Κωνσταντίνος Πάβλοβιτς της Ρωσίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Πάβλοβιτς
Μέγας Δούκας της Ρωσίας
ΠερίοδοςΑρνήθηκε το θρόνο
Γέννηση27 Απριλίου (8 Μαΐου) 1779
Αγία Πετρούπολη
Θάνατος15 (27) Ιουνίου 1831
ΣύζυγοςΙουλιανή της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελντ
ΟίκοςΧόλσταϊν-Γκόττορπ
ΠατέραςΠαύλος Α΄
ΜητέραΜαρία Φιόντοροβνα (Σοφία Δωροθέα της Βυρτεμβέργης)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Κωνσταντίνος Πάβλοβιτς (ρώσικα: Константи́н Па́влович) ήταν Τσάρεβιτς της Ρωσίας και Μέγας Δούκας, δεύτερος γιος του Μεγάλου Δούκα Παύλου Πέτροβιτς, αργότερα Παύλου Α΄ της Ρωσίας, και της Σοφίας Δωροθέας (Μαρίας Φιόντοροβνας), κόρης του Φρειδερίκου Β΄ Ευγενίου της Βυρτεμβέργης, και αδελφός των αυτοκρατόρων Αλέξανδρου Α΄ και Νικολάου Α΄. Για 25 ημέρες, από 19 Νοεμβρίου (1 Δεκεμβρίου) έως 13 (25 Δεκεμβρίου) του 1825 οι αρχές τον αναγνώριζαν ως Τσάρο Πάσης Ρωσίας, στην πραγματικότητα όμως δεν βασίλεψε ποτέ απορρίπτοντας το θρόνο.

Παιδική ηλικία και μόρφωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε στις 27 Απριλίου (8 Μαΐου) 1779 στο Τσάρσκογιε Σελό. Το 1796 νυμφεύτηκε την Ιουλιανή των Βέττιν, κόρη του Φραγκίσκου της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ, στην Αγία Πετρούπολη. Αυτή έλαβε στη Ρωσία το όνομα Άννα Φεοντόροβνα· τη χώρισε στις 8 (20) Μαρτίου 1820. Το 1799 ο Κωνσταντίνος συμμετείχε στις Ιταλικές και Ελβετικές εκστρατείες του Αλεξάντερ Βασίλιεβιτς Σουβόροφ. Στη Μάχη του Άουστερλιτς το 1805 ο Κωνσταντίνος διοικούσε την Εφεδρική Φρουρά. Το 1812 πήρε μέρος στον Πατριωτικό Πόλεμο του 1812 και στον Πόλεμο του έκτου συνασπισμού. Στη Μάχη της Λειψίας το φθινόπωρο του 1813 διοικούσε τις εφεδρικές μονάδες που συμμετείχαν στη μάχη.

Επικεφαλής των Πολωνικών στρατευμάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη υποχώρηση του Ναπολέοντα ο ρωσικός στρατός κατέλαβε στα τέλη Φεβρουαρίου 1813 σχεδόν όλο το Μεγάλο Δουκάτο της Βαρσοβίας. Η Κρακοβία, το Τορούν, η Τσενστοχόβα, το Ζάμοστς και η Μοντλίν παραδόθηκαν αργότερα. Έτσι το κράτος που δημιουργήθηκε από τον Ναπολέοντα κατέληξε στα χέρια της Ρωσίας. Στις αρχές του 1814 η πολωνική κοινωνία ελπίζει σε βελτίωση. Ο Αλέξανδρος Α΄ μειώνει τους φόρους και δίνει άδεια να σχηματιστεί πολωνικός στρατός υπό την επίβλεψη του Στρατηγού Ντομπρόβσκι. Την οργάνωση στρατευμάτων αναλαμβάνει ο Μέγας Δούκας Κωνσταντίνος ο οποίος το 1815 γίνεται Αρχηγός των πολωνικών στρατευμάτων.

Άρνηση του θρόνου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κωνσταντίνος έμεινε στην ιστορία κυρίως ως μη ανακηρυγμένος αυτοκράτορας του οποίου το ασυνήθιστο σχέδιο της απόρριψης του θρόνου οδήγησε σε πολιτική κρίση. Το 1801 μετά το θάνατο του πατέρα του Παύλου Α΄ και την ενθρόνιση του μεγαλύτερου αδελφού του Αλέξανδρου, ο 22 χρόνος Κωνσταντίνος έγινε ο διάδοχος του θρόνου. Αυτό προέκυψε από μια διάταξη του Παύλου το 1797. Ο Παύλος Α΄ όρισε ότι ο Αλέξανδρος Α΄ και ο διάδοχος του θα έπαιρναν το θρόνο όμως ο Αλέξανδρος δεν απέκτησε ποτέ γιο ενώ οι δύο κόρες του πέθαναν σε βρεφική ηλικία και έτσι ο θρόνος μεταβιβαζόταν στον Κωνσταντίνο. Ο Κωνσταντίνος όμως αρνιόταν να αναλάβει την εξουσία. Αυτή η άρνηση έχει γραφτεί με τη μορφή του δηλωτικού και επρόκειτο να διαβαστεί μετά το θάνατό του Αλέξανδρου. Στις 19 Νοεμβρίου (1 Δεκεμβρίου) 1825 ενώ βρισκόταν στο Ταγκανρόγκ πεθαίνει ο Αλέξανδρος Α΄. Παρόλο που ο Κωνσταντίνος είχε παραιτηθεί του δικαιώματος του ο Νικόλαος δεν ανέβηκε στο θρόνο λόγω νομικών κολλημάτων και έτσι απαίτησε από τη Γερουσία να αναγνωρίσει τον Κωνσταντίνος ως τσάρο της Ρωσίας. Ο Κωνσταντίνος βρισκόταν στη Βαρσοβία και τελικά αρνήθηκε να επιστρέψει πίσω στην Αγία Πετρούπολη και παραιτήθηκε από το τσαρικό θρόνο στέλνοντας επιστολές παραίτησης στον Νικόλαο, στον πρόεδρο της Γερουσίας και στον Υπουργό Δικαιοσύνης. Ο Νικόλαος που δεν ήταν πια σε θέση να πείσει τον αδελφό του να πάρει το θρόνο και λαμβάνοντας την τελική απόρριψη του (αν και χωρίς επίσημη πράξη της παραίτησης), αποφάσισε να αναλάβει την εξουσία. Η κίνηση αυτή επέφερε την εξέγερση στα τσαρικά στρατεύματα που έμεινε γνωστή ως Εξέγερση των Δεκεμβριστών. Όσοι εξεγερμένοι επέζησαν της επίθεσης του στρατεύματος που ήταν πιστό στο Νικόλαο εκτελέστηκαν, φυλακίστηκαν, ή εξορίστηκαν στη Σιβηρία.

Διοίκηση της Πολωνίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 1826 και σε ηλικία των 73 ετών πεθαίνει ο κυβερνήτης του Βασιλείου της Πολωνίας. Ο Κωνσταντίνος διατηρώντας τη θέση του γενικού επιτελάρχη του πολωνικού στρατού γίνεται κυβερνήτης του Βασιλείου της Πολωνίας. Διορισμός του σήμανε συναγερμό στους Πολωνούς που φοβούνταν την πολιτική του. Στις 17 Νοεμβρίου του 1830 το πλήθος των συνωμοτών εισβάλλει στο παλάτι Μπελβεντέρ στην κατοικία του κυβερνήτη της Πολωνίας Μέγα Δούκα Κωνσταντίνο. Την ίδια ημέρα στη Βαρσοβία ξεκινά εξέγερση. Ο Δούκας είχε προειδοποιηθεί και έπρεπε να φύγει. Ο Κωνσταντίνος και η δεύτερη σύζυγός του Γιοάννα Γρουντζίνσκα εγκαταλείπουν τη Βαρσοβία. Στις 18 Νοεμβρίου η Βαρσοβία πέρασε στα χέρια των ανταρτών. Η εξέγερση εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο το Βασίλειο της Πολωνίας. Για να καταστείλει την εξέγερση στο Βασίλειο της Πολωνίας εστάλησαν στο δριμύ χειμώνα τα στρατεύματα υπό τη διοίκηση του στρατάρχη Ντίμπιτς Ζαμπαλκάνσκι. Στα τέλη Μαΐου ο Ντίμπιτς Ζαμπαλκάνσκι αρρώστησε με χολέρα και έχασε τη ζωή του. Στις 13 Ιουνίου στην Πολωνία έφτασε ο νέος αρχηγός του ρωσικού στρατού ο Στρατάρχης Ιβάν Πασκέβιτς.

Το τέλος του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 14 (26) Ιουνίου 1831 ο Μέγας Δούκας Κωνσταντίνος έφτασε στο Βίτεμπσκ όπου εγκαταστάθηκε στο παλάτι του κυβερνήτη. Μετά από μια εβδομάδα ο Μέγας Δούκας είχε προσβληθεί από χολέρα και αφού βασανίστηκε επί 15 ώρες απεβίωσε στις 15 Ιουνίου. Θάφτηκε στις 17 Αυγούστου του 1831 στον οικογενειακό τάφο των Ρομανώφ στον Καθεδρικό Ναό των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην Αγία Πετρούπολη.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1796 την Ιουλιανή των Βέττιν, κόρη του Φραγκίσκου της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ. Ο γάμος ακυρώθηκε το 1820.

Το 1820 έκανε δεύτερο γάμο με τη Γιοάννα Γκρουντζίνσκα, Πολωνή ευγενή, κόρη του κόμη Αντόνι Γκρουντζίνσκι, Κυρίου του Χίντσιες. Ο γάμος κρατήθηκε μυστικός. Για το γάμο έπρεπε να παραιτηθεί της διαδοχής, έτσι έχασε την ευκαιρία να γίνει Αυτοκράτορας της Ρωσίας το 1825. Η Γιοάννα έλαβε το τίτλο της Πριγκίπισσας του Λόβιτς.

Από διάφορες ερωμένες είχε μη νόμιμα τέκνα:

  • (νόθος) Πάβελ.
  • (νόθος) Κωνστανίν Κωνστανίνοφ 1817/19-1871, αξιωματικός του πυροβολικού, έγινε αντιστράτηγος.
  • (νόθη) Κωνστάσια.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Maya Kucherskaya. Grand Duke Constantine Pavlovich Romanov in Russian cultural mythology. University of California, Los Angeles, 1999. — 498 p.
  • М. А. Кучерская. Константин Павлович. (Серия: Жизнь замечательных людей). — М.: Молодая гвардия, 2005. — 336 с. ISBN 5-235-02837-6

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]