Αθανάσιος Κανελλόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αθανάσιος (Νάσος) Κανελλόπουλος
Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης της Ελλάδας
Περίοδος
11 Απριλίου 1990 – 21 Φεβρουαρίου 1992
Μαζί μεΤζαννής Τζαννετάκης
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990
Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως
Περίοδος
2 Ιουλίου 1989 – 12 Οκτωβρίου 1989
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη 1989
Υπουργός Δικαιοσύνης
Περίοδος
11 Απριλίου 1990 – 7 Αυγούστου 1992
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990
Υπουργός Οικονομικών
Περίοδος
10 Μαΐου 1978 – 10 Μαΐου 1980
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1977
Υπουργός Εμπορίου
Περίοδος
24 Ιουλίου 1974 – 21 Νοεμβρίου 1974
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Εθνικής Ενότητας 1974
Υπουργός Γεωργίας
Περίοδος
10 Μαΐου 1980 – 21 Οκτωβρίου 1981
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη 1980
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1923, Ανδρίτσαινα Ηλείας
Θάνατος16  Δεκεμβρίου 1994
Αθήνα
ΕθνότηταΕλληνική
Πολιτικό κόμμαΝέα Δημοκρατία
ΣύζυγοςΧρυσή Σπιλιωτοκάρα [1]
ΠαιδιάΚρινιώ Κανελλοπούλου - Βασιλική Κανελλοπούλου - Λίσση - Νέδα Κανελλοπούλου
ΣυγγενείςΟικογένεια Χριστόπουλου
ΣπουδέςΝομικά, Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες
ΘρήσκευμαΧριστιανός Ορθόδοξος

Ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος (1923 - 16 Δεκεμβρίου 1994) ήταν Έλληνας πολιτικός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα της Ολυμπίας το 1923 και καταγόταν από τη σπουδαία οικογένεια Χριστόπουλου. Σπούδασε νομικά και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και αναγορεύθηκε διδάκτορας πολιτικών και οικονομικών επιστημών. Το 1963 έγινε Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Στις 21 Απριλίου 1967 παραιτήθηκε από τη θέση του ως Καθηγητής και αποκαταστάθηκε το 1974 ως Καθηγητής στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά. Το 1976 ορίσθηκε επισκέπτης Καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Δίδαξε κοινωνιολογία και οικονομία. Από το 1948 ως το 1950 διατέλεσε Σύμβουλος του Υπουργού Συντονισμού και από το 1950 έως το 1978 Διευθυντής του περιοδικού Οικονομικός Ταχυδρόμος και υπεύθυνος Οικονομικός συντάκτης των εφημερίδων του Συγκροτήματος Λαμπράκη. [2]Από το 1969 ως το 1970 χρημάτισε οικονομικός εμπειρογνώμονας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Τοποθετήθηκε επικεφαλής των εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ στη Λιβύη ως Σύμβουλος της Λιβυκής Κυβέρνησης στην οικονομική πολιτική και στην εκπόνηση του πενταετούς προγράμματος της Λιβύης.[3]

Διετέλεσε δύο φορές Υφυπουργός σε Υπηρεσιακές Κυβερνήσεις. Εκλέχθηκε Βουλευτής Ηλείας το 1963, το 1964, το 1974, το 1977, το 1981, το 1985 και τον Ιούνιο του 1989. Από τον Φεβρουάριο του 1964 ως τον Ιούνιο 1965 χρημάτισε Υφυπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση της Ενώσεως Κέντρου. Κατά τη διάρκεια της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, το 1974, χρημάτισε Υπουργός Εμπορίου. Από τον Μάιο του 1978 ως τον Μάιο του 1980, χρημάτισε Υπουργός Οικονομικών και από τον Μάιο του 1980 ως τον Ιούνιο του 1981 Υπουργός Γεωργίας. Το 1984 ορίσθηκε Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο του 1989, διετέλεσε Υπουργός Προεδρίας. Το Νοέμβριο του 1989 εκλέχθηκε Βουλευτής Επικρατείας. Τον Απρίλιο του 1990, αναδείχθηκε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Δικαιοσύνης και τον Αύγουστο του 1991 Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Επικρατείας.

Συνέγραψε πληθώρα επιστημονικών εργασιών, τις οποίες έχει εκδώσει στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 εξελέγη με τη Ν.Δ. δεύτερος κατά σειρά στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Πέθανε το Δεκέμβριο του 1994.[4] Ξάδερφός του, ήταν ο γνωστός παρουσιαστής τηλεπαιχνιδιών Ίκαρος Κανελλόπουλος (1920-1993).

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Αρχαία Ελλάδα - Σύχρονη Ελλάδα ή το δάκτυλο στο μέλι τότε και τώρα: συγγενή αίτια παρακμής», εκδ. "Αποτύπωμα", 2011
  • «Αντίλαλοι», εκδ. "Λιβάνης"
  • «Ο Ξενοφών ως δημοσιογράφος», εκδ. "Εστία"
  • «Η οικονομική μόρφωση της πολιτικής ηγεσίας στην Αρχαία Αθήνα», εκδ. "Εστία"
  • «Σύγχρονες οικονομικές σκέψεις των Αρχαίων Ελληνων», εκδ. "Εστία
  • «Παραπολιτικά ή το ήθος και το ύφος», εκδ. "Εκδοτική Εστία"
  • «Λογομάγειροι και δημοκόποι (παραπολιτικά 2)», εκδ. "Κουτσουμπός", 1990
  • «Παθογενή σύνδρομα στο δημοσιονομικό σύστημα της Αρχαίας Αθήνας», εκδ. "Εκδοτική Εστία"
  • «Για ένα μετασοσιαλιστικό κίνημα», εκδ. "Αθηνά"
  • «Το χιούμορ των πολιτικών από την αρχαία Ελλάδα ως την εποχή μας», εκδ. "Εκδοτική Εστία", 1997
  • «Γράφει ο Εύβουλος», εκδ. "Κουστουμπός", 1990
  • «Γράφει ο Εύβουλος (2)», εκδ. "Εκδοτική Εστία", 1993
  • «Η Οικονομία ανάμεσα στο χθες και το αύριο», 1980 (χ.ε)
  • «Η ΕΟΚ για την Ελλάδα», 1984 (χ.ε)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]