Παρανοίας γραφή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην αρχαία Αθήνα κατά το Αττικό Δίκαιο με την ονομασία παρανοίας γραφή φερόταν η αίτηση ενδιαφερομένου κληρονόμου, με την οποία ζητούσε να κηρυχθεί σε κατάσταση απαγόρευσης, όπως λέγεται σήμερα, οικείος του ανίκανος λόγω διανοητικής κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει, να διαχειρίζεται ομαλά την περιουσία του.
Η γραφή αυτή επιδιδόταν στον Βασιλέα άρχοντα που ήταν ο αρμόδιος για την εκδίκαση αυτής. Αν τελικά κατά την εκδίκαση ο ισχυρισμός του αιτούντος ήταν βάσιμος τότε η περιουσία αποδιδόταν αμέσως στον ή στους κληρονόμους. Δεν είναι γνωστό όμως τι ακολουθούσε όταν διαπιστωνόταν αβάσιμος ο ισχυρισμός του αιτούντος.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.15ος, σελ.509.