Πέτρος Αλεξάντροβιτς του Όλντενμπουργκ
| Πέτρος Αλεξάντροβιτς του Όλντενμπουργκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 21 Νοεμβρίου 1868[1][2] Αγία Πετρούπολη |
| Θάνατος | 11 Μαρτίου 1924[1][2] Μπιάριτς |
| Αιτία θανάτου | φυματίωση |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | ναός Αρχαγγέλου Μιχαήλ (Κάννες) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Αλεξάντροβνα της Ρωσίας (1901–1916)[3] Olga Ratkova-Rozhnova (από 1922)[3] |
| Γονείς | Αλέξανδρος Πέτροβιτς του Όλντενμπουργκ και Ευγενία Μαξιμιλιάνοβνα του Λόιχτενμπεργκ |
| Οικογένεια | House of Oldenburg (Russia) |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | υποστράτηγος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία) Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη τάγμα του Αγίου Ανδρέα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πέτρος Αλεξάντροβιτς, ρωσικά Петр Александрович (21 Νοεμβρίου 1868 - 11 Μαρτίου 1924) από τον Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Γκόττορπ ήταν δούκας του Όλντενμπουργκ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νεανικά έτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη και ήταν ο μόνος γιος του Αλέξανδρου Πέτροβιτς, δούκα του Όλντενμπουργκ και της Ευγενίας, κόρης του Μαξιμιλιανού ντε Μπωαρναί, δούκα του Λόιχτενμπεργκ. Στην οικογένεια τον φώναζαν Πέτια[4].
Από το 1900 συνόδευε την Όλγα, κόρη του Αλεξάνδρου Γ΄, αυτοκράτορα της Ρωσίας στο θέατρο και την όπερα[4]. Το επόμενο έτος της έκανε πρόταση γάμου και η Όλγα δέχθηκε[5]. Ίσως ο Πέτρος να παρακινήθηκε από τη φιλόδοξη μητέρα του[6] και μάλλον η Όλγα να δέχθηκε για να ανεξαρτητοποιηθεί από τη μητέρα της ή για να αποφύγει γάμο με ξένο πρίγκιπα[4]. O Πέτρος δεν ενδιαφερόταν για τις γυναίκες[7] και η πρόταση κατέπληξε τους οικείους τους[8]. Στο προγαμιαίο συμφωνητικό ο τσάρος υποσχέθηκε ετησίως 100.000 ρούβλια και τους τόκους από 1.000.000 ρούβλια[9]. Το 1901 παντρεύτηκαν και στην τελετή παραβρέθηκαν οι δύο οικογένειες, υπουργοί, πρέσβεις και Αυλικοί[10]. Ταξίδι έκαναν στην ιδιοκτησία τους στο Βορονέζ. Ο Πέτρος ήταν γνωστός παίκτης τυχερών παιχνιδιών[11] και τα χρήματα της συζύγου του συνήθως τα έχανε στο τραπέζι του τζόγου[12]· ο πατέρας του τον επέπληττε για αυτό[13].
Μετά τον γάμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ταξίδευσαν στο Μπιαρίτς της ΝΔ Γαλλίας, αλλά πυρκαγιά στο ξενοδοχείο κατέστρεψε τη Δανική διάκριση του Ελέφαντος[14], μετάλλιο κατασκευασμένο από τον Φαμπερζέ για τον Πέτρο[15]. Από εκεί ταξίδευσαν στο Σορρέντο της Καμπανίας[16] και όταν επέστρεψαν μετακόμισαν στο 200 δωματίων ανάκτορο που τους παραχώρησε ο αυτοκράτορας στην Πετρούπολη[17].
Ο γάμος δεν ολοκληρώθηκε[18] και η οικογένεια και οι φίλοι του πιστεύουν ότι ήταν ομοφυλόφιλος[19]. Δύο έτη μετά τον γάμο η Όλγα ερωτεύθηκε τον αξιωματικό του ιππικού Νικολάι Κουλικόβσκι[20] και ζήτησε διαζύγιο. Ο Πέτρος της είπε ότι ίσως το σκεφθεί σε επτά έτη[21]. Παρόλα αυτά τον όρισε βοηθό του στρατοπέδου και του επέτρεψε να μένει στο ανάκτορό τους[22]. Το ζεύγος έζησε δύο έτη χωριστά και ο γάμος τους ακυρώθηκε το 1916. Η Όλγα παντρεύτηκε τον Κουλικόβσκι τον επόμενο μήνα. Κατά την Επανάσταση του 1917 στη Ρωσία, ο Πέτρος κατάφερε να διαφύγει με τη μητέρα του από τη Ρωσία και να εγκατασταθούν στη Γαλλία[23].
Ένας γνωστός του, ο Συγκλητικός Α.Α. Παλόβτσεβ τον περιγράφει ως φιλάσθενο[24]. Εθεωρείτο υποχόνδριος, επίσης είχε ραδινό, ντελικάτο παρουσιαστικό και προτιμούσε τις δραστηριότητες σε κλειστούς χώρους παρά την άθληση και τις υπαίθριες ασχολίες[25]. Απεβίωσε το 1924 στην Αντίμπ (Αντίπολη) της Γαλλίας σε ηλικία 55 ετών. Τάφηκε στη κρύπτη του Ρωσικού Ορθόδοξου ναού του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στις Κάννες.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε το 1901 την Όλγα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Γκόττορπ, κόρη του Αλεξάνδρου Γ΄, Αυτοκράτορα της Ρωσίας· δεν απέκτησαν τέκνα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Crawford, Donald; Crawford, Rosemary (1997). An Innocent Abroad. New York: Scribner. ISBN 0-684-83430-8
- Phenix, Patricia (1999). Olga Romanov: Russia's Last Grand Duchess. Viking/Penguin. ISBN 0-14-028086-3
- Vorres, Ian (2001) [1964]. The Last Grand Duchess. Toronto: Key Porter Books. ISBN 1-55263-302-0
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10201.htm#i102003. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 167735013.
- ↑ 3,0 3,1 p10201.htm#i102003. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Phenix, p. 46
- ↑ Vorres (2001), p. 75
- ↑ Vorres (2001), pp. 75, 78
- ↑ Vorres (2001), p. 74
- ↑ Bing, Edward J. (1937). The Letters of Tsar Nicholas and Empress Marie. London: Ivor Nicholson and Watson Ltd. p. 148
- ↑ Phenix, p. 48
- ↑ Phenix, p. 49
- ↑ Phenix, p. 46; Vorres (2001), pp. 75–76
- ↑ Phenix, pp. 53, 61; Vorres (2001), p. 84
- ↑ Phenix, pp. 52 53
- ↑ Phenix, p. 53
- ↑ Vorres (2001), p. 77
- ↑ Phenix, p. 54; Vorres (2001), p. 78
- ↑ Phenix, p. 54; Vorres (2001), p. 81
- ↑ Olga said: "I shared his roof for nearly fifteen years, and never once we were husband and wife" (Vorres (2001), p. 76).
- ↑ Crawford and Crawford, pp. 50–52; Phenix, p. 52
- ↑ Crawford and Crawford, pp. 50–52; Phenix, p. 62; Vorres (2001), pp. 94–95
- ↑ Phenix, p. 63; Vorres (2001), p. 95
- ↑ Crawford and Crawford, pp. 50–52; Phenix, p. 73; Vorres (2001), pp. 94–95
- ↑ Phenix, p. 142
- ↑ Phenix, p. 51
- ↑ Phenix, pp. 46, 52; Vorres (2001), p. 75
|
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Duke Peter Alexandrovich of Oldenburg της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |