Παραλία Κάτω Αχαΐας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°09′10″N 21°33′36″E / 38.15278°N 21.56000°E / 38.15278; 21.56000

Για οικισμούς κ.λπ. με την ονομασία Παραλία στην Ελλάδα, δείτε: Παραλία.
Για οικισμούς κ.λπ. με την ονομασία Παραλία στην Αχαΐα, δείτε: Παραλία Αχαΐας (αποσαφήνιση).
Παραλία Κάτω Αχαΐας
Παραλία Κάτω Αχαΐας is located in Greece
Παραλία Κάτω Αχαΐας
Παραλία Κάτω Αχαΐας
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
ΔήμοςΔυτικής Αχαΐας
Δημοτική ΕνότηταΔύμης
Δημοτική ΚοινότηταΚάτω Αχαΐας
Γεωγραφία και Στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοποννήσου
ΝομόςΑχαΐας
Υψόμετρο2
Πληθυσμός91 (2011)

Η Παραλία Κάτω Αχαΐας είναι μικρός πεδινός παραθαλάσσιος οικισμός του Νομού Αχαΐας, αποτελεί τμήμα της Δημοτικής Κοινότητας Κάτω Αχαΐας που ανήκει στην Δημοτική Ενότητα Δύμης του Δήμου Δυτικής Αχαΐας[2][3]. Την περίοδο 1997-2010 και πριν την διοικητική μεταρρύθμιση βάσει του «Σχεδίου Καλλικράτης», σύμφωνα με το «Σχέδιο Καποδίστριας», ανήκε στον πρώην Δήμο Δύμης ως τμήμα του πρώην Δημοτικού Διαμερίσματος Κάτω Αχαΐας[2][3][4][5].

Περιβάλλεται, πέραν της κωμοπόλεως της Κάτω Αχαΐας, από τους παραθαλάσσιους οικισμούς Αλυκές και Γιαλός Αλισσού. Γνωστό παρακείμενο τοπωνύμιο της περιοχής είναι η Μπούκα.[6]. Η θέση «Μπούκα» εκτείνεται δυτικά της εκβολής του ποταμού Πείρου και στα δυτικά της εφάπτεται με τη θέση Αγία Παρασκευή[7] του οικισμού της Παραλίας Κάτω Αχαΐας. Η ονομασία Λίμνη σχετίζεται πιθανώς με τη λίμνη της "Μαχαιρούς". Η λίμνη αυτή δεν υπάρχει πλέον, καθώς επιχωματώθηκε το 1990 από τα υλικά των κατεδαφίσεων των κτισμάτων που κάλυπταν τον αιγιαλό στην παρακείμενη Αγία Παρασκευή. Στη Μπούκα υπάρχει από τη δεκαετία του 1970 οικισμός εξοχικών κατοικιών. [8] Το 2011, κατόπιν πρωτοβουλίας κατοίκων, ο παραθαλάσσιος δρόμος απομακρύνθηκε κατά λίγα μέτρα από τη θάλασσα, ώστε να διατηρηθεί τόσο η πρόσβαση στον οικισμό όσο και η συνδεσιμότητα με τους αγροτικούς δρόμους που οδηγούν από την παραλία στην παλαιά εθνική οδό Πατρών-Πύργου.

Η περιοχή εξυπηρετείται από τις 29 Φεβρουαρίου 2020 από τη Γραμμή 2 του Προαστιακού Σιδηρόδρομου Πάτρας μέσω του κοντινού τερματικού σταθμού "Κάτω Αχαΐα / Kato Achaia".

Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για σχετικά καινούριο οικισμό και ο οποίος αναγνωρίστηκε ως τέτοιος στις 19/03/1961[2]. Δημιουργήθηκε από κατοίκους της Κάτω Αχαΐας οι οποίοι ασχολήθηκαν κυρίως με την αλιεία[6]. Σήμερα η περιοχή αποτελεί πολυσύχναστη παραλία της ευρύτερης περιοχής και γενικότερα της Αχαΐας, ενώ εκεί λειτουργούν επίσης χώροι εστίασης και αναψυχής.

Δημογραφική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[9][10] είναι η εξής:

1961 1971 1981 1991 2001 2011
57[5] 17[5] 5[5] 45[5] 80[5][11] 91[12]

Παραπομπές και υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. 2,0 2,1 2,2 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Παραλίας Κάτω Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/06/2018.
  3. 3,0 3,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας/Δήμου Κάτω Αχαΐας (1912-1997). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/06/2018.
  4. ΚΕΔΚΕ-ΕΕΤΑΑ, Λεξικό, τ.Α΄, σελ. 472.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Λουλούδης 2010, σελ. 86.
  6. 6,0 6,1 Λουλούδης 2010, σελ. 87.
  7. «Παραλία Κάτω Αχαΐας: Για πρώτη φορά Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας της Αγίας Παρασκευής – Εκδήλωση της «Πάλειας» | dytikanea – Δίκτυο Ενημέρωσης Δυτικής Αχαϊας». dytikanea.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2019. 
  8. Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010, σελ. 87.
  9. Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 11/06/2018.
  10. Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 11/06/2018.
  11. Μόνιμος πληθυσμός: 28 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
  12. ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
  • Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Α΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Δύμη.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]