Άγιος Νικόλαος Σπάτων Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°00′18″N 21°30′46″E / 38.00500°N 21.51278°E
| Άγιος Νικόλαος | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Δυτικής Αχαΐας |
| Δημοτική Ενότητα | Λαρισσού (Λαρίσου) |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 306 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 145 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Σπάτα |
Ο Άγιος Νικόλαος είναι μικρό ημιορεινό χωριό και πρώην κοινότητα της Αχαΐας και δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Λαρισσού[1]. Βρίσκεται στα σύνορα των νομών Αχαΐας και Ηλείας.
Η Τοπική Κοινότητα (πρώην Δ.δ.) Αγίου Νικολάου Σπάτα[2] είχε στην απογραφή 2011 πληθυσμό 264 κατοίκους[3] και περιλαμβάνει τον Άγιο Νικόλαο (197 κάτοικοι), τον οικισμό Άγιος Κωνσταντίνος (67 κάτοικοι) και την Μονή Αγίου Νικολάου[4].
Μέσα στον οικισμό λειτουργεί Δημοτικό Σχολείο που χρονολογείται από το 1881.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός απείχε δύο ώρες δρόμο στα 1885 από τη Μανωλάδα, την έδρα του τότε δήμου Βουπρασίων στον οποίο ανήκε διοικητικά[5].
Η ονομασία του χωριού μέχρι την 24/01/1957 (ΦΕΚ 11Α) ήταν Σπάτα[1][6]. Η Μονή του Αγίου Νικολάου, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το χωριό, του έδωσε την σημερινή ονομασία.
Διοικητική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1835 έως το 1841 ανήκε στο Δήμο Ξενίας[7] και κατόπιν στον τότε Δήμο Βουπρασίων μέχρι το 1912 που καταργήθηκαν οι Δήμοι και συστάθηκαν οι Κοινότητες ως αυτοδιοικητικές οντότητες[8]. Το 1912 εντάχθηκε στην Κοινότητα Ψαρίου (Βουπρασίου)[9] μέχρι την 30/11/1927 όπου, με το ΦΕΚ 296Α, δημιουργήθηκε ανεξάρτητη κοινότητα Σπάτα Αχαΐας[1]. Με το ΦΕΚ 244Α της 04/12/1997, σύμφωνα με τη Διοικητική Μεταρρύθμιση "Καποδίστριας", προσαρτάται στο Δήμο Λαρισσού μέχρι το 2010 που εντάχθηκε στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας (ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010) βάσει της Διοικητικής Μεταρρύθμισης "Καλλικράτης"[10].
Δημογραφική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού τον 21ο αιώνα είναι η εξής:
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 2001 | 384[11][12] |
| 2011 | 197[3] |
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές και υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αγίου Νικολάου Σπάτων Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αγίου Νικολάου Σπάτων Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- ↑ 3,0 3,1 ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
- ↑ Δεν βρέθηκε να κατοικείται.
- ↑ Νουχάκης 1885, σελ. 69.
- ↑ Οι κάτοικοι του χωριού ήταν αλβανόφωνοι. Καλλιβρετάκης 2003, σελ. 231 [υποσημ. 28].
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Ξενίας (1835-1841). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Βουπρασίων (1835-1912). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Ψαρίου Ηλείας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Λαρισσού (1997-2010). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 324 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ Λουλούδης 2010, σελ. 126.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Νέος χωρογραφικός πίναξ. Συνταχθείς και εκδοθείς εγκρίσει του Υπουργείου των Στρατιωτικών υπό Ιωάννου Εμ. Νουχάκη ανθυπασπιστού του Πεζικού, Εκ του Τυπογραφείου του Υπουργείου των Στρατιωτικών, Εν Αθήναις 1885.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λεωνίδας Φ. Καλλιβρετάκης, «Νέα Πικέρνη Δήμου Βουπρασίων: το χρονικό ενός οικισμού της Πελοποννήσου τον 19ο αιώνα (και η περιπέτεια ενός πληθυσμού)» στον τόμο Πληθυσμοί και οικισμοί του ελληνικού χώρου. Ιστορικά μελετήματα, σειρά Τετράδια Εργασίας, αρ. 18, Αθήνα, ΙΝΕ/ΕΙΕ, 2003, σελ. 221-242.
- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Σπάτα.
Περαιτέρω βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Πληθυσμός και Οικισμοί της Πελοποννήσου: 13ος-18ος αιώνας, μετάφρ. Χριστίνα Αγριαντώνη, επιμ. Αγγελική Κόκκου, Ιστορικό Αρχείο - Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα 1987. ISBN 978-000-7059-21-8.
- Ευγενία Φ. Πασσά, Σπάτα Αχαΐας, εκδ. Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου Σπάτα, Πάτρα 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δήμος Λαρισσού, επίσημη ιστοσελίδα
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αγίου Νικολάου Σπάτων Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αγίου Νικολάου Σπάτων Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Βουπρασίων (1835-1912). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Λαρισσού (1997-2010). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Ξενίας (1835-1841). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Ψαρίου Ηλείας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 28/10/2017.
- Εκπολιτιστικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου Σπάτα Αχαΐα
- Πανδέκτης - Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. pandektis.ekt.gr