Βικτώρια του Ηνωμένου Βασιλείου (1840-1901)

Βικτωρία
Βασιλική Πριγκίπισσα Αυτοκράτειρα της Γερμανίας Βασίλισσα της Πρωσίας
Αυτοκρατορική σύζυγος της Γερμανίας Βασιλική σύζυγος της Πρωσίας
Περίοδος	9 Μαρτίου 1888 – 15 Ιουνίου 1888
Προκάτοχος	Αυγούστα της Σαξονίας-Βαϊμάρης
Διάδοχος	Αυγούστα Βικτωρία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν
Γέννηση	21 Νοεμβρίου 1840 Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, Λονδίνο, Αγγλία
Θάνατος	5 Αυγούστου 1901 (60 ετών) Κάστρο Φρήντριχσχοφ, Κρόνμπεργκ ιμ Τάουνους, Μεγάλο Δουκάτο της Έσσης, Γερμανία
Τόπος ταφής	13 Αυγούστου 1901 Πότσδαμ, Πρωσία, Γερμανική Αυτοκρατορία
Σύζυγος	Φρειδερίκος Γ΄ της Γερμανίας
Επίγονοι	Γουλιέλμος Β΄ Καρλόττα Ερρίκος Σιγισμόνδος Βικτωρία Βλαδίμηρος Σοφία Μαργαρίτα
Πλήρες όνομα
Βικτωρία Αδελαΐδα Μαρία Λουίζα Αγγλικά: Victoria Adelaide Mary Louisa Γερμανικά: Viktoria Adelheid Maria Luise
Οίκος	Οίκος της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα
Πατέρας	Αλβέρτος της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα
Μητέρα	Βικτωρία του Ηνωμένου Βασιλείου
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Η Βικτωρία, Βασιλική Πριγκίπισσα (αγγλ. Victoria, Princess Royal, 21 Νοεμβρίου 1840 - 5 Αυγούστου 1901), ήταν πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου, αυτοκράτειρα της Γερμανίας και βασίλισσα της Πρωσίας από τον γάμο της με τον Φρειδερίκο Γ΄ της Γερμανίας. Μετά τον θάνατο του συζύγου της, έγινε ευρέως γνωστή ως Αυτοκράτειρα Φρειδερίκου για να διακρίνεται από την αυτοκράτειρα εν ενεργεία, Αυγούστα Βικτωρία.

Νεανικά χρόνια

Η Βικτωρία, Βασιλική Πριγκίπισσα, το 1842.

Η Βικτωρία Αδελαΐδα Μαρία Λουίζα γεννήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1840. Ήταν το πρώτο από τα εννιά παιδιά και πρώτη από τις πέντε κόρες της Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου και του Αλβέρτου της Σαξονίας Κοβούργου-Γκότα. Έλαβε τον τίτλο Βασιλική Πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου στις 19 Ιανουαρίου 1841, ενώ στην οικογένειά της ήταν γνωστή ως "Βίκυ".

Βαπτίστηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1841 με αναδόχους την τέως βασίλισσα Αδελαΐδα, τον Λεοπόλδο Α΄ του Βελγίου, τον Ερνέστο Α΄ της Σαξονίας-Κοβούργου και Γκότα, τη Δούκισσα του Γκλώστερ και τη Δούκισσα του Κεντ.

Έλαβε ολοκληρωμένη εκπαίδευση, όπως όλα τα αδέλφια της, με ποικιλία μαθημάτων όπως ξένες γλώσσες (γαλλικά, γερμανικά, λατινικά, αρχαία ελληνικά), αριθμητική, πολιτική, γεωγραφία, ιστορία, φιλοσοφία, λογοτεχνία και επιστήμες. Ήταν πολυμαθής και αγαπούσε τη γνώση, σε αντίθεση με τον αδελφό της, Αλβέρτο Εδουάρδο, Πρίγκηπα της Ουαλίας. Οι γονείς της προσπαθούσαν να κρατήσουν τα παιδιά τους όσο το δυνατόν πιο μακριά από το περιβάλλον της Αυλής και για αυτόν το λόγο αγόρασαν την Οικία Όσμπορν στη Νήσο Ουάιτ, όπου τα παιδιά μάθαιναν πρακτικές δουλειές, όπως κηπουρική και ξυλουργική.

Ο γάμος της Βικτωρίας και του Φρειδερίκου Γουλιέλμου της Πρωσίας στα Ανάκτορα του Αγίου Ιακώβου, στις 25 Ιανουαρίου 1858.

Γάμος

Το 1851 γνώρισε τον Φρειδερίκο Γουλιέλμο, γιό και επίδοξο διάδοχο του Γουλιέλμου Α΄ της Γερμανίας, στη Διεθνή Έκθεση του Λονδίνου. Τον Σεπτέμβριο του 1855 η Βικτωρία και ο Φρειδερίκος αρραβωνιάστηκαν στο Κάστρο Μπαλμόραλ στην Σκωτία. Μετά από τρία χρόνια πραγματοποιήθηκε ο γάμος μεταξύ τους, στις 25 Ιανουαρίου 1858 στο Βασιλικό Παρεκκλήσι στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου στο Λονδίνο.

Ο εκπατρισμός της και η προσαρμογή της στο γερμανικό ανακτορικό περιβάλλον ήταν για την νεαρή Πριγκίπισσα ιδιαίτερα επώδυνη. Μεσολάβησε για να βρεθεί μνηστή για τον αδελφό της, Πρίγκιπα της Ουαλίας: υπέδειξε την Αλεξάνδρα, κόρη του Χριστιανού του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύκσμπουργκ (μετέπειτα Χριστιανού Θ΄ της Δανίας), και αδελφή του Γεωργίου Α΄ της Ελλάδας.

Αυτοκράτειρα της Γερμανίας

Στις 9 Μαρτίου 1888 ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος της Πρωσίας έγινε Αυτοκράτορας ως Φρειδερίκος Γ΄ και εκείνη πήρε τον τίτλο της αυτοκρατορικής συζύγου. Όμως, ο Φρειδερίκος Γ΄ έπασχε από καρκίνο του λάρυγγα και πέθανε 99 μέρες μετά την άνοδο στο θρόνο (15 Ιουνίου 1888). Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος τους, Γουλιέλμος.

Μετά την αναγκαστική της αποχώρηση από την Αυλή, την οποία επέβαλε ο αυτοκράτορας Γουλιέλμος λόγω των κακών τους σχέσεων και διαφορετικών απόψεων, έχτισε το Κάστρο Φρήντριχσχοφ (Schloss Friedrichshof) στο Κρόνμπεργκ ιμ Τάουνους, που ονόμασε προς τιμήν του συζύγου της. Ασχολήθηκε με φιλανθρωπίες στον Ερυθρό Σταυρό και με τη συγκρότηση του Μουσείου του Αυτοκράτορος Φρειδερίκου (1889 - 1893), για τη συγκρότηση της συλλογής του οποίου ταξίδεψε στην Ιταλία.

Θάνατος

Η Βικτωρία απεβίωσε στο Φρήντριχσχοφ στις 5 Αυγούστου 1901 σε ηλικία 60 ετών από καρκίνο του μαστού, επτά μήνες μετά τον θάνατο της μητέρας της. Είναι θαμμένη δίπλα στον σύζυγό της στο Βασιλικό Μαυσωλείο στο Πότσδαμ.

Οικογένεια

Η Βικτωρία και Φρειδερίκος απέκτησαν τέσσερις γιους και τέσσερις κόρες:

• Γουλιέλμος Β΄ (1859 - 1941), Αυτοκράτορας της Γερμανίας. Νυμφεύτηκε (1) το 1881 την Αυγούστα Βικτωρία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, απέκτησαν 7 παιδιά, και (2) το 1922 την Ερμίνα Ρόυς του Γκράιτς, δεν απέκτησαν παιδιά.
• Καρλόττα (1860 - 1919), παντρεύτηκε το 1878 τον Βερνάρδο Γ΄ της Σαξονίας-Μάινινγκεν. Απέκτησαν 1 παιδί.
• Ερρίκος (1862 - 1929) της Πρωσίας. Νυμφεύτηκε το 1888 την εξαδέλφη του Ειρήνη της Έσσης και παρά τω Ρήνω. Απέκτησαν 3 παιδιά.
• Φραγκίσκος Φρειδερίκος Σιγισμόνδος (1864 - 1866), πέθανε από μηνιγγίτιδα.
• Βικτωρία (1866 - 1929), παντρεύτηκε (1) το 1890 τον Αδόλφο του Σάουμπουργκ-Λίππε. Δεν απέκτησαν παιδιά, και (2) το 1927 τον Αλεξάντερ Ζούμπκοφ. Δεν απέκτησαν παιδιά.
• Ιωακείμ Φρειδερίκος Ερνέστος Βλαδίμηρος (1868 - 1879), πέθανε από διφθερίτιδα.
• Σοφία (1870 - 1932), παντρεύτηκε το 1889 τον Κωνσταντίνο Α΄ της Ελλάδας. Απέκτησαν 6 παιδιά.
• Μαργαρίτα (1872 - 1954), παντρεύτηκε το 1893 τον Φρειδερίκο Κάρολο της Έσσης, αργότερα Λανδγράβο της Έσσης-Κάσσελ. Απέκτησαν 6 παιδιά.

Τίτλοι

• 21 Νοεμβρίου 1840 - 10 Νοεμβρίου 1841: Η Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Βικτώρια
• 10 Νοεμβρίου 1841 - 25 Ιανουαρίου 1858: Η Βασιλική Υψηλότητα Η Βασιλική Πριγκίπισσα
• 25 Ιανουαρίου 1858 - 2 Ιανουαρίου 1861: Η Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Φρειδερίκου Γουλιέλμου της Πρωσίας
• 2 Ιανουαρίου 1861 - 18 Ιανουαρίου 1871: Η Βασιλική Υψηλότητα Η Διάδοχος Πριγκίπισσα της Πρωσίας
• 18 Ιανουαρίου 1871 - 9 Μαρτίου 1888: Η Αυτοκρατορική & Βασιλική Υψηλότητα Η Διάδοχος Πριγκίπισσα της Γερμανίας, Η Διάδοχος Πριγκίπισσα της Πρωσίας
• 9 Μαρτίου 1888 - 15 Ιουνίου 1888: Η Αυτοκρατορική & Βασιλική Μεγαλειότητα Η Αυτοκράτειρα της Γερμανίας, Η Βασίλισσα της Πρωσίας
• 15 Ιουνίου 1888 - 5 Αυγούστου 1901: Η Αυτοκρατορική Μεγαλειότητα Η Αυτοκράτειρα Φρειδερίκου

Βιβλιογραφία

• Thomas Weiberg: … wie immer Deine Dona. Verlobung und Hochzeit des letzten deutschen Kaiserpaares. Isensee-Verlag, Oldenburg 2007, ISBN 978-3-89995-406-7.
• Sir Frederick Ponsonby (Ed.), Briefe der Kaiserin Friedrich. Eingeleitet von Wilhelm II., Verlag für Kulturpolitik, Berlin 1929 [Letters of Empress Friedrich. Introduction by Wilhelm II.]. New Edition H. Knaur Verlag, München, ISBN 5-19-977337-2.
• Karin Feuerstein-Praßer: Die deutschen Kaiserinnen. 1871–1918. Piper Verlag, München 2005. ISBN 3-492-23641-3.
• Franz Herre: Kaiserin Friedrich – Victoria, eine Engländerin in Deutschland. Hohenheim Verlag, Stuttgart 2006. ISBN 3-89850-142-6
• Patricia Kollander: Frederick III – Germany’s Liberal Emperor. Greenwood Press, Westport 1995. ISBN 0-313-29483-6.
• Pakula, Hannah (1995). An Uncommon Woman: The Empress Frederick, Daughter of Queen Victoria, Wife of the Crown Prince of Prussia, Mother of Kaiser Wilhelm. New York: Simon and Schuster. ISBN 0-684-84216-5. .
• Wilfried Rogasch (Hrsg.): Victoria & Albert, Vicky & The Kaiser: ein Kapitel deutsch-englischer Familiengeschichte [Cat. of the Exhibition in the Deutsches Historisches Museum Berlin] Hatje Verlag, Ostfildern-Ruit 1997. ISBN 3-86102-091-2.
• Andrew Sinclair: Victoria – Kaiserin für 99 Tage. Gustav Lübbe Verlag, Bergisch Gladbach 1987, ISBN 3-404-61086-5.
• Van Der Kiste, John (2001). Dearest Vicky, Darling Fritz: Queen Victoria's Eldest Daughter and the German Emperor. Sutton Publishing. ISBN 0-750-93052-7. 
• Kurt Tetzeli von Rosador and Arndt Mersmann (ed.): Queen Victoria - Ein biographisches Lesebuch aus ihren Briefen und Tagebüchern, Munich, Deutscher Taschenbuchverlag, 2001. ISBN 3-423-12846-1
• Christopher Dobson (ed.): Chronicle of England, Chronique ed. (French translation), 1998. ISBN 2905969709
• John C. G. Röhl: Kaiser, Hof und Staat - Wilhelm II. und die deutsche Politik, Munich, 1988
• Catherine Clay: Le roi, l'empereur et le tsar - Les trois cousins qui ont entraîné le monde dans la guerre, Librairie Académique Perrin (French translation), 2008 ISBN 2-262-02855-9.
• Ernst Engelberg: Bismarck - Urpreuße und Reichsgründer, Berlin, Siedler ed, 1985 ISBN 3-88680-121-7.
• Jean Bérenger: Histoire de l'Empire des Habsbourg 1273-1918, Fayard 1990 ISBN 2-213-02297-6
• Wolfgang Mommsen: War der Kaiser an allem schuld - Wilhelm II. und die preußisch-deutschen Machteliten, Berlin, Ullstein ed, 2005 ISBN 3-548-36765-8
• Philipe Jullian, «Η αυτοκράτειρα Φρειδερίκου. Μια Αγγλίδα πριγκίπισσα που χάρηκε τον θρόνο της Γερμανίας για 100 μόνο ημέρες», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.56 (Φεβρουάριος 1973), σελ.134-142