Ford Expedition

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ford Expedition
99-02 Ford Expedition .jpg
Ford Expedition πρώτης γενιάς του 1999 - 2002
Ford Expedition July 2005.jpg
Ford Expedition δεύτερης γενιάς του 2005
2007-Ford-Expedition-EL-Limited.jpg
Ford Expedition EL Limited τρίτης γενιάς του 2007
'15 Ford Expedition.jpg
Ford Expedition τρίτης γενιάς του 2015
'18 Ford Expedition Max.jpg
Ford Expedition Max τέταρτης γενιάς του 2018
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής Ford Motor Company
Εναλλακτική ονομασίαFord Expedition EL / Ford Expedition Max (η εκδοχή με το μακρύτερο μεταξόνιο)
ΠαραγωγήΙούλιος 1996 — σήμερα
Σεζόν1997 — σήμερα
ΣυναρμολόγησηΙούλιος 1996 — Δεκέμβριος 2008 : Wayne, δυτικό προάστιο του Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν, ΗΠΑ
Ιανουάριος 2009 — σήμερα : Λούισβιλ, Κεντάκι, ΗΠΑ
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεγάλο SUV
Αμάξωμα5-πορτο SUV
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση / τετρακίνηση
Σχετική εξέλιξηFord F-150
Lincoln Navigator
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοFord Bronco
Ford Carryall

Το Ford Expedition είναι ένα μεγάλων διαστάσεων SUV αυτοκίνητο, που παράγεται από την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Ford, από τις 22 Ιουλίου 1996. Μέχρι σήμερα έχουν κατασκευαστεί 4 γενιές του μοντέλου, με την τέταρτη γενιά του να παράγεται από τις 25 Σεπτεμβρίου 2017. Ο κυριότερος εμπορικός αντίπαλος του Ford Expedition είναι το Chevrolet Tahoe, αλλά όμως πρακτικοί ανταγωνιστές του είναι και τα Dodge Durango, Toyota Land Cruiser, Toyota Sequoia και Nissan Armada για την στάνταρ εκδοχή μήκους αμαξώματος. Ειδικότερα για την μακρύτερη εκδοχή Expedition EL / Max που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα τέλη του 2006, ο διαχρονικός του αντίπαλος από τότε είναι το Chevrolet Suburban, που είναι η μεγαλύτερου μήκους εκδοχή του Chevrolet Tahoe.

Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα του μοντέλου, Expedition, σημαίνει «εκστρατεία» ή επίσης, μεταφορικά, «εξόρμηση» ή και «αποστολή», και αποτελεί έμμεση αναφορά στις δυνατότητες εξόρμησης του μοντέλου ακόμα και σε σκληροτράχηλα μέρη στην ύπαιθρο και υπό δύσκολες συνθήκες.

Βασικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τεχνικά, όλες οι γενιές του Expedition συγγενεύουν με τις αντίστοιχες γενιές της σειράς pick-up Ford F-150 και με το πολυτελέστερο SUV Lincoln Navigator, η πρώτη γενιά του οποίου κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 1 Ιουλίου 1997 και ήταν το πρώτο SUV στην ιστορία της Lincoln. Επίσης, όλες οι γενιές του Expedition διαχρονικά βασίζονται σε πλαίσιο τύπου σκάλας, κοινώς «χτιστό» πάνω σε πλατφόρμα (αντί για αυτοφερόμενο πλαίσιο, όπως ονομάζεται όταν είναι ενιαίο δομικό σύνολο), και φέρουν αποκλειστικά κινητήρες βενζίνης. Αν και στα πρώτα χρόνια παραγωγής της τρίτης γενιάς είχε εξελιχθεί και δοκιμαστεί από την Ford και ένας κινητήρας ντίζελ 4.4 λίτρων με σκοπό να εισαχθεί το 2009, για τη σεζόν του 2010, τελικώς δεν έφτασε ποτέ στην παραγωγή.[1]

Ford Expedition δεύτερης γενιάς, επίσημο όχημα της αμερικανικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Από τον Αύγουστο του 2006, με την εισαγωγή της τρίτης γενιάς των Expedition και Navigator, διατίθεται και στα δύο μοντέλα και μια εκδοχή με μακρύτερο μεταξόνιο, γνωστή ως Expedition EL / Expedition Max στο πρώτο, με συνολικό μήκος αμαξώματος άνω των 5,60 μέτρων (η στάνταρ εκδοχή του Expedition αρχικά ήταν λίγο άνω των 5,20 μέτρων και στην τέταρτη γενιά έφτασε τα 5,33 μέτρα). Επίσης, σε όλες τις γενιές του Ford Expedition έχει κατασκευαστεί και συνεχίζει διαχρονικά να παράγεται μια ειδική εκδοχή Expedition SSV / Special Service Vehicle (Όχημα Ειδικής Υπηρεσίας) που διατίθεται μόνο στην αμερικανική Αστυνομία, στην αμερικανική Πυροσβεστική Υπηρεσία και, ως ασθενοφόρο, σε Υπηρεσίες έκτακτης ιατρικής ανάγκης. Σε όλες αυτές τις υπηρεσίες, διατηρεί σταθερά μεγάλη απήχηση στη Βόρεια Αμερική, αν και δεν έφερε ποτέ μηχανικές αλλαγές ως προς την πολιτική έκδοση, παρά μόνο τον αναγκαίο εξοπλισμό της υπηρεσίας όπου διατίθεται.

Το Ford Expedition είναι επίσης επώνυμο στις ΗΠΑ ως ένα από τα πλέον αξιόπιστα και ανθεκτικά σε βάθος χρόνου μοντέλα αυτοκινήτων. Σύμφωνα μάλιστα με μια σχετική μελέτη του iSeeCars.com που έγινε το 2016, το Expedition κατέλαβε την 4η θέση στον κατάλογο με τα 10 κορυφαία σε οδική μακροβιότητα οχήματα, καθώς το 5,0% των Expedition είχαν ξεπεράσει τις 200 χιλιάδες μίλια, δηλαδή τις 320 χιλιάδες χιλιόμετρα. Για την ιστορία, η έρευνα αυτή έγινε σε ένα δείγμα 12 εκατομμυρίων οχημάτων από τη σεζόν του 1981 έως το 2015, ενώ την 1η θέση κατέλαβε η σειρά pick-up Ford F-250 Super Duty, το 6,0% των οποίων είχαν ξεπεράσει τις 200 χιλιάδες μίλια. Επίσης, το πολυτελέστερο δίδυμο του Expedition, το Lincoln Navigator, κατέλαβε την 1η θέση στον κατάλογο με τα 6 κορυφαία σε οδική μακροβιότητα μοντέλα πολυτελείας, καθώς το 2,0% των Navigator είχαν ξεπεράσει τις 200 χιλιάδες μίλια.[2]

Πρώτη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ford Expedition πρώτης γενιάς.

Τα αρχικά σχέδια που οδήγησαν στη δημιουργία του Ford Expedition ξεκίνησαν το 1991 και η έγκριση του τελικού ντιζάιν έγινε στις αρχές του 1993, με την τελική εξέλιξη του μοντέλου να λαμβάνει χώρα μέσα στα επόμενα 3 χρόνια. Στο διάστημα αυτό, έγιναν και οι σχετικές δοκιμές των πρωτότυπων μοντέλων.

Η πρώτη γενιά του Expedition αποκαλύφθηκε επίσημα στις 9 Μαΐου 1996 και μπήκε στη μαζική παραγωγή στις 22 Ιουλίου, ενώ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ στις 2 Οκτωβρίου 1996, για τη σεζόν (model year) του 1997. Αντικατέστησε το Ford Bronco, το οποίο ήταν πάντα 3-πορτο σε όλες τις γενιές του, ενώ το αρχικό Expedition καθιέρωσε εξ αρχής αποκλειστικά 5-πορτο αμάξωμα, μια παράμετρος που διατηρείται σε όλες τις γενιές του μέχρι σήμερα.

Από την πρώτη στιγμή, το Expedition σημείωσε εξαιρετικά μεγάλη εμπορική επιτυχία, φτάνοντας μάλιστα το μέγιστο νούμερο πωλήσεων όλων των εποχών το ημερολογιακό έτος 1999, με 233.125 αντίτυπα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μάλιστα λόγω της εξαιρετικά υψηλής ζήτησης, ήδη από την πρώτη σεζόν προστέθηκε επειγόντως και μια ακόμα νυχτερινή βάρδια, με το εργοστάσιο να φτάνει σε 24-ωρη εργασία επί 6 ημέρες την εβδομάδα. Η πρώτη γενιά του μοντέλου διατηρήθηκε στην παραγωγή έως τον Μάρτιο του 2002.

Δεύτερη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ford Expedition δεύτερης γενιάς στην Πενσυλβάνια. Εδώ πρόκειται για επίσημο όχημα της αμερικανικής Αστυνομίας.

Η εξέλιξη της δεύτερης γενιάς του Expedition ξεκίνησε το 1996, όταν είχε μόλις εισαχθεί η πρώτη γενιά του, και η τελική επιλογή του ντιζάιν έγινε το 1999, με τις πρώτες δοκιμές των πρωτότυπων μοντέλων να λαμβάνουν χώρα μέσα στο 2000. Κατά τη σχεδίαση της δεύτερης γενιάς δόθηκε ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στην αεροδυναμική και, ως αποτέλεσμα, ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd βελτιώθηκε εντυπωσιακά, πέφτοντας από το 0,48 της πρώτης γενιάς στο 0,41.

Ford Expedition Eddie Bauer δεύτερης γενιάς στις ΗΠΑ σε φωτογραφία τον Ιούλιο του 2007.

Τελικώς, η δεύτερη γενιά του Expedition παρουσιάστηκε επίσημα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ στα μέσα Ιανουαρίου του 2002 και παρήχθη από τον Μάρτιο του 2002 έως τον Ιούλιο του 2006. Η άφιξή του στην αμερικανική αγορά έγινε τον Μάιο του 2002, κατευθείαν ως μοντέλο της σεζόν (model year) του 2003.

Αρχικά, τα Expedition πρώτης και δεύτερης γενιάς μέχρι και την σεζόν του 2004 προσφέρονταν με βενζινοκινητήρες 4.6 λίτρων (4.601 cm³) Triton V8 και 5.4 λίτρων (5.409 cm³) Triton V8, με σημαντικές όμως αναβαθμίσεις και στους δύο από την εισαγωγή της δεύτερης γενιάς και μετά. Με την έναρξη της σεζόν του 2005, που έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2004, ο κινητήρας των 4.6 λίτρων διακόπηκε οριστικά, αφήνοντας διαθέσιμο μόνο τον κινητήρα των 5.4 λίτρων. Ταυτόχρονα, ο κινητήρας των 5.4 λίτρων βενζίνης υπέστη σημαντικές αναβαθμίσεις, αποκτώντας 24 βαλβίδες αντί για 16, μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων, καθώς και μια έντονα βελτιωμένη εκδοχή του 4-τάχυτου αυτόματου κιβωτίου, για ακόμα καλύτερη επιτάχυνση και οικονομία καυσίμων.

Τρίτη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ford Expedition τρίτης γενιάς του 2007 - 2010, επίσημο όχημα της αμερικανικής Αστυνομίας.

Η τρίτη γενιά του μοντέλου, κατασκευάστηκε από τις 2 Αυγούστου 2006 (και εισήχθη ως μοντέλο της σεζόν του 2007) έως τις 2 Ιουλίου 2017 και μάλιστα τις ίδιες ακριβώς ημερομηνίες με το πολυτελέστερο δίδυμο SUV πολυτελείας Lincoln Navigator τρίτης γενιάς. Επίσης, η γενιά αυτή προσέθεσε εξ αρχής και στα δύο μοντέλα και μια έκδοση με μακρύτερο μεταξόνιο. Ειδικότερα στην τρίτη γενιά του Expedition, η εκδοχή αυτή ονομαζόταν Expedition EL (Extended-Length / εκτενέστερου μήκους) στις ΗΠΑ και ως Expedition Max στον Καναδά και στο Μεξικό, η οποία και αντικατέστησε το τεράστιων διαστάσεων Ford Excursion που είχε παραχθεί από το 1999 έως το 2005. Για την ιστορία, η αντίστοιχη μακρύτερη εκδοχή στο SUV της Lincoln ονομάζεται διαχρονικά Navigator L (Long / μακρύ).

Μολονότι το Expedition τρίτης γενιάς αρχικά διατήρησε τον προηγούμενο κινητήρα των 5.4 λίτρων, καθιέρωσε από την εισαγωγή του ένα νέο 6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο. Επίσης, ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd βελτιώθηκε περαιτέρω, πέφτοντας από το 0,41 της δεύτερης γενιάς στο 0,38. Τον Ιούλιο του 2008 που ξεκίνησε η παραγωγή των μοντέλων της σεζόν του 2009, το αρχικό 6-τάχυτο αυτόματο αντικαταστάθηκε από μια πολύ πιο βελτιωμένη εκδοχή του, επίσης 6-τάχυτη. Από την σεζόν του 2010, προστέθηκαν στους υαλοκαθαριστήρες του Expedition και αισθητήρες βροχής, ως έξτρα στην έκδοση εξοπλισμού Eddie Bauer και ως στάνταρ στις κορυφαίες εκδόσεις Limited (έκδοση εξοπλισμού που διατίθεται από την σεζόν του 2005 έως σήμερα) και King Ranch (έκδοση εξοπλισμού που διατέθηκε από την σεζόν του 2005 έως το 2017). Από την σεζόν (model year) του 2011, η βασική έκδοση ονομάστηκε XL, η προηγουμένως βασική XLT αναβαθμίστηκε, ενώ εισήχθη και η XLT Premium που αντικατέστησε την έκδοση Eddie Bauer (1996 - 2010, εξωτερικά η έκδοση αυτή ξεχώριζε από τη διχρωμία βαφής του αμαξώματος), η οποία και αποσύρθηκε τότε από το σύνολο των μοντέλων της Ford.

Ανανέωση του 2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ford Expedition Platinum τρίτης γενιάς στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Μόντρεαλ, Κεμπέκ, Καναδάς, τον Ιανουάριο του 2016.

Στις 18 Φεβρουαρίου 2014, η Ford παρουσίασε ένα λίφτινγκ του Expedition, με κάποιες αισθητικές αλλαγές στο μπροστινό μέρος που βελτίωσαν τον αεροδυναμικό συντελεστή Cd από 0,38 σε 0,37 και τοποθέτηση υλικών καλύτερης ποιότητας στο σαλόνι, καθώς και σημαντικές τεχνολογικές και μηχανικές αναβαθμίσεις. Η σημαντικότερη ήταν η κατάργηση του βενζινοκινητήρα των 5.4 λίτρων (5.409 cm³) Triton V8 και η αντικατάστασή του από τον βενζινοκινητήρα 3.5 λίτρων (3.496 cm³) EcoBoost V6 με διπλό τούρμπο, με σκοπό τη βελτίωση της οικονομίας καυσίμων. Ο νέος κινητήρας απέδιδε 365 ίππους στις 5.000 στροφές το λεπτό, έναντι 310 hp που απέδιδε ο 5.4 λίτρων V8 κατά τις σεζόν 2009 - 2014 και 300 hp κατά τις σεζόν 2005 - 2008. Το κιβώτιο ταχυτήτων βελτιώθηκε εκ νέου και μάλιστα απέκτησε τότε και το σύστημα SelectShift, δηλαδή τη δυνατότητα και χειροκίνητων αλλαγών για όταν ο οδηγός θελήσει να πάρει ο ίδιος τον έλεγχο. Παράλληλα, το μοντέλο προσέθεσε τότε και μια ακόμα πιο κορυφαία έκδοση εξοπλισμού, που μάλιστα θεωρήθηκε από αρκετά έντυπα ως έκδοση πολυτελείας, την Platinum.

Ford Expedition Max Limited τρίτης γενιάς της σεζόν του 2015 ή του 2016 στο Κεμπέκ του Καναδά.

Οι δοκιμές που έγιναν τότε με τον νέο κινητήρα V6 στην κορυφαία έκδοση Platinum και παρά το τεράστιο συνολικό βάρος των 2,8 τόνων, μέτρησαν επιτάχυνση 0 - 60 μίλια την ώρα (0 - 97 χιλιόμετρα την ώρα) σε μόλις 6,4 δευτερόλεπτα, 0 - 100 μίλια την ώρα (0 - 161 χιλιόμετρα την ώρα) σε 18,2 δευτερόλεπτα και 0 - 110 μίλια την ώρα (0 - 177 χιλιόμετρα την ώρα) σε 24,3 δευτερόλεπτα. Η τελική ταχύτητα περιοριζόταν ηλεκτρονικά στα 113 μίλια την ώρα, δηλαδή στα 182 χιλιόμετρα την ώρα, για λόγους ασφαλείας κατά την οδήγηση. Επίσης, η οδική του συμπεριφορά είχε βελτιωθεί περαιτέρω, καθώς το Expedition απέκτησε τότε ιδανική κατανομή βάρους αμαξώματος εμπρός / πίσω σχεδόν στο 50 / 50. Παράλληλα και το φρενάρισμα από τα 70 μίλια την ώρα, δηλαδή 113 χιλιόμετρα την ώρα, στο 0 μετρήθηκε στα μόλις 170 πόδια, δηλαδή στα 51,8 μέτρα.[3]

Η παραγωγή της εκδοχής αυτής, που αντικατέστησε μέσα σε λίγους μήνες την προηγούμενη, ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μετά την παρουσίαση και έφτασε στις αντιπροσωπείες των ΗΠΑ τον Ιούλιο του 2014, όπου κυκλοφόρησε ως μοντέλο της σεζόν (model year) του 2015, ενώ σύντομα ακολούθησαν και οι άλλες εξαγωγικές αγορές.

Τέταρτη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ford Expedition του 2018 στο Κεμπέκ, Καναδάς.

Η τέταρτη γενιά του Ford Expedition παρουσιάστηκε επίσημα στις 7 Φεβρουαρίου 2017 και μπήκε στη μαζική παραγωγή στις 25 Σεπτεμβρίου 2017, την ίδια ημερομηνία με το πολυτελέστερο δίδυμο Lincoln Navigator τέταρτης γενιάς, με τις πωλήσεις και των δύο μοντέλων να ξεκινούν τον Νοέμβριο του 2017, για την σεζόν του 2018. Στην τέταρτη γενιά, η εκδοχή με το μακρύτερο μεταξόνιο, που αποκαλύφθηκε και κυκλοφόρησε στην αμερικανική αγορά τις ίδιες ημερομηνίες με την στάνταρ εκδοχή αμαξώματος, υιοθέτησε την ονομασία Expedition Max και στην Ηνωμένες Πολιτείες. Ιδιαίτερα ξεχωριστό στοιχείο της αισθητικής του Expedition τέταρτης γενιάς, είναι η νέα κυψελοειδής γρίλια μπροστά.

Ο κινητήρας βενζίνης 3.5 λίτρων EcoBoost V6 της προηγούμενης γενιάς διατηρήθηκε, αλλά με αύξηση της ισχύος του, καθώς αποδίδει πλέον 375 hp στις 5.000 στροφές το λεπτό, ενώ ειδικά στην κορυφαία έκδοση πολυτελείας Platinum Series αποδίδει 400 hp στις 5.000 στροφές το λεπτό. Επίσης, όλα τα Expedition τέταρτης γενιάς φέρουν το εντελώς νέο 10-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο 10R80 SelectShift, για ακόμα καλύτερη επιτάχυνση και οικονομία καυσίμων, το οποίο έχει επίσης δυνατότητα και χειροκίνητων αλλαγών (όπως υποδηλώνει και ο όρος SelectShift) όταν το επιθυμήσει ο οδηγός. Στο κιβώτιο αυτό, ο κλασικός λεβιές ταχυτήτων έχει αντικατασταθεί από έναν περιστροφικό διακόπτη στην κονσόλα μεταξύ οδηγού και συνοδηγού. Μάλιστα ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd βελτιώθηκε περαιτέρω από 0,37 σε 0,35 (σε όλες τις εκδόσεις), νούμερο εντυπωσιακό για μεγάλο και υψηλό SUV.

Ford Expedition Max του 2018 στη Νέα Υόρκη.

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των παραγόντων, η επιτάχυνση 0 - 60 μίλια την ώρα (0 - 97 χιλιόμετρα την ώρα) έρχεται σε μόλις 5,7 δευτερόλεπτα (5,8 δευτερόλεπτα στο Expedition Max), τα 0 - 100 μίλια την ώρα (0 - 161 χιλιόμετρα την ώρα) σε 15,7 δευτερόλεπτα (16,2 δευτερόλεπτα στο Expedition Max) και τα 0 - 125 μίλια την ώρα (0 - 200 χιλιόμετρα την ώρα) σε 29,1 δευτερόλεπτα (31 δευτερόλεπτα στο Expedition Max) αν αφαιρεθεί ο κόφτης της τελικής ταχύτητας, η οποία περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 120 μίλια την ώρα, δηλαδή στα 193 χιλιόμετρα την ώρα, για λόγους ασφαλείας κατά την οδήγηση. Η μέγιστη θεωρητική ταχύτητα όμως, αν αφαιρεθεί ο ηλεκτρονικός κόφτης, έχει υπολογιστεί στα 148 μίλια την ώρα, δηλαδή στα 238 χιλιόμετρα την ώρα (147 μίλια / 237 χιλιόμετρα στο Expedition Max).

Ford Expedition Platinum του 2018 στο Λας Βέγκας.

Το Ford Expedition τέταρτης γενιάς ήταν υποψήφιο για το βραβείο «Truck of the Year» στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ τον Ιανουάριο του 2018 και κατά ιστορική ειρωνεία έχασε την πρώτη θέση από το πολυτελέστερο δίδυμό του, το Lincoln Navigator τέταρτης γενιάς, επειδή και τα δύο μοντέλα είχαν εισαχθεί ταυτόχρονα.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]