Φίλιππος της Σουαβίας

Φίλιππος της Σουαβίας
Γέννηση	Αυγούστου 1177 Παβία
Θάνατος	21 Ιουνίου 1208 Μπάμπεργκ
Σύζυγος	Ειρήνη Αγγελίνα
Τέκνα	Βεατρίκη της Σουαβίας, Κουνεγόνδη της Σουαβίας, Ελισάβετ της Σουαβίας και Μαρία της Σουαβίας
Γονείς	Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα και Βεατρίκη της Βουργουνδίας
Αξίωμα	Δούκας της Σουαβίας Βασιλιάς των Ρωμαίων (15 Σεπτεμβρίου 1198 - 28 Ιουνίου 1208)
Πολυμέσα
δεδομένα (  )

Ο Φίλιππος της Σουαβίας (1177 - 1208) ήταν βασιλιάς της Γερμανίας και δούκας της Σουαβίας, αντίπαλος του αυτοκράτορα Όθωνα Δ΄, τέταρτος και νεώτερος γιος του Γερμανού αυτοκράτορα Φρειδερίκου Α΄ Βαρβαρόσα και της Βεατρίκης της Βουργουνδίας.

Εισήλθε στον κλήρο και εξελέγη (1191) επίσκοπος του Βίρτσμπουργκ. Συνόδευσε τον αδελφό του, αυτοκράτορα Ερρίκο, στην Ιταλία, όπου δέχθηκε τον τίτλο του δούκα της Τοσκάνης (1195) και του παραχωρήθηκαν μεγάλες εκτάσεις γης. Δούκας της Σουαβίας έγινε με τον πρόωρο θάνατο του αδελφού του, Κορράδου (1196). Τον Μάιο του 1197 παντρεύτηκε την Ειρήνη Αγγελίνα, κόρη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ισαάκ Β΄ και χήρα του Ρογήρου Γ΄, τιτλούχου βασιλιά της Σικελίας.

Είχε μεγάλη εκτίμηση από τον αυτοκράτορα αδελφό του Ερρίκο και ορίστηκε από αυτόν επίτροπος του μικρού ανήλικου γιου του, Φρειδερίκου, σε περίπτωση πρόωρου θανάτου του, κάτι που έγινε τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, οπότε και βρέθηκε στην στέψη του μικρού ανιψιού του, Φρειδερίκου, στην Σικελία και επέστρεψε στην Γερμανία. Προσπάθησε να προστατεύσει τον ανήλικο ανιψιό του από την μεγάλη εχθρότητα των ευγενών. Στέφθηκε βασιλιάς της Γερμανίας στις 8 Μαρτίου 1198. Οι εχθροί του αντιτάχθηκαν με επικεφαλής τον Αδόλφο, αρχιεπίσκοπο της Κολωνίας, εξέλεξαν αντιβασιλιά τον Όθωνα, δεύτερο βασιλιά του Ερρίκου του Λέοντα δούκα της Σαξονίας. Στην αρχή τους αντιμετώπισε αποτελεσματικά, αλλά αργότερα οι εχθροί του απέκτησαν την υποστήριξη του πάπα Ιννοκέντιου Γ΄, που είχε την κρυφή υποστήριξη του βασιλιά της Γαλλίας Φιλίππου Β΄ Αυγούστου.

Το 1201 δέχθηκε την επίσκεψη του Βονιφάτιου του Μομφερράτου, αρχηγού της Δ΄ Σταυροφορίας. Οι Σταυροφόροι πολιόρκησαν την Ζάρα στην Αδριατική, αλλά οι λόγοι της επίσκεψης οφείλονται σε Σταυροφορία στην Κωνσταντινούπολη για την επαναφορά του Ισαάκιου Β΄ στον θρόνο, που είχε εκθρονιστεί από τον Αλέξιο Γ΄. Τα επόμενα χρόνια ήταν ανεπιτυχή για τον Φίλιππο, αλλά οι τύχες του γύρισαν (1204), όταν απέκτησε την υποστήριξη του Αδόλφου της Κολωνίας και του Ερρίκου Α΄ δούκα της Βραβάντης. Στέφηκε ξανά βασιλιάς στις 6 Ιανουαρίου 1205. Τον Μάρτιο του 1208 έδωσε μια από τις κόρες του σύζυγο σε έναν ανιψιό του πάπα. Στις 21 Ιουνίου 1208, ενώ ετοιμαζόταν να αντιμετωπίσει μια επανάσταση, δολοφονήθηκε στο Μπάμπεργκ από τον Όθωνα Ζ΄ του Βίτελσμπαχ, κόμη της Βαυαρίας στον οποίο είχε αρνηθεί να δώσει μια κόρη του σύζυγο.