Αλέξανδρος Γ΄ της Ρωσίας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αλέξανδρος Γ΄ | |
---|---|
Ο Αλέξανδρος Γ΄ της Ρωσίας | |
Περίοδος | 13 Μαρτίου 1881 – 1 Νοεμβρίου 1894 |
Προκάτοχος | Αλέξανδρος Β΄ |
Διάδοχος | Νικόλαος Β΄ |
Γέννηση | 10 Μαρτίου 1845 Αγία Πετρούπολη |
Θάνατος | 1 Νοεμβρίου 1894 (49 ετών) Κριμαία |
Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, Αγία Πετρούπολη |
Σύζυγος | Δάγμαρ της Δανίας |
Επίγονοι | Νικόλαος Β' της Ρωσίας Γεώργιος Ξένια Μιχαήλ Όλγα |
Οίκος | Οίκος του Σ.Χ.Γκόττορπ |
Πατέρας | Αλέξανδρος Β΄ της Ρωσίας |
Μητέρα | Μαρία της Έσσης |
Θρησκεία | Χριστιανός Ορθοδοξος |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Αλέξανδρος Γ΄ της Ρωσίας (ρωσική γλώσσα: Александр Александрович Рома́нов, 10 Μαρτίου 1845 – 1 Νοεμβρίου 1894), ιστορικά γνωστός και ως Αλέξανδρος ο Ειρηνοποιός, από τον Οίκο του Σ.Χ.Γκόττορπ ήταν Αυτοκράτορας της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, από τις 13 Μαρτίου 1881 (παλαιό ημερολόγιο 1 Μαρτίου) έως το θάνατό του την 1η Νοεμβρίου 1894 (παλ. ημερ. 20 Οκτωβρίου).
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μέγας Δούκας Αλέξανδρος Αλεξάνδροβιτς ήταν ο δευτερότοκος γιος και διάδοχος του Αλεξάνδρου Β΄ της Ρωσίας και της Μαρίας της Έσσης (Μαρίας Αλεξάνδροβνας). Σε νεαρή ηλικία είχε ως παιδαγωγό τον υπερεθνικιστή νομομαθή Κονσταντίν Πομπεντονόστσεφ, που συνέχισε να τον επηρεάζει και μετά την άνοδο του στο θρόνο. Έτσι η βασιλεία του χαρακτηρίζεται από ένα πνεύμα αυταρχικότητας μολονότι στα χρόνια του άρχισε να εφαρμόζεται στη Ρωσία προστατευτική εργατική νομοθεσία.[1] Πρώτη πράξη του, αμέσως μετά την ανάρρησή του στο θρόνο ήταν η ανάκληση του σχεδίου συντάγματος που είχε εγκρίνει ο πατέρας του. Στη συνέχεια εφάρμοσε ένα πρόγραμμα βίαιου εκρωσισμού των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων της πολυεθνικής αυτοκρατορίας του, που σημαντικότερη εκδήλωσή του υπήρξαν οι διωγμοί των Εβραίων «Πογκρόμ» από θρησκόληπτους Ρώσους με την ανοχή των αρχών.
Εξωτερικές σχέσεις και συμμαχίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον εξωτερικό τομέα ακολούθησε φιλειρηνική πολιτική. Έτσι, όταν εκδηλώθηκαν οι επεκτατικές φιλοπόλεμες τάσεις του Γουλιέλμου Β΄ της Γερμανίας, όταν η περιοχή της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης πέρασε σε αυστριακό έλεγχο το 1908, ο τσάρος αποδεσμεύτηκε σταδιακά από τους συμμαχικούς δεσμούς του με τη Γερμανία και δεν ανανέωσε τη γερμανο-ρωσική συνθήκη μετά την εκπνοή της 1890, αλλά αντίθετα στράφηκε προς την ανάπτυξη στενότερων σχέσεων με τη Γαλλία και Αγγλία. Κύρια αιτία της μεταβολής αυτής ήταν η τάση της Γερμανίας να βοηθήσει την αυστριακή πολιτική στα Βαλκάνια καθώς και η ασυμφωνία της με Ρωσία πάνω σε οικονομικά ζητήματα.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1866 τη Δάγμαρ των Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόνντερμπουργκ-Γκλύκσμπουργκ, κόρη του Χριστιανού Θ΄ της Δανίας. Βαπτίσθηκε Ορθόδοξη και μετονομάστηκε σε Μαρία Φιόντοροβνα. Είχαν τέκνα:
- Νικόλαος Β΄ (1868 - 1918), Αυτοκράτορας της Ρωσίας.
- Αλέξανδρος (1869 - 1870).
- Γεώργιος (1871 - 1899), Μέγας Δούκας της Ρωσίας..
- Ξένια (1875 - 1960), παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Μιχαήλοβιτς της Ρωσίας.
- Μιχαήλ (1878 - 1918), Μέγας Δούκας της Ρωσίας.
- Όλγα (1882 - 1960), παντρεύτηκε πρώτα τον Πέτρο Αλεξάνδροβιτς του Ολδεμβούργου και μετά τον συνταγματάρχη Νικολάι Αλεξάντροβιτς Κουλικόφσκυ.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, σ.157, τόμ. 1, Εκδοτική Αθηνών 1983
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |