Ειρήνη της Έσσης και του Ρήνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Grand Ducal Highness και Βασιλική Υψηλότητα
Ειρήνη της Έσσης και του Ρήνου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Irene von Hessen-Darmstadt (Γερμανικά)
Γέννηση11  Ιουλίου 1866[1][2][3]
Neues Palais
Θάνατος11  Νοεμβρίου 1953[1][2][3]
Gut Hemmelmark
Χώρα πολιτογράφησηςΜεγάλο Δουκάτο της Έσσης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠρίγκιπας Ερρίκος της Πρωσίας (1888–1929)[4]
ΤέκναΒάλντεμαρ της Πρωσίας
Σιγισμούνδος της Πρωσίας (1896-1978)
Prince Henry of Prussia[5]
ΓονείςΛουδοβίκος Δ´, Μέγας Δούκας της Έσσης και Πριγκίπισσα Αλίκη του Ηνωμένου Βασιλείου
ΑδέλφιαΕρνέστος Λουδοβίκος της Έσσης (νεότερος αδερφός)
Φρειδερίκος Γουλιέλμος της Έσσης και του Ρήνου (νεότερος αδερφός)
Μαρία της Έσσης και του Ρήνου (νεότερη αδελφή)
Πριγκίπισσα Βικτώρια της Έσσης και του Ρήνου (μεγαλύτερη αδερφή)
Ελισάβετ Φεοντόροβνα (μεγαλύτερη αδερφή)
Αλεξάνδρα Φιόντροβνα (νεότερη αδελφή)
ΟικογένειαΟίκος του Χοεντσόλερν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάξη της Λουίζ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

H Ειρήνη της Έσσης και παρά τω Ρήνω (γερμ. Irene von Hessen und bei Rhein, 11 Ιουλίου 1866 - 11 Νοεμβρίου 1953) ήταν το τρίτο παιδί και η τρίτη κόρη της Αλίκης του Ηνωμένου Βασιλείου και του Λουδοβίκου Δ΄ της Έσσης. Η εκ μητρός γιαγιά της ήταν η Βικτωρία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Παιδική ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πριγκίπισσες Ειρήνη, Βικτωρία, Ελισάβετ και Αλίκη της Έσσης το 1885.

Η Ειρήνη Λουίζα Μαρία Άννα πήρε το όνομά της από την ελληνική λέξη "ειρήνη", επειδή γεννήθηκε στο τέλος του Αυστρο-Πρωσικού πολέμου.[6] Η Αλίκη θεωρούσε την Ειρήνη ως ένα μη ελκυστικό παιδί και κάποτε έγραψε στην κόρη της, Βικτωρία ότι η Ειρήνη δεν ήταν «όμορφη».[7] Αν και δεν ήταν τόσο όμορφη όσο η αδελφή της Ελισάβετ, η Ειρήνη είχε μια ευχάριστη και ομοιόμορφη διάθεση. Η Αλίκη μεγάλωσε τις κόρες της απλά. Μια Αγγλίδα νταντά προέδρευε στο νηπιαγωγείο και τα παιδιά έτρωγαν απλά γεύματα με ρύζι και ψητά μήλα και φορούσαν απλά φορέματα. Οι κόρες της διδάσκονταν πώς να κάνουν οικιακά σκεύη, όπως ψήσιμο κέικ, να φτιάχνουν οι ίδιες τα κρεβάτια τους, να ανάβουν φωτιές και να σκουπίζουν τα δωμάτιά τους. Η Αλίκη τόνισε επίσης την ανάγκη να βοηθήσει στους φτωχούς και συχνά πήρε τις κόρες της στις επισκέψεις σε νοσοκομεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα[8].

Η οικογένεια καταστράφηκε το 1873, όταν ο αιμοφιλικός νεότερος αδελφός της Ειρήνης, Φρειδερίκος, γνωστός στην οικογένεια ως «Φρίττι», έπεσε μέσα από ένα ανοιχτό παράθυρο, χτύπησε το κεφάλι του και πέθανε λίγες ώρες αργότερα από εγκεφαλική αιμορραγία.[9] Κατά τους μήνες που ακολούθησαν τον θάνατο του παιδιού, η Αλίκη πήρε συχνά τα παιδιά της στον τάφο του για να προσευχηθούν. Το φθινόπωρο του 1878 η Ειρήνη, τα αδέλφια της (εκτός από την Ελισάβετ) και ο πατέρας της αρρώστησαν από διφθερίτιδα. Η νεότερη αδελφή της Μαρία, γνωστή ως "Μέυ", πέθανε από την ασθένεια. Η μητέρα της, εξαντλημένη από τη νοσηλεία των παιδιών, μολύνθηκε επίσης. Γνωρίζοντας ότι κινδυνεύει να πεθάνει, η Αλίκη υπαγόρευσε τη διαθήκη της, καθώς και οδηγίες για το πώς θα ανατραφούν οι κόρες της και πώς θα συντηρηθεί το νοικοκυριό της. Πέθανε από τη διφθερίτιδα στις 14 Δεκεμβρίου 1878.[10]

Μετά το θάνατο της Αλίκης, η βασίλισσα Βικτωρία αποφάσισε να ενεργήσει ως μητέρα για τα εγγόνια της από την Έσση. Η Ειρήνη και τα επιζώντα αδέλφια της έζησαν πολλές μέρες στην Αγγλία και η γιαγιά τους έστειλε οδηγίες της σχετικά με την εκπαίδευσή τους και την έγκριση του σχεδίου των φορεμάτων τους. Με την αδερφή της Αλίκη, η Ειρήνη ήταν παράνυμφος στο γάμο της θείας της, Βεατρίκης, στο 1885, με τον Ερρίκο του Μπάττενμπεργκ[11].

Γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ειρήνη παντρεύτηκε τον Ερρίκο της Πρωσίας, το τρίτο παιδί και το δεύτερο γιο του Φρειδερίκου Γ΄ της Γερμανίας και της Βικτωρίας, Βασιλικής Πριγκίπισσας, στις 24 Μαΐου 1888. Δεδομένου ότι οι μητέρες τους ήταν αδελφές, η Ειρήνη και ο Ερρίκος ήταν πρώτα ξαδέλφια.[12] Ο γάμος τους δυσαρέστησε τη βασίλισσα Βικτωρία επειδή δεν της το είχαν πει μέχρι που είχαν ήδη αποφασίσει να παντρευτούν.[13] Κατά τη διάρκεια της τελετής, ο πεθερός της Ειρήνης πέθαινε από κακοήθη όγκο του λάρυγγα, και λιγότερο από ένα μήνα μετά την τελετή, ο ξάδελφος και κουνιάδος της Ειρήνης ανέβηκε στο θρόνο ως Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας. Η μητέρα του Ερρίκου συμπαθούσε την Ειρήνη. Ωστόσο, ήταν σοκαρισμένη που η Ειρήνη δεν φορούσε ένα σάλι ή μαντήλι για να κρύψει την εγκυμοσύνη της όταν ήταν έγκυος με το πρώτο γιο της, τον αιμορροφιλικό Βλαδίμηρο, το 1889. Η πεθερά της, που ήταν γοητευμένη απ' την πολιτική, δεν καταλάβαινε γιατί ο Ερρίκος και η Ειρήνη δεν διάβαζαν ποτέ εφημερίδα.[14] Ωστόσο, το ζευγάρι έζησε ευτυχισμένο κι έκαναν τρεις γιους.

Τέκνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οικογενειακές σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ειρήνη το 1902.

Η Ειρήνη διαβίβασε το γονίδιο της αιμορροφιλίας στους γιους της Βλαδίμηρο κι Ερρίκο. Η υγεία του Βλαδίμηρου την ανησυχούσε από μικρή ηλικία.[15] Αργότερα καταστράφηκε όταν το νεότερο παιδί της, ο τετράχρονος Ερρίκος, πέθανε αφού έπεσε και χτύπησε το κεφάλι του τον Φεβρουάριο του 1904.[16] Έξι μήνες μετά το θάνατο του μικρού Ερρίκου, η Ειρήνη έγινε νονά του Αλέξιου Νικολάγιεβιτς, Τσάρεβιτς της Ρωσίας, γιο της νεότερης αδελφής της, Αλίκης), που είχε επίσης αιμορροφιλία. Δύο από τις πρώτες ξαδέρφες της, θα έκαναν επίσης αιμοφιλικούς γιους.

Η Ειρήνη, που ανατράφηκε να πιστεύει σε έναν σωστό βικτωριανό κώδικα συμπεριφοράς, συγκλονιζόταν εύκολα αυτό που θεωρούσε ανηθικότητα.[17] Το 1884, η αδερφή της Ελισάβετ, παντρεύτηκε τον Μεγάλο Δούκα Σέργιο της Ρωσίας και όταν η Ελισάβετ αλλαξοπίστησε από το Λουθηρανισμό στην Ρωσική Ορθοδοξία το 1891 η Ειρήνη ήταν βαθιά αναστατωμένη. Έγραψε στον πατέρα της ότι "έκλαψε τρομερά" για την απόφαση της Ελισάβετ.[18] Το 1892 πέθανε ο πατέρας της Ειρήνης, και ο αδελφός της Ερνέστος τον διαδέχθηκε ως Μέγας Δούκας της Έσσης και δύο χρόνια αργότερα το Μάιο του 1894 η βασίλισσα Βικτωρία τον πάντρεψε με την εξαδέλφη του, Βικτωρία Μελίτα της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα. Μέσα στις γαμήλιες γιορτές, η νεότερη αδερφή της Ειρήνης, Αλίκη, δέχτηκε την πρόταση γάμου του τσάρεβιτς Νικολάου, ενός δεύτερου ξάδερφου και τον Νοέμβριο του 1894, μετά τον θάνατο του πατέρα του Νικολάου, η Ειρήνη και ο σύζυγός της ταξίδεψαν στην Αγία Πετρούπολη τόσο στην κηδεία όσο και στον γάμο της Αλίκης, η οποία είχε πάρει το όνομα Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα κατά τη μετατροπή της στην Ορθοδοξία. Παρά τη διαφωνία που είχε σχετικά με τη μετατροπή των δύο αδελφών της στη Ρωσική Ορθοδοξία, παρέμεινε κοντά με όλα τα αδέλφια της. Το 1907, η Ειρήνη βοήθησε να οργανώσει έναν καταστροφικό γάμο μεταξύ της Μεγάλης Δούκισσας Μαρίας Πάβλοβνας της Ρωσίας, και του Γουλιέλμου, Δούκα του Σέντερμανλαντ[19]. Η μητέρα του Γουλιέλμου, Βικτωρία της Βάδης, ήταν φίλη τόσο της Ειρήνης όσο και της Ελισάβετ.[20] Η Μεγάλη Δούκισσα Μαρία έγραψε αργότερα ότι η Ειρήνη την πίεσε να παντρευτεί όταν είχε αμφιβολίες. Είπε στη Μαρία ότι η ακύρωση του αρραβώνα "θα σκοτώσει" την Ελισάβετ.[21] Το 1912, η ​​Ειρήνη ήταν πηγή στήριξης για την αδερφή της Αλίκη, όταν ο Αλέξιος κόντεψε να πεθάνει από επιπλοκές αιμορροφιλίας στο κυνηγετικό καταφύγιο της αυτοκρατορικής οικογένειας στην Πολωνία[22].

Μετέπειτα ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ερρίκος και Ειρήνη.

Οι σχέσεις της Ειρήνης με τις αδερφές της διαταράχθηκαν από την εμφάνιση του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος τους έβαλε στις αντίθετες πλευρές του πολέμου. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, έλαβε μήνυμα ότι η Αλίκη, ο σύζυγός της και τα παιδιά τους και η αδελφή της Ελισάβετ είχαν σκοτωθεί από τους Μπολσεβίκους.

Όταν η Άννα Άντερσον εμφανίστηκε στο Βερολίνο στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ισχυριζόμενη ότι ήταν η επιζήσασα ανιψιά της Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία της Ρωσίας, η Ειρήνη επισκέφθηκε τη γυναίκα, αλλά αποφάσισε ότι η Άντερσον δεν μπορούσε να είναι η ανιψιά που είχε δει τελευταία φορά το 1913.[23] Η Ειρήνη δεν εντυπωσιάστηκε. "Είδα αμέσως ότι δεν μπορούσε να είναι μία από τις ανιψιές μου. Παρόλο που δεν την είχα δει για εννέα χρόνια, τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του προσώπου δεν θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει σε αυτό το βαθμό, ιδιαίτερα η θέση των ματιών, του αυτιού κ.λπ. .. Από την πρώτη ματιά κάποιος θα μπορούσε ίσως να ανιχνεύσει μια ομοιότητα με την Μεγάλη Δούκισσα Τατιάνα."[24]Η Όλγα Αλεξάνδροβνα της Ρωσίας, αδελφή του δολοφονημένου Τσάρου, σχολίασε την επίσκεψη της Πριγκίπισσας Ειρήνης: «Ήταν μια μη ικανοποιητική συνάντηση, αλλά οι υποστηρικτές της γυναίκας είπαν ότι η Πριγκίπισσα Ειρήνη δεν γνώριζε πολύ καλά τις ανιψιές της»[25].

Ο σύζυγος της Ειρήνης, Ερρίκος, δήλωσε ότι η Άντερσον αναστάτωσε πάρα πολύ την Ειρήνη και διέταξε να μην συζητά κανείς γι' αυτήν μπροστά της.[26][27]

Η Ειρήνη, ο σύζυγός της και οι γιοι της Βλαδίμηρος και Σισιγμόνδος.

Ο Ερρίκος πέθανε το 1929. Η Ειρήνη υιοθέτησε αργότερα την κόρη του Σισιγμόνδου, Βαρβάρα της Πρωσίας, γεννημένη το 1920, ως κληρονόμο της μετά το τέλος της δεκαετίας του 1930, όταν ο Σισιγμόνδος να ζήσει στην Κόστα Ρίκα κι αρνήθηκε να επιστρέψει μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[28] Η Ειρήνη στεναχωρήθηκε τρομερά όταν ο μεγαλύτερος αιμοφιλικός γιος της Βλαδίμηρος αρρώστησε το 1945 και πέθανε εξαιτίας της έλλειψης αίματος για μετάγγιση. Η ίδια η Ειρήνη πέθανε το 1953, αφήνοντας την περιουσία της στην εγγονή της. Κατά το θάνατό της, ήταν το τελευταίο επιζών παιδί της Αλίκης του Ηνωμένου Βασιλείου και του Λουδοβίκου Δ΄ της Έσσης και του Ρήνου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10073.htm#i100726. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000004156. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ p10073.htm#i100726. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. ↑ Mager (1998), p. 27
  7. ↑ Pakula (1995), p. 322
  8. ↑ Mager (1998), pp. 28–29
  9. ↑ Mager (1998), p. 45
  10. ↑ Mager (1998), p. 56
  11. ↑ [NPG: Prince and Princess Henry of Battenberg with their bridesmaids and others on their wedding day http://www.npg.org.uk/collections/search/portrait/mw145863/Prince-and-Princess-Henry-of-Battenberg-with-their-bridesmaids-and-others-on-their-wedding-day?LinkID=mp89748&role=art&rNo=2]
  12. ↑ Mager (1998), p. 111
  13. ↑ Queen Victoria (1975)
  14. ↑ Pakula (1995), p. 513
  15. ↑ Pakula (1995), p. 537
  16. ↑ Maylunas and Mironenko (1997), pp. 239–240
  17. ↑ Massie (1995), p. 165
  18. ↑ Mager (1998), p. 135.
  19. ↑ Mager (1998), p. 228
  20. ↑ Mager (1998), p. 228
  21. ↑ Grand Duchess Marie (1930)
  22. ↑ Maylunas and Mironenko (1997), p. 355
  23. ↑ Kurth (1983), p. 51
  24. ↑ World-journal.net Archived 2008-03-13 at the Wayback Machine.
  25. ↑ Vorres, I., The Last Grand Duchess p.175
  26. ↑ Peter Kurth
  27. ↑ http://istorialogotexnia.blogspot.gr/2018/01/blog-post_19.html
  28. ↑ Kurth (1983), p. 428

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Kurth, Peter (1983). Anastasia: The Riddle of Anna Anderson. Little, Brown, and Company. (ISBN 0-316-50717-2).
  • Grand Duchess Marie (1930). Education of a Princess: A Memoir. Viking Press.
  • Mager, Hugo (1998). Elizabeth: Grand Duchess of Russia. Carroll and Graf Publishers, Inc. (ISBN 0-7867-0678-3)
  • Massie, Robert K. (1995). The Romanovs: The Final Chapter. Random House. (ISBN 0-394-58048-6)
  • Mironenko, Sergei, and Maylunas, Andrei (1997). A Lifelong Passion: Nicholas and Alexandra: Their Own Story. Doubleday. (ISBN 0-385-48673-1).
  • Pakula, Hannah (1995). An Uncommon Woman: The Empress Frederick: Daughter of Queen Victoria, Wife of the Crown Prince of Prussia, Mother of Kaiser Wilhelm. Simon and Schuster. (ISBN 0-684-84216-5).
  • Queen Victoria (1975). Advice to my granddaughter: Letters from Queen Victoria to Princess Victoria of Hesse. Simon and Schuster. (ISBN 0-671-22242-2)
  • Vorres, I, The Last Grand Duchess: Her Imperial Highness Grand Duchess Olga Alexandrovna, Charles Scribners and Sons, New York, 1964.
Καθιερωμένοι όροι
CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Princess Irene of Hesse and by Rhine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ειρήνη_της_Έσσης_και_του_Ρήνου&oldid=10174835"