Ολυμπιακός Χάρτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ολυμπιακή δάδα

Ο Ολυμπιακός Χάρτης είναι ένα σύνολο κανόνων και κατευθυντήριων γραμμών για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων και για τη διοίκηση του Ολυμπιακού κινήματος. Η τελευταία του αναθεώρηση πραγματοποιήθηκε στις 17 Ιουλίου 2020 κατά τη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης της 136ης Επιτροπής της ΔΟΕ. Εγκρίθηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) και είναι η κωδικοποίηση των θεμελιωδών αρχών, κανόνων και κανονισμών. Τα γαλλικά και τα αγγλικά είναι οι επίσημες γλώσσες του Ολυμπιακού Χάρτη.

Σκοπός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθ 'όλη την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Ολυμπιακός Χάρτης συχνά αποφάσισε την έκβαση της Ολυμπιακής διαμάχης. Όπως εκφράζεται στην εισαγωγή του, ο Ολυμπιακός Χάρτης εξυπηρετεί τρεις βασικούς σκοπούς:

Κύρια μέρη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με 5 κεφάλαια και 61 άρθρα, ο Ολυμπιακός Χάρτης περιγράφει λεπτομερώς διάφορες οδηγίες και κανόνες. Αυτό το άρθρο επισημαίνει και συνοψίζει εκείνα τα θέματα που θεωρούνται πιο σημαντικά για τη διοίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων, του Ολυμπιακού κινήματος και των τριών κύριων συστατικών του: της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, των Διεθνών Ομοσπονδιών και των Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών.

Κεφάλαιο 1: Το Ολυμπιακό Κίνημα και η δράση του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άρθρο 2: Αποστολή της ΔΟΕ είναι η προώθηση του Ολυμπισμού σε όλο τον κόσμο και η ηγεσία του Ολυμπιακού Κινήματος. Αυτό περιλαμβάνει τη διατήρηση της ηθικής στον αθλητισμό, την ενθάρρυνση της συμμετοχής στον αθλητισμό, τη διασφάλιση των Ολυμπιακών Αγώνων σε τακτική περίοδο, την προστασία του Ολυμπιακού Κινήματος και την ενθάρρυνση και υποστήριξη της ανάπτυξης του αθλητισμού.

Άρθρο 6: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι διαγωνισμοί μεταξύ αθλητών σε ατομικές ή ομαδικές εκδηλώσεις και όχι μεταξύ χωρών.

Το πενταστέφανο σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων.

Άρθρο 8: Το ολυμπιακό σύμβολο αποτελείται από πέντε αλληλοσυνδεόμενους δακτυλίους οι οποίοι, από αριστερά προς τα δεξιά είναι μπλε, κίτρινο, μαύρο, πράσινο και κόκκινο.

Κεφάλαιο 2: Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το κεφάλαιο περιγράφει τη συμμετοχή, τις συναντήσεις και τα καθοδηγητικά δόγματα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ).

Κεφάλαιο 3: Οι Διεθνείς Ομοσπονδίες (ΔΟ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Κεφάλαιο 3 συζητείται ο ρόλος των Διεθνών Ομοσπονδιών (ΔΟ) στο Ολυμπιακό κίνημα. Οι ΔΟ είναι διεθνείς μη κυβερνητικοί οργανισμοί που διαχειρίζονται αθλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο και περιλαμβάνουν οργανισμούς που διαχειρίζονται τέτοια αθλήματα σε εθνικό επίπεδο. Για κάθε άθλημα που αποτελεί μέρος των Ολυμπιακών Αγώνων, υπάρχει μια Διεθνής Ομοσπονδία. Αυτές οι ΔΟ προσπαθούν να διασφαλίσουν ότι τα αθλήματά τους αναπτύσσονται με τρόπο που συμφωνεί με τον Ολυμπιακό Χάρτη και το Ολυμπιακό πνεύμα. Με τεχνική εμπειρογνωμοσύνη στο συγκεκριμένο άθλημά της, η ΔΟ έχει τον έλεγχο της επιλεξιμότητας για διοργάνωση καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με τον τόπο στον οποίο διεξάγεται ο αθλητικός αγώνας.

Κεφάλαιο 4: Οι Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές (ΕΟΕ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άρθρο 28: Η αποστολή των Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών (ΕΟΕ) είναι η ανάπτυξη, προώθηση και προστασία του Ολυμπιακού Κινήματος στις αντίστοιχες χώρες τους. Ο ρόλος των ΕΟΕ σε κάθε χώρα είναι να προωθούν το πνεύμα του Ολυμπισμού, να διασφαλίζουν την τήρηση του Ολυμπιακού Χάρτη και να ενθαρρύνουν την ηθική και την ανάπτυξη του αθλητισμού. Είναι υπεύθυνες για την εκπροσώπηση της χώρας τους στους Αγώνες, αποφασίζουν για την πόλη υποδοχής των Αγώνων και τη συνεργασία με κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς φορείς κατά τη διάρκεια των Αγώνων.

Κεφάλαιο 5: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το κεφάλαιο πραγματεύεται τον εορτασμό των Ολυμπιακών Αγώνων, την επιλογή της πόλης υποδοχής, τον κωδικό επιλεξιμότητας για συμμετοχή στους αγώνες, τα αθλήματα που περιλαμβάνονται στους Αγώνες, την κάλυψη των μέσων ενημέρωσης, τις δημοσιεύσεις και την προπαγάνδα που επιτρέπονται για τους Αγώνες.

Επιπλέον, η Ενότητα 3 αυτού του κεφαλαίου συζητά το ισχύον πρωτόκολλο για Ολυμπιακές εκδηλώσεις. Αυτό περιλαμβάνει ένα περίγραμμα της χρήσης της Ολυμπιακής σημαίας, της φλόγας και των τελετών έναρξης και λήξης. Οι πέντε δακτύλιοι των Ολυμπιακών αγώνων συμβολίζουν τις πέντε ηπείρους.

Κεφάλαιο 6: Μέτρα και κυρώσεις, πειθαρχικές διαδικασίες και επίλυση διαφορών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το κεφάλαιο πραγματεύεται (Μέτρα και κυρώσεις, πειθαρχικές διαδικασίες και επίλυση διαφορών)

  • Κανόνας: 59 - Μέτρα και κυρώσεις
  • Κανόνας : 60 - Αποφάσεις της ΔΟΕ σε προσφυγές
  • Κανόνας : 61 - Επίλυση διαφορών

Θεμελιώδεις αρχές του Ολυμπισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ο Ολυμπισμός είναι μια φιλοσοφία ζωής, υπεροχής και συνδυασμού σε ένα ισορροπημένο σύνολο των ιδιοτήτων του σώματος, της θέλησης και του νου. Συνδυάζοντας τον αθλητισμό με τον πολιτισμό και την εκπαίδευση, ο Ολυμπισμός επιδιώκει να δημιουργήσει έναν τρόπο ζωής με βάση τη χαρά της προσπάθειας, την εκπαιδευτική αξία του καλού παραδείγματος, την κοινωνική ευθύνη και τον σεβασμό των καθολικών θεμελιωδών ηθικών αρχών.
  2. Ο στόχος του Ολυμπισμού είναι να θέσει τον αθλητισμό στην υπηρεσία της αρμονικής ανάπτυξης της ανθρωπότητας, με σκοπό την προώθηση μιας ειρηνικής κοινωνίας που ασχολείται με τη διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
  3. Το Ολυμπιακό Κίνημα είναι η συντονισμένη, οργανωμένη, καθολική και μόνιμη δράση, που πραγματοποιείται υπό την ανώτατη εξουσία της ΔΟΕ, όλων των ατόμων και οντοτήτων που εμπνέονται από τις αξίες του Ολυμπισμού. Καλύπτει τις πέντε ηπείρους. Φτάνει στο αποκορύφωμά του με τη συγκέντρωση αθλητών του κόσμου στο μεγάλο αθλητικό φεστιβάλ, τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το σύμβολό του είναι πέντε αλληλένδετοι δακτύλιοι.
  4. Η άσκηση του αθλητισμού είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Κάθε άτομο πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ασκεί τον αθλητισμό, χωρίς διάκριση οποιουδήποτε είδους και στο ολυμπιακό πνεύμα, το οποίο απαιτεί αμοιβαία κατανόηση με πνεύμα φιλίας, αλληλεγγύης και δίκαιου παιχνιδιού.
  5. Αναγνωρίζοντας ότι ο αθλητισμός λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της κοινωνίας, οι αθλητικοί οργανισμοί εντός του Ολυμπιακού Κινήματος έχουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της αυτονομίας, που περιλαμβάνουν ελεύθερα τη θέσπιση και τον έλεγχο των αθλητικών κανόνων, τον καθορισμό της δομής και της διακυβέρνησης των οργανώσεών τους, απολαμβάνοντας το δικαίωμα των εκλογών απαλλαγμένες από οποιαδήποτε εξωτερική επιρροή και την ευθύνη για τη διασφάλιση της εφαρμογής των αρχών της χρηστής διακυβέρνησης.
  6. Η απόλαυση των δικαιωμάτων και ελευθεριών που ορίζονται στον παρόντα Ολυμπιακό Χάρτη διασφαλίζεται χωρίς διακρίσεις οποιουδήποτε είδους, όπως φυλή, χρώμα, φύλο, σεξουαλικός προσανατολισμός, γλώσσα, θρησκεία, πολιτική ή άλλη γνώμη, εθνική ή κοινωνική προέλευση, ιδιοκτησία, γέννηση ή άλλη κατάσταση.
  7. Η συμμετοχή στο Ολυμπιακό Κίνημα απαιτεί συμμόρφωση με τον Ολυμπιακό Χάρτη και αναγνώριση από τη ΔΟΕ.[1]

Στα μέσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ολυμπιακός Χάρτης δεν είναι απλώς θέμα πολιτικής χωρίς ισχύ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε όλη την ιστορία, έχει χρησιμεύσει ως καθοδήγηση για τη διεξαγωγή των Αγώνων. Ακολουθούν μερικά από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα:

  • Μάιος 2004: Ο Μπέρναρντ Λαγκάτ έγινε πολίτης των ΗΠΑ τρεις μήνες πριν τρέξει στην Αθήνα, όπου κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο το 2004. Η ΔΟΕ διατήρησε την προσθήκη αυτού του μετάλλου στον πίνακα μεταλλίων για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το απέδωσε στην Κένυα για τρία χρόνια, καθώς χρειάστηκαν τρία χρόνια για να αναγνωριστεί η αλλαγή εθνικότητας του αθλητή. Το μετάλλιο επέστρεψε μόνο αφού ο Λαγκάτ ολοκλήρωσε την περίοδο εκτός των διεθνών διοργανώσεων που είχε καθοριστεί προηγουμένως από την οντότητα.
  • 2011 - 2012: Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατηγόρησε τη Σαουδική Αραβία ότι παραβίασε τον Ολυμπιακό Χάρτη, εμποδίζοντας συστηματικά τις γυναίκες να ασκούν αθλήματα στη χώρα και μην επιτρέποντας στις γυναίκες αθλήτριες της χώρας να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, παραβιάζοντας έτσι την τέταρτη, έκτη και έβδομη θεμελιώδη αρχή του Χάρτη, στον οποίο δεσμεύεται κάθε μέλος του Ολυμπιακού Κινήματος. Αυτό έγινε καθώς η Ανίτα ΝτέΦραντζ, πρόεδρος της Επιτροπής Γυναικών και Αθλητισμού της ΔΟΕ, πρότεινε να απαγορευθεί στη χώρα η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες έως ότου συμφωνήσει να στείλει γυναίκες αθλήτριες στους Αγώνες. Ωστόσο, η εκπρόσωπος της ΔΟΕ, Εμμανουέλ Μογό, ανέφερε ότι η επιτροπή «δεν θα διατάξει τη Σαουδική Αραβία να έχει γυναικεία εκπροσώπηση στο Λονδίνο», υποστηρίζοντας ότι «η ΔΟΕ δεν δίνει τελεσίγραφα και προθεσμίες, αλλά πιστεύει ότι πολλά μπορούν να επιτευχθούν μέσω του διαλόγου».[2][3][4]
  • 2012: Η ομάδα Τζούντο του Λιβάνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, αρνήθηκε να ασκηθεί δίπλα στην ισραηλινή ομάδα και δημιουργήθηκε ένα προσωρινό φράγμα για να χωρίσει το γυμναστήριο σε δύο μισά. Λόγω της αλφαβητικής σειράς της αγγλικής γλώσσας, οι δύο ομάδες είχαν προγραμματιστεί να χρησιμοποιήσουν τα ίδια στρώματα στο ExCel για να ολοκληρώσουν τις προετοιμασίες τους. Ωστόσο, λόγω του συντάγματος του Λιβάνου, οι αθλητές της χώρας δεν θα προπονούνταν υπό το βλέμμα της ισραηλινής ομάδας και επέμειναν να υπάρχει κάποιο εμπόδιο μεταξύ τους. Οι διοργανωτές αποδέχτηκαν το αίτημα του Λιβανέζου προπονητή για διαχωρισμό των ομάδων, δημιουργώντας ένα φράγμα έτσι ώστε η ομάδα του Λιβάνου να μην βλέπει τους Ισραηλινούς αθλητές.

Προστασία του Ολυμπισμού ως πίστη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε μια πρόταση από δικηγόρους ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο, εκείνοι με έντονη πίστη στον Ολυμπισμό θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την προστασία ενάντια στις διακρίσεις με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που προστατεύονται οι ακόλουθοι του Ισλάμ, του Χριστιανισμού, του Ιουδαϊσμού ή οποιασδήποτε άλλης θρησκείας.[5]

Ολυμπιακό Συνέδριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ολυμπιακό Συνέδριο διοργανώνεται από τη ΔΟΕ. Το Συνέδριο περιλαμβάνει εκπροσώπους των μελών του Ολυμπιακού Κινήματος. Η ημερομηνία και ο τόπος του Ολυμπιακού Συνεδρίου καθορίζονται από τη Σύνοδο. Η Σύνοδος καθορίζει επίσης τα καθήκοντα του προέδρου του ΣΥνεδρίου. Οι συμμετέχοντες στο Ολυμπιακό Συνέδριο είναι τα μέλη, ο Επίτιμος Πρόεδρος, τα επίτιμα μέλη και τα επίτιμα μέλη της ΔΟΕ, οι εκπρόσωποι που εκπροσωπούν τα Δ.Σ. και τα ΕΣΕ. Οι εκπρόσωποι των οργανώσεων που αναγνωρίζονται από τη ΔΟΕ μπορούν επίσης να παρευρεθούν στο Συνέδριο.[6]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Olympic Charter» (PDF). Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2017. 
  2. "Ban Urged on Saudi Arabia Over Discrimination", New York Times, 15 Φεβρουαρίου 2012
  3. "Qatar decision to send female athletes to London 2012 increases pressure on Saudi Arabia", Inside the Games, 1 Ιουλίου 2010
  4. "Hurdles the biggest Olympic barrier for Saudi women", Associated Press, 18 Φεβρουαρίου 2012
  5. Χέις, Τομ (22 Αυγούστου 2012). «Journal - Olympism - a protected belief?». Lewis Silkin. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2014. 
  6. https://stillmed.olympic.org/Documents/olympic_charter_en.pdf

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]