Ρωσοκριμαϊκός πόλεμος (1571)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρωσοκριμαϊκός πόλεμος (1571)
Ρωσοκριμαϊκοί πόλεμοι & Ρωσοτουρκικοί πόλεμοι
Συνοριακή φύλαξη από τον στρατό της Μόσχας, σε πίνακα του 1907, του ζωγράφου S. V. Ivanov
Χρονολογία1571
ΤόποςΜόσχα
ΚατάστασηΝίκη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ρωσική πανωλεθρία. Το Χανάτο της Κριμαίας καταστρέφει με πυρκαγιά τη Μόσχα
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Δυνάμεις
Σύνολο: Άγνωστες
120.000 από το Χανάτο της Κριμαίας[1]
80.000 Τάταροι
33.000 Τούρκοι
7.000 γενίτσαροι
ορδές Νογαΐ και Τσερκέζων (άγνωστος αριθμός)
Σύνολο: Άγνωστες
Απολογισμός
80.000 θύματα (εισβολή, μάχες, πυρκαγιά)[2]
150.000 αιχμάλωτοι
Άγνωστος

Ο Ρωσοκριμαϊκός πόλεμος του 1571, ήταν πόλεμος ανάμεσα στο Βασίλειο της Ρωσίας και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο οποίος προκλήθηκε από τον τουρκικό επεκτατισμό κατά το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάιο του 1571 ισχυρός στρατός ενισχυμένος από το Χανάτο της Κριμαίας με 120.000 περίπου άνδρες[3] και από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, με 80.000 Τατάρους, 33.000 Τούρκους και 7.000 γενίτσαρους με επικεφαλής τον Χαν της Κριμαίας Ντεβλέτ Α΄ Γκιρέι, καθώς και διάφορες ορδές από Νογκαι και στρατεύματα των Τσερκέζων, παρέκαμψαν τις αμυντικές οχυρώσεις του Σερπούχοφ στον ποταμό Οκά, διέσχισαν τον παραπόταμο του Ούγκρα και περικύκλωσαν τμήμα 6.000 ανδρών του ρωσικού στρατού και το συνέθλιψαν. Οι ρωσικές δυνάμεις μη έχοντας τις απαραίτητες δυνάμεις για να σταματήσουν την εισβολή, υποχώρησαν προς τη Μόσχα. Ο ρωσικός αγροτικός πληθυσμός κατέφυγε επίσης στην πρωτεύουσα. Ο στρατός από το Χανάτο της Κριμαίας κατέστρεψε τις απροστάτευτες πόλεις και τα χωριά γύρω από τη Μόσχα και στη συνέχεια, με εντολή του Χαν Ντεβλέτ Α΄ Γκιρέι, έβαλε φωτιά σε προάστια της πρωτεύουσας.[4]

Καταστροφή της Μόσχας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λόγω του ισχυρού ανέμου, η φωτιά γρήγορα επεκτάθηκε σε μεγάλη πυρκαγιά σε όλη την πρωτεύουσα. Οι κάτοικοι της πόλης, όσοι επιβίωσαν, κυνηγημένοι από τις φλόγες, έσπευσαν για διαφυγή προς τη βόρεια πύλη της πρωτεύουσας. Ο ρωσικός στρατός, στις καταστάσεις πανικού που ακολούθησαν, διέσπασε την τάξη του και διαλύθηκε -καθώς, ήδη, ο επικεφαλής στρατηγός του, πρίγκιπας Ιβάν Ντιμιτρίεβιτς Μπέλσκι (Prince Ivan Dmitrievich Belsky) είχε χάσει τη ζωή του κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς αυτής- και αναμίχθηκε μαζί με τους πρόσφυγες. Μέσα σε τρεις ώρες, η Μόσχα είχε καεί εντελώς. Μετά από μια ημέρα ακόμα λεηλασιών ο οθωμανικός στρατός ξεκίνησε τη διαδρομή στο δρόμο προς το Ριαζάν (Ryazan) και τις στέπες του.

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μελετητές υπολογίζουν ως 80.000 περίπου, τα θύματα του Ρωσοκριμαϊκού πόλεμου του 1571 (εισβολή, μάχες, πυρκαγιά) [2], ενώ περίπου 150.000 ήταν οι Ρώσοι που αιχμαλωτίσθηκαν.[2] Ο πρέσβης του Πάπα και του Βατικανού Αντόνιο Ποσσεβίνο (Antonio Possevino, 1533 – 1611), αναφέρει, το 1580, ότι ο πληθυσμός της Μόσχας, δεν υπερέβαινε τις 30.000 κατοίκους, αν και το 1520 αριθμούσε περίπου 100.000 κατοίκους.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Robert Nisbet Bain, Slavonic Europe: Apolitical History of Poland and Russia from 1447 to 1796, (Cambridge University Press, 1908), 124.
  2. 2,0 2,1 2,2 Robert Nisbet Bain, Slavonic Europe: A political History of Poland and Russia from 1447 to 1796, 124.
  3. Robert Nisbet Bain, Slavonic Europe: A political History of Poland and Russia from 1447 to 1796, (Cambridge University Press, 1908), 124.
  4. Alan W. Fisher, The Crimean Tatars, (Hoover Press Publication, 1987), 45.