Προφήτης Ελισσαίος Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°08′22″N 21°36′07″E / 38.13944°N 21.60194°E
| Προφήτης Ελισσαίος | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Δυτικής Αχαΐας |
| Δημοτική Ενότητα | Δύμης |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 60 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 37 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
Ο Προφήτης Ελισσαίος είναι μικρός πεδινός οικισμός του Νομού Αχαΐας, αποτελεί τμήμα της Τοπικής Κοινότητας Αλισσού, και σύμφωνα με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» από 1/1/2011 ανήκει στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας[2][3]. Την περίοδο 1997-2010, βάσει του «Σχεδίου Καποδίστριας», ανήκε στον πρώην Δήμο Δύμης ως τμήμα του πρώην δημοτικού διαμερίσματος Αλισσού[2][3][4][5].
Η περιοχή εξυπηρετείται από τις 29 Φεβρουαρίου 2020 από τη Γραμμή 2 του Προαστιακού Σιδηρόδρομου Πάτρας μέσω της στάσης "Αλισσός / Alissos".
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πήρε την ονομασία του από το ομώνυμο ξωκλήσι που βρίσκεται στην περιοχή[6]. Στη θέση που βρίσκεται το σημερινό ξωκλήσι του Προφήτη Ελισσαίου υπήρχε παλαιότερος ναός, πιθανόν μεταβυζαντινής εποχής[6].
Πρόκειται για σχετικά καινούριο οικισμό καθότι αναγνωρίστηκε ως τέτοιος στις 14/03/1971[2]. Όταν απογράφηκε για πρώτη φορά το 1971, δεν επρόκειτο στην ουσία για οικισμό αλλά αφορούσε την εκεί αγροτοσχολή με επωνυμία «Αδαμάντειον Εκπαιδευτικόν Ίδρυμα», η οποία, όταν έκλεισε, οδήγησε στην μη απογραφή του ως οικισμού το 1981· Από το 1991 κ.εξ. απογράφεται αδιάκοπα ως οικισμός έχοντας μόνιμο πληθυσμό[5].
Δημογραφική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[7][8] είναι η εξής:
| 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|
| 286[5] | Δ/Α[5] | 15[5] | 67[5][9] | 23[10] |
Παραπομπές και υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Προφήτη Ελισσαίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/06/2018.
- ↑ 3,0 3,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αλισσού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/06/2018.
- ↑ ΚΕΔΚΕ-ΕΕΤΑΑ, Λεξικό, τ.Α΄, σελ. 67.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Λουλούδης 2010, σελ. 90.
- ↑ 6,0 6,1 Τριανταφύλλου 1995.
- ↑ Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 11/06/2018.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 11/06/2018.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 63 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ) - Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ), Λεξικό Διοικητικών Μεταβολών των Δήμων και Κοινοτήτων (1912-2001), Τόμοι Α΄-Β΄, Επιμέλεια έκδοσης: Γιάννης Μπαχάρας, Εκδόσεις ΕΕΤΑΑ, Αθήνα 2002. ISBN 960-7509-47-1. ISBN (SET) 960-7509-46-3.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Α΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Ελισσαίος.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Προφήτη Ελισσαίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/06/2018.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αλισσού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/06/2018.