Γιώργος Σιδέρης
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 5 Απριλίου 1938 | ||
Τόπος γέννησης | Άγ. Ιωάννης Ρέντη, Ελλάδα | ||
Ύψος | 1,74 μ. | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Ομάδες νέων | |||
-1953 | Απόλλων Ρέντη | ||
1953-1958 | Ατρόμητος Πειραιώς | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1958-1959 | Ατρόμητος Πειραιώς | 30 | (28) |
1959-1970 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 283 | (223) |
1970-1971 | Ρουαγιάλ Αντβέρπ ΦΚ | 25 | (7) |
1972 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 2 | (1) |
Σύνολο | 340 | (259) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1958-1969 | Ελλάδα | 28 | (14) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Γιώργος Σιδέρης (Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 5 Απριλίου 1938)[1] είναι Έλληνας διεθνής πρώην ποδοσφαιριστής. Γνωστός και με το προσωνύμιο Φόντακας, υπήρξε από τους κορυφαίους του ελληνικού ποδοσφαίρου.[2][3] Η καταγωγή του είναι από τη Νάξο με πατέρα από την Κόρωνο και μητέρα από τον Δαμαριώνα.[4]
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε συλλογικό επίπεδο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την ομάδα της γειτονιάς του Απόλλωνος Ρέντη, όπου και υπέγραψε δελτίο για πρώτη φορά. Κατόπιν, μεταπήδησε στον Ατρόμητο Πειραιώς[5] και το 1959 πήρε μεταγραφή για τον γείτονα Ολυμπιακό.
Το 1969 είχε καταταγεί 17ος στο δημοψήφισμα για τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης, πρώτος είχε ψηφιστεί ο Ιταλός Τζιάνι Ριβέρα. Το 1970 πήγε στην Αντβέρπ στο Βέλγιο, για να ξαναγυρίσει στον Ολυμπιακό τον Ιανουάριο του 1972. Τελευταίος του επίσημος ή φιλικός αγώνας του υπήρξε το ντέρμπι πρωταθλήματος Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 0-0 της 20ης Φεβρουαρίου 1972,[6] όπου σχεδόν 34ετής αντικαταστάθηκε στο 55' από τον Γιώτη Παπαδημητρίου.[σημ. 1]
Το 1962 φόρεσε τη φανέλα της ιταλικής Λανερόσι σε φιλικούς αγώνες μετά από πρόσκληση της ιταλικής ομάδας,[8] ενώ την ίδια χρονιά είχαν δείξει ενδιαφέρον για την απόκτησή του οι Ίντερ, Φιορεντίνα, και Ατλέτικο Μαδρίτης.
Συνολικά με τη φανέλα του Ολυμπιακού (1959-1970, 1972) είχε 285 συμμετοχές και 224 τέρματα σε αγώνες της Α' Εθνικής κατηγορίας, επίδοση που τον καθιστά πρώτο σκόρερ όλων των εποχών για τους "ερυθρόλευκους" και τέταρτο συνολικά στην ιστορία του θεσμού.[9]
Το 1969, με 35 γκολ αναδείχθηκε 2ος σκόρερ των ευρωπαϊκών εθνικών πρωταθλημάτων και πήρε το "αργυρό παπούτσι".[10] Είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού Κυπέλλου με 73 γκολ.[11] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του σημείωσε συνολικά 542 τέρματα, εκ των οποίων τουλάχιστον 351 σε επίσημους αγώνες, αριθμοί μεγαλύτεροι από οποιοδήποτε άλλου παίκτη στην ελληνική ποδοσφαιρική ιστορία.
Στην Εθνική Ελλάδας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χρίστηκε διεθνής με την Εθνική Ελλάδας, για την οποία αγωνίστηκε πρώτη φορά στις 3 Δεκεμβρίου 1958 στον εντός έδρας αγώνα εναντίον της Γαλλίας (1-1), για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών 1960. Υπήρξε μέλος της ομάδας από το 1958 έως το 1970 επιτυγχάνοντας 14 τέρματα σε 28 συνολικά συμμετοχές, που τον καθιστούν ένατο στη σχετική λίστα με τους σκόρερ όλων των εποχών της Ελλάδας.
Σύμφωνα με ψηφοφορία μεταξύ των Ελλήνων φιλάθλων, που διοργάνωσε το 2010 ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ, ο Σιδέρης συγκαταλέγεται στην καλύτερη ενδεκάδα της δεκαετίας του '60.
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας : 1966, 1967
- 5 Κύπελλα Ελλάδας : 1960, 1961, 1963, 1965, 1968
- 1 Βαλκανικό Κύπελλο : 1963.
Ατομικές διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μία (1) φορά 2ος σκόρερ ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων (αργυρό παπούτσι): 1969 με 35 τέρματα
- Τρεις (3) φορές 1ος σκόρερ στο Ελληνικό Πρωτάθλημα: 1965, 1967, 1969
- Δύο (2) φορές 2ος σκόρερ στο Ελληνικό Πρωτάθλημα: 1962, 1964.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Συλλογικό έργο, Τα χρυσά πόδια, έκδοση αθλητικής εφημ. ΟΜΑΔΑ, Αθήνα 1962, σελ. 40
- ↑ «TOP-10: ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΈΣ». Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Νίκος Ραλλίδης (9 Μαΐου 2024). «Οι κορυφαίοι Έλληνες όλων των εποχών σύμφωνα με την τεχνητή νοημοσύνη ΑΙ». www.sportrikala.gr.
- ↑ Γιώργος Σιδέρης ο Ναξιώτης θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου
- ↑ Σιδέρης, ένας ζωντανός θρύλος του Ολυμπιακού! Συνέντευξη Γιώργου Σιδέρη onsports.gr
- ↑ Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, Η ιστορία του Ολυμπιακού, Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996, τόμ. Β, σελ. 353-354 και 367 (φιλικοί), 356-357 και 359 (πρωταθλήματος), 361 (κυπέλλου)
- ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, σελ. 354
- ↑ «sentragoal.gr - Το πιο τέλειο ντέρμπι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2011.
- ↑ Σιδέρης δεν ξαναβγήκε..., tvxs.gr
- ↑ Άλλα σημαντικά γεγονότα σε Ελλάδα και εξωτερικό, Ιστορικό Λεύκωμα 1969, σελ. 162, Καθημερινή (1998)
- ↑ «Γιώργος Σιδέρης: ο πιο θρυλικός σκόρερ του Ολυμπιακού». Ανακτήθηκε 6 Φεβρουαρίου 2020.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Ιστορία του Ολυμπιακού, Γ.Χ. Αλεξανδρής, Αθήνα 1996
- Θρύλος πορεία μέσα στο χρόνο, Ηλιότροπο, Αθήνα 1997 ISBN 569-584-365-2
- Χρυσός Θρύλος 'Art Press, Εκδοτική Α.Ε., Αθήνα 1997
- Εθνική Ελλάδος πορεία μέσα στο χρόνο, Παπαζήσης, Αθήνα 2001
- Ολυμπιακός ένα αρχείο μια ιστορία Β. Καρδάσης, Μίλητος 1997
- Αλμανάκ Περιοδικό Εικόνες, 1991
- Γιώργος Σιδέρης: Ο πιο θρυλικός σκόρερ του Ολυμπιακού sport-retro.gr
- Giorgos Sideris: Olympiacos and Greek Great (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γιώργος Σιδέρης στη FIFA (αρχειοθετημένος) (Αγγλικά)
- Γιώργος Σιδέρης στην UEFA (Αγγλικά)
- Γιώργος Σιδέρης's προφίλ παίκτη στο National-Football-Teams.com
- Συνέντευξη του παλαιού ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού, Γιώργο Σιδέρη στην ΕΡΤ, 1974 (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Συνέντευξη του δημοσιογράφου Ανδρέα Μπόμη με τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Γιώργο Σιδέρη (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Έλληνες ποδοσφαιριστές
- Ποδοσφαιριστές Εθνικής Ελλάδος
- Ποδοσφαιριστές Εθνικής Ελλάδας Κ19
- Ποδοσφαιριστές Ατρόμητου Πειραιώς
- Ποδοσφαιριστές Ολυμπιακού Πειραιώς
- Επιθετικοί ποδοσφαιριστές
- Ποδοσφαιριστές Σούπερ Λιγκ Ελλάδας
- Ποδοσφαιριστές Ρουαγιάλ Αντβέρπ ΦΚ
- Έλληνες ποδοσφαιριστές στο εξωτερικό
- Ξένοι ποδοσφαιριστές στο Βέλγιο