Εξύβριση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αττικό Δίκαιο
Justice statue.jpg
Θεσμοί

Γραφή
Διαιτητές
Δοκιμασία
Εισαγγελία
Μήνυση
Πρυτανείο

Νόμοι

Αδύνατοι
Ανδροληψία
Αντίδοσις
Αίδεση
Αμφιορκία
Αστράτεια
Ατιμία
Ατίμητος αγώνας
Αψύχου δίκη
Δίκη εξούλης
Δωροδοκίας γραφή
Εξύβριση
Επιχειροτονία
Επωβελία
Κακηγορία
Ξενίας γραφή
Παραπρεσβείας γραφή
Παρανοίας γραφή
Γραφή παρανόμων
Παρακαταβολή
Προβολή (Αττικό Δίκαιο)
Οστρακισμός
Σεισάχθεια
Ψευδομαρτυριών δίκη

Υποδομή και όργανα

Ηλιαία
Παράβυστον
Κύρβεις

Νομοθέτες

Θησέας
Δράκων
Σόλων
Πεισίστρατος
Κλεισθένης

Κατηγορία: Αττικό Δίκαιο

Η Εξύβριση (ύβρις), σύμφωνα με το Αττικό δίκαιο , αποτελούσε παράπτωμα[1], όταν εκδηλώνεται σε δημόσιο χώρο. Αν κάποιος προβαίνει σε εξύβριση σε κλειστό χώρο αυτό δεν επισύρει ποινή.

Σύνοψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον Άρειο Πάγο που δίκαζε περιπτώσεις ανθρωποκτονίας, ο κατήγορος, που δεν χορηγούσε αιδώ, στεκόταν πάνω σ΄ ένα πέτρινο βάθρο που τ΄ονόμαζαν λίθον αναιδείας, ενώ ο κατηγορούμενος πάνω στον λίθον ύβρεως.[2] Καθένας είχε το δικαίωμα να εκφωνήσει δύο λόγους. Μετά τον πρώτο του λόγο ο κατηγορούμενος μπορούσε ακόμα να ζητήσει και να πετύχει να αυτοεξοριστεί εγκαταλείποντας τη περιουσία του.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]