Ford Model 48

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ford Model 48
Ford Phaeton του 1936
Σύνοψη
Κατασκευαστής Ford Motor Company
Εναλλακτική ονομασίαFord Model 68
Ford V8
ΠαραγωγήΔεκέμβριος 1935 — Μάιος 1945
Σεζόν1936 — 1945
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαFull-size Ford
Αμάξωμα2-πορτο καμπριολέ
2-πορτο κουπέ
4-πορτο σεντάν
4-πορτο καμπριολέ
4-πορτο στέισον βάγκον
2-πορτο φορτηγό
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςFlathead V8 3.6 λίτρων
Μετάδοση3-τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.845 χιλιοστά
Μήκος4.642 χιλιοστά
Πλάτος1.765 χιλιοστά
Ύψος1.642 χιλιοστά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοFord Model B
Επόμενο μοντέλοFord 1937

Το Ford Model 48 ήταν εκσυγχρονισμός του αυτοκινήτου 40A της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Ford με κινητήρα V8, και ήταν τότε το κύριο προϊόν της εταιρείας. Παρουσιάστηκε στα τέλη του 1935, για τη σεζόν (model year) του 1936, ενώ κάθε χρόνο ανανεωνόταν αισθητικά, όταν αντικαταστάθηκε από το παρόμοιο Ford του 1937, πριν ξανασχεδιαστεί πλήρως για το έτος 1941. Ο συνδυασμός τιμής, πρακτικότητας και εμφάνισης του Ford το 1935 έθεσε την εταιρεία μπροστά από την αντίπαλη εταιρεία Chevrolet για την πρωτιά των πωλήσεων εκείνο το έτος, με 820.000 συνολικές πωλήσεις.[1]

Βελτιώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μοντέλο του 1935 ήταν ριζική ανανέωση του δημοφιλούς Ford με κινητήρα V8. Ο τετρακύλινδρος κινητήρας του Ford Model A δεν προσφερόταν πλέον, αφήνοντας μόνο τον κινητήρα 3.6 λίτρων V8 να τροφοδοτεί κάθε αυτοκίνητο και φορτηγό της Ford την τότε εποχή. Η ανάρτηση της εγκάρσιας σούστας παρέμεινε, αλλά το μπροστινό ελατήριο μεταφέρθηκε μπροστά από τον άξονα για να δοθεί περισσότερος εσωτερικός χώρος στο σαλόνι. Το αμάξωμα χαμηλώθηκε και τα νέα καθίσματα «Center-Poise» βελτίωσαν την άνεση των επιβατών.

Οπτικά, το Ford του 1935 ήταν πολύ πιο σύγχρονο με τη μάσκα να προωθείται και να γίνεται πιο εμφανής από τα πιο ενσωματωμένα πλέον φτερά, αντανακλώντας τις σύγχρονες επιρροές του αρ ντεκό. Σημαντική πρόοδος ήταν ένας πραγματικός ενσωματωμένος κορμός σε «trunkback» sedan, αν και προσφέρθηκε επίσης το παραδοσιακό «flatback». Τα παλαιά στυλ αμαξώματος όπως η Victoria καταργήθηκαν επίσης για αυτό το έτος. Τα ξύλινα πάνελ κατασκευάστηκαν στο Εργοστάσιο Ford Iron Mountain στη Χερσόνησο του Μίσιγκαν από ξυλεία της Ford.

Εκδοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εταιρεία πρόσφερε δύο επίπεδα εξοπλισμού, το στάνταρ και το deluxe, σε διάφορα στυλ αμαξώματος, όπως ένα βασικό roadster, κουπέ πέντε παραθύρων, κουπέ τριών παραθύρων, σεντάν Tudor και Fordor σε εκδόσεις flatback ή trunkback, ένα convertible sedan, ένα στέισον βάγκον με επένδυση ξύλου, καθώς και το νέο ελαφρύ φορτηγό Model 51. Τα αναδιπλούμενα καθίσματα στο πίσω μέρος του αμαξώματος ήταν προαιρετικά στο μοντέλο κουπέ. Το μανόμετρο λαδιού (με επιπλέον χρέωση 4 δολάρια) και οι δύο υαλοκαθαριστήρες ήταν προαιρετικά. Αν κάποιος το αγόραζε με ραδιόφωνο, τότε αυτό αντικαθιστούσε το τασάκι.

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φορτηγά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ford V8 Model 67 αγροτικό του 1936

Η Ford παρουσίασε μια νέα γκάμα φορτηγών το 1935 για να αντικαταστήσει το παλιότερο Ford Model BB. Όπως και άλλα προηγούμενα αυτοκίνητα Ford, η σειρά επιβατικών αυτοκινήτων της Ford χρησίμευσε επίσης ως βάση για τα ημιφορτηγά (αγροτικά), βαν, και τα φορτηγά μεσαίας χρήσης της εταιρείας. Σε σύγκριση με τα αντίστοιχα επιβατικά αυτοκίνητα, αυτά τα επαγγελματικά οχήματα χρησιμοποίησαν ένα μεγαλύτερο και βαρύτερο πλαίσιο, το οποίο ήταν επίσης ενισχυμένο.

Ο κινητήρας παρέμεινε σχεδόν ίδιος με τα επιβατικά και πολλά μέρη του αμαξώματος και μηχανικά μέρη μπορούσαν να εναλλάσσονται.[2]

Εξαγωγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ford V8 εξήχθη/ή κατασκευάστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Αυστραλία, τη Λετονία, τη Ρουμανία, και τη Γερμανία. Στη Γαλλία, κατασκευάστηκε από την επιχείρηση Matford με το όνομα "Matford Alsace V8". Ήταν διαθέσιμο ως σεντάν, στέισον βάγκον ή φορτηγό/βαν.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Oswald, Werner [in German] (1979), Deutsche Autos 1920-1945 – Alle deutschen Personenwagen der damaligen Zeit (in German) (3rd ed.), Stuttgart: Motorbuch-Verlag, ISBN 978-3-87943-519-7
  2. https://www.blueovaltrucks.com/ford_articles/history-of-ford-trucks-1917-1947/

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • David L. Lewis (2005). 100 Years of Ford. Publications International. pp. 81–89. ISBN 0-7853-7988-6.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]