Ιωάννης Χαραμής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Χαραμής
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ιωάννης Χαραμής (Ελληνικά)
Γέννηση1904[1]
Αθήνα
Θάνατος1978[1]
Παρίσι
ΥπηκοότηταΕλλάδα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Επιστημονική σταδιοδρομία
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου και οφθαλμίατρος

Ο Ιωάννης Σπήλιος Χαραμής (1904-1978) ήταν Έλληνας οφθαλμίατρος, καθηγητής πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προτομή του Ι. Χαραμή

Ο Χαραμής γεννήθηκε στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο Σπήλιος Χαραμής, διακεκριμένος οφθαλμίατρος.[2]

Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύθηκε στην Οφθαλμολογία στο Παρίσι.[3]

Το 1929 διεύθυνε το εξωτερικό οφθαλμολογικό ιατρείο του Γαλλικού Ερυθρού Σταυρού στο Παρίσι. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Ελλάδα και εργάστηκε αρχικά ως επιμελητής της Οφθαλμολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια, μέχρι το 1931, ως αναπληρωτής διευθυντής του Οφθαλμιατρείου Αθηνών. Ο Χαραμής αποτέλεσε εκ των ιδρυτικών μελών και πρώτος γενικός γραμματέας της Ελληνικής Οφθαλμολογικής Εταιρείας.[3]

Το 1932 εκλέχθηκε Υφηγητής Οφθαλμολογίας και ανέλαβε την διεύθυνση της Οφθαλμολογικής Κλινικής στο «Προσφυγικό Νοσοκομείο» (σημερινό Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών). Από το 1933 έως το 1947 διεύθυνε ταυτόχρονα την Οφθαλμολογική Κλινική του Νοσοκομείου εκπαίδευσης του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, της οποίας η οργάνωση και ο ιατρικός εξοπλισμός έγιναν με δικά του έξοδα.[3]

Το 1947 εκλέχθηκε έκτακτος και στη συνέχεια τακτικός Καθηγητής της έδρας της Οφθαλμολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναλαμβάνοντας την διεύθυνση του Οφθαλμιατρείου μέχρι το 1970.[3][4]

Διετέλεσε Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας στην Υπηρεσιακή κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δόβα το 1961.[5]

Το 1967 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.[3]

Απεβίωσε στο Παρίσι σε ηλικία 74 ετών.[6]

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χαραμής ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις επεμβάσεις για την αντιμετώπιση του καταρράκτη, της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς, του γλαυκώματος και των διαταραχών του κερατοειδούς. Προσπάθησε να βάλει σε εφάμιλλη θέση την ελληνική με τη διεθνή οφθαλμολογία. Ιδιαίτερο σύγγραμμά του ήταν η Χειρουργική των Οφθαλμών (1940), πρωτοπόρο για την εποχή του. Υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Για περίπου 30 χρόνια όλοι σχεδόν οι Έλληνες οφθαλμίατροι μαθήτευσαν δίπλα του για κάποιο χρονικό διάστημα.[3]

Βραβείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1976 το συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Οφθαλμολογικής Εταιρείας (SOE), με πρόταση της Ελληνικής Οφθαλμολογικής Εταιρείας (ΕΟΕ), καθιέρωσε το Μετάλλιο Χαραμή (Charamis Medal) προς τιμήν του, το οποίο απονέμεται κάθε τέσσερα χρόνια στον εκάστοτε εξέχοντα ευρωπαίο χειρουργό οφθαλμίατρο.[3]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 22, σσ. 442-443

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]