήθηκε την 1η Ιουνίου 2022, οι ψηφοφόροι ενέκριναν με συντριπτική πλειοψηφία την ένταξη της Δανίας στην κοινή αμυντική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Δανία: Νίκη των Σοσιαλδημοκρατών στις εκλογές». To Βήμα, ηλεκτρονική έκδοση. 16 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ «Danish election: Opposition bloc wins». BBC. 19 Ιουνίου 2015.
- ↑ «Denmark votes to change royal succession rules». Deutsche Welle. 9 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2009.
- ↑ «Folkeafstemning søndag den 7. juni 2009» (στα Δανικά). Statistics Denmark. 10 Ιουνίου 2009.
- ↑ «MINISTRY: EU patent court may require referendum». Politiken. 7 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2013.
- ↑ «Pressemøde den 7. maj 2013». Government of Denmark (στα Δανικά). 7 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2013.
- ↑ «Δημοψήφισμα για την ασφάλεια σήμερα στη Δανία». gazzetta.gr. 3 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ «Δανία: «Όχι» στο δημοψήφισμα για ενίσχυση της συνεργασίας με την ΕΕ». in.gr. 3 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ «Δανία: Συντριπτικό «ναι» για ένταξη στην κοινή ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική στη σκιά του Πούτιν». skai.gr. 2 Ιουνίου 2022.