Ντράζεν Νταλιπάγκιτς
  | |
|---|---|
 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Πλ. Όνομα | Dražen Dalipagić Дражен Далипагић |
| Εθνικότητα | Βόσνιος |
| Γέννηση | 27 Νοεμβρίου 1951 Μόσταρ, Σ.Δ. Βοσνίας-Ερζεγοβίνης,  Γιουγκοσλαβία |
| Ύψος | 1,97 μ. |
| Νεανικοί σύλλογοι | |
| Στοιχεία καριέρας | |
| Καριέρα σε συλλόγους | |
| 1971–1980 : Παρτίζαν 1980–1981 :  Καρέρα Βενέτσια 1981–1982 : Παρτίζαν 1982–1983 :  Ρεάλ Μαδρίτης 1983–1985 : Τζεντέκο Ούντινε 1985–1988 : Τζιόμο Βενέτσια 1988–1989 : Γκλάξο Βερόνα 1990–1991 : Ερυθρός Αστέρας | |
Ο Ντράζεν Νταλιπάγκιτς (Dražen Dalipagić, Μόσταρ, 27 Νοεμβρίου 1951) είναι Βόσνιος πρώην καλαθοσφαιριστής, σημαντική προσωπικότητα συνολικά του γιουγκοσλαβικού αθλητισμού κατά τις δεκαετίες του 1970 και του '80. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση εργάστηκε ως προπονητής, ενώ σήμερα είναι παράγοντας του αθλήματος στη Σερβία.
Υπήρξε ένας από τους δεινότερους σουτέρ (ιδιαίτερα από μακρινή απόσταση) και σκόρερ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ,[1] έχοντας σημειώσει 14.631 πόντους σε αγώνες πρωταθλήματος[2] [3][4] (δεύτερος όλων των εποχών στην Ευρώπη μετά τον Βραζιλιάνο Όσκαρ Σμιντ). Βασικός σμολ φόργουορντ της Γιουγκοσλαβίας επί πολλά χρόνια, κατέκτησε όλους τους σημαντικούς τίτλους σε επίπεδο εθνικών ομάδων (Πρωταθλητής Ευρώπης, Κόσμου, χρυσός ολυμπιονίκης). Αν και ποτέ δεν αγωνίστηκε στο NBA, βρέθηκε πολύ κοντά το 1976 μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες (είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον οι κορυφαίοι Μπόστον Σέλτικς, ενώ ενδιαφέρον εκδήλωσαν και ιταλικές ομάδες αλλά προτίμησε να παραμείνει στην χώρα του).[5] Το 2004 έγινε μέλος του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.[6] Το 1991 επιλέχτηκε ανάμεσα στους 50 καλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών της ΦΙΜΠΑ (πλην NBA) καταλαμβάνοντας την 9η θέση.[7] Το 2007, ήταν ένα από τα πρώτα έξι μέλη του Hall of Fame της ΦΙΜΠΑ.[8] Το 2008, για την 50ή επέτειο των ευρωπαϊκών συλλογικών διοργανώσεων, συμπεριλήφθηκε από την Ευρωλίγκα στη λίστα των 50 πιο σημαντικών παικτών στην ιστορία της Ευρωπαϊκού μπάσκετ.[9]
Σύλλογοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Μόσταρ της Βοσνίας και αντίθετα από άλλους μεγάλους Γιουγκοσλάβους καλαθοσφαιριστές, οι οποίοι προέρχονταν από τα αναπτυξιακά προγράμματα της ομοσπονδίας, ο Νταλιπάγκιτς ξεκίνησε σχετικά μεγάλος το μπάσκετ, όταν σπούδαζε Παιδαγωγική στο Βελιγράδι. Εντάχθηκε σε ομάδα στα 18 του στο Μόσταρ (έχοντας αρχικά παίξει ποδόσφαιρο και χάντμπολ) και το 1971, διοργανώθηκε συνάντηση των εθνικών ομάδων των δημοκρατιών της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και της Σερβίας. Ο Νταλιπάγκιτς έπαιξε για την εθνική ομάδα της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης σε αυτό το παιχνίδι, κυριάρχησε και στα δύο καλάθια και σημείωσε τους περισσότερους πόντους. Ο προπονητής της Σερβίας ήταν και προπονητής της Παρτιζάν Βελιγραδίου. Το ταλέντο του στο σκοράρισμα και η ικανότητά του να μαζεύει και ριμπάουντ τον έφεραν γρήγορα στο προσκήνιο στο Βελιγράδι. Το 1971 υπέγραψε συμβόλαιο στην τοπική Παρτίζαν.[5][10] Ήταν όμως και πολύ εργατικός προπονούμενος στα σουτ και εκτός των καθιερωμένων προπονήσεων.[11]
Έπαιξε τον πρώτο του επίσημο αγώνα για την Παρτιζάν με αντίπαλο την ΚΚ Ζάνταρ και σημείωσε 6 πόντους. Μπροστά στους οπαδούς της γηπεδούχου, έκανε το ντεμπούτο του απέναντι στην Λοκομοτίβ του Ζάγκρεμπ και σημείωσε 21 πόντους. Κέρδισε τον πρώτο συλλογικό τίτλο (πρωτάθλημα) στη σεζόν 1975–76. Με την Παρτίζαν έπαιξε για μία δεκαετία και εξακολουθεί να παραμένει πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 8.278 πόντους σε 305 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις.[5] Συνολικά έπαιξε σε έξι ομάδες και τρεις χώρες έως το 1991 που αποσύρθηκε σε ηλικία 40 ετών, με ένα μικρό διάλειμμα το 1978 για να υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία του. Οι μέσοι όροι του σπάνια έπεφταν κάτω από τους 30 πόντους, (ο μέσος όρος της καριέρας του στα πρωταθλήματα είναι 30,4 πόντοι), δεν ευτύχησε όμως να κατακτήσει πολλούς τίτλους - «μόλις» δύο Πρωταθλήματα Γιουγκοσλαβίας, ένα Κύπελλο και δύο Κύπελλα Κόρατς. Μετά τον Παρτιζάν, πήγε στην Ιταλία, όπου έπαιξε για τη Βενετία, την Ούντινε και τη Βερόνα. Ήταν κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος τη σεζόν 1987–88 με 36,3 πόντους ανά αγώνα με Ρέγιερ Βενέτσια. Στις 15 Ιανουαρίου 1987 και ήδη 36 ετών πέτυχε ατομικό ρεκόρ σε αγώνα με 70 πόντους με τη φανέλα της τότε Τζιόμο Βενέτσια με αντίπαλο τη Βίρτους Μπολόνια (107–102), καθώς η καθιέρωση του τρίποντου τον ευνόησε ως μακρινού σουτέρ. Σε εκείνο τον αγώνα είχε 18/23 δίποντα, 5/9 τρίποντα και 19/20 ελεύθερες βολές). Από τη στιγμή της καθιέρωσής του στο ιταλικό πρωτάθλημα μόνο σημείωσε 15 φορές πάνω από 50 πόντους, ενώ την πρώτη χρονιά εφαρμογής του είχε ποσοστό 50 % από τη γραμμή των τριών πόντων.[9] Ίσως ήταν η απόδειξη ότι ο Νταλιπάγκιτς ήταν η πιο θανατηφόρα μηχανή καλαθιών που έχει δει ποτέ η Ευρώπη, ίσως μέχρι και σήμερα.[11]
Στο τέλος της καριέρας του ήταν τρίτος σκόρερ στην ιστορία του πρωταθλήματος της Γιουγκοσλαβίας με 6.638 πόντους, παρά το γεγονός ότι μόνο το ήμισυ της πορείας του ήταν στην πατρίδα του.[2] Από το 1992 μέχρι το 2001 εργάστηκε ως προπονητής σε μικρομεσαίους συλλόγους της Ιταλίας και της Βόρειας Μακεδονίας.[8]
Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Διεθνή μετάλλια | |
|---|---|
Αγωνιζόταν με τη .svg){kind=small} Γιουγκοσλαβία
| |
| Ολυμπιακοί Αγώνες | |
| χρυσό | Μόσχα 1980 |
| αργυρό | Μόντρεαλ 1976 |
| χάλκινο | Λος Άντζελες 1984 |
| Παγκόσμιο Πρωτάθλημα | |
| χρυσό | Φιλιππίνες 1978 |
| αργυρό | Πουέρτο Ρίκο 1974 |
| χάλκινο | Κολομβία 1982 Ισπανία 1986 |
| Ευρωμπάσκετ | |
| χρυσό | Ισπανία 1973 Γιουγκοσλαβία 1975 Βέλγιο 1977 |
| αργυρό | Τσεχοσλοβακία 1981 |
| χάλκινο | Ιταλία 1979 |
Όσο πενιχρό είναι το παλμαρέ του Νταλιπάγκιτς σε διοργανώσεις συλλόγων, τόσο πλούσιο είναι με την εθνική ομάδα, στην οποία είχε 243 συμμετοχές, ενώ είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών με 3.700 πόντους.[8] Ήταν μέλος της θρυλικής τετράδας (οι άλλοι τρεις ήταν οι Κρέζιμιρ Τσόσιτς, Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς και Μίρζα Ντελίμπασιτς), για την οποία ειπώθηκε πως «το μπάσκετ επινοήθηκε από Αμερικανούς, αλλά τελειοποιήθηκε από Γιουγκοσλάβους». Παρά την ετερογενή εθνική προέλευση των παικτών, η ομοιογένεια της ομάδας και το ταλέντο της ήταν αξιοθαύμαστα. Επί των ημερών του η Γιουγκοσλαβία κατέστη παγκόσμια υπερδύναμη, μπαίνοντας σφήνα στην πρωτοκαθεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης.[5][12]
Αγωνίστηκε σε όλα τις μεγάλες διοργανώσεις μεταξύ 1973 και 1986,[13] με εξαίρεση το Ευρωμπάσκετ 1985 - συνολικά έξι Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, τέσσερα Παγκόσμια Πρωταθλήματα και τρεις Ολυμπιακοί Αγώνες. Ανέβηκε στο βάθρο δώδεκα φορές, από τις των οποίες τις πέντε στην πρώτη θέση: τρεις σε Ευρωμπάσκετ, μία σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και μία σε Ολυμπιακούς. Ήδη από την πρώτη διοργάνωση, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1973 ξεχώρισε με την αμυντική του παρουσία στον τελικό με την Ισπανία (78–67), με την εθνική του να σταματά το σοβιετικό μονοπώλιο του τίτλου.[14] Το 1975 ήταν και πάλι πρωταθλητής Ευρώπης και στην καλύτερη ομάδα του Ευρωμπάσκετ, ενώ το 1977 ήταν και ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης. [15] Το 1980 ήταν χρυσός Ολυμπιονίκης και δεύτερος σκόρερ του Ολυμπιακού τουρνουά με 195 πόντους. Με 28 πόντους στον κρίσιμο αγώνα με την Σοβιετική Ένωση (101–91 στην παράταση) χάρισε την πρόκριση στον τελικό.[16] Το 1984 ήταν σημαιοφόρος την αποστολής της Γιουγκοσλαβίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.[17]
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μανίλα το 1978 ανακηρύχθηκε επίσης πολυτιμότερος παίκτης κατακτώντας και το χρυσό μετάλλιο. Στο δραματικό τελικό με αντίπαλο την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης (82–81 στην παράταση, κανονική διάρκεια αγώνα 73–73 με ημίχρονο 41–41) ήταν πρώτος σκόρερ με 21 πόντους.[18][19]
Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τίτλοι εθνικών ομάδων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ευρωμπάσκετ (3) : 1973, 1975, 1977
- Παγκόσμιο Πρωτάθλημα : 1978
- Ολυμπιακοί Αγώνες : 1980
Τίτλοι συλλόγων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας (2): 1976, 1979
- Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας (1): 1979
- Κύπελλο Κόρατς (2): 1978, 1979
- Πρώτος σκόρερ στα πρωταθλήματα Γιουγκοσλαβιας και Ιταλίας με καλύτερη επίδοση 42,9 μ.ο. πόντων [8]
Ατομικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πρωτάθλημα σκόρερ πρωταθλήματος Γιουγκοσλαβίας (2) : 1976–77, 1981–82
- Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Ιταλίας : 1987–88
- Καλύτερος παίκτης (MVP) Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος : 1977
- Καλύτερος παίκτης (MVP) του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος : 1978
- 1977: Mr. Europa[20]
- 1978: Mr. Europa
- 1980: Euroscar
- Καλύτερη πεντάδα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (3) : 1975, 1977, 1981
- Καλύτερος αθλητής στη Γιουγκοσλαβία : 1978
- Sportsman του έτους στη Γιουγκοσλαβία : 1978
- FIBA : Οι 50 κορυφαίοι όλων των εποχών : 1991
- Μέλος του Naismith Hall of Fame από το 2004
- Μέλος του FIBA Hall of Fame από το 2007
- 2008: 50 μεγαλύτεροι συντελεστές της Ευρωλίγκας
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Drazen Dalipagic» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 «Former Yugoslav Basketball League - Points» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021.
- ↑ «liga.YUBA :Drazen Dalipagic» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «legabasket» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Drazen Dalipagic the sky jumper» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Naismith Hall of Fame : Drazen Dalipagic» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «FIBA's 50 Greatest Players» (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «FIBA Hall of Fame» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ 9,0 9,1 «Do You Remember – Il "Praja" Dražen Dalipagić, la macchina da canestri» (στα Ιταλικά;). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021.
- ↑ «Cento di queste stagioni: Drazen Dalipagic – l'arma segreta (ma non troppo) della grande Jugo» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2021.
- ↑ 11,0 11,1 «The day Dalipagic scored 70 points: January 25, 1987» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021.
- ↑ «Ευρωμπάσκετ: Η κορυφαία δωδεκάδα όλων των εποχών!» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021.
- ↑ «Drazen Dalipagic» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗ: ΕΝΑ ΑΘΛΗΜΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021.
- ↑ «World Cup 1978» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Men's Olympics - 1980 Standings and Stats» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021.
- ↑ «The most capped players of each EuroBasket nation» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021.
- ↑ «1978 FIBA World Championship : Drazen Dalipagic» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Looking back: Dalipagic, Yugos win 1978 World Championship in Manila (Part II)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021.
- ↑ «FΙΒΑ Εurope player of the year» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Dražen Dalipagić - Naismith Hall of Fame
- Dražen Dalipagić - FIBA Hall of Fame
- Στατιστικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες
| |||||
| |||||
| ||||||||||||||