Ξενίας γραφή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με την ονομασία ξενίας γραφή φέρονταν κατά το αρχαίο αττικό δίκαιο η μήνυση και η δημόσια δίκη που ακολουθούσε και που αφορούσε αντιποίηση δημόσιας θέσης πολίτη ή δικαιώματος κατά την άσκηση δημόσιας υπηρεσίας .

Η γραφή αυτή γίνονταν (ασκούνταν) από οποιονδήποτε Αθηναίο πολίτη που είχε πλήρη πολιτικά δικαιώματα εναντίον οποιουδήποτε άλλου που στερούμενος αυτών κατείχε ή ασκούσε δημόσιο έργο. Ως γνωστό Αθηναίος πολίτης θεωρούταν μόνο ο "γένει ή ποιήσει" υπάρχων τοιούτος. Δηλαδή ο γεννηθείς από Αθηναίους πολίτες ή ο πολιτογραφηθείς από τον Δήμο της Αθήνας[1]. Κατά συνέπεια οποιοσδήποτε που δεν τύχαινε Αθηναίος πολίτης δεν είχε το δικαίωμα να συμμετέχει στην Εκκλησία του Δήμου, σε δημόσια έργα, θέσεις (διοικητικές ή δικαστικές), εκλογές, τελετές κ.λπ.

Εάν ο μηνυόμενος επί ξενίας γραφή καταδικαζόταν ως ένοχος του εξ αυτού αδικήματος δημεύονταν όλα τα υπάρχοντά του υπέρ του δημοσίου ενώ ο ίδιος πωλούταν ως δούλος[2]. Η απόφαση όμως της εκτέλεσης των προηγουμένων μπορούσε να ανασταλεί αν ο καταδικαστείς ήγειρε αμέσως την λεγόμενη "Δίκη ψευδομαρτυριών" εναντίον των μαρτύρων στις καταθέσεις των οποίων είχε βασιστεί η καταδίκη. Αν διαπιστωνόταν στη συνέχεια ότι ο αθωωθείς κατόπιν ξενίας γραφής είχε κατορθώσει αυτό δια δωροδοκίας των μαρτύρων τότε είχε το δικαίωμα οποιοσδήποτε πολίτης να υποβάλει την λεγόμενη δωροξενίας γραφή όπου σε περίπτωση καταδίκης ακολουθούσαν οι προβλεπόμενες ποινές επί ξενίας γραφή.

Οι γραφές (= μηνύσεις) αυτές υποβάλλονταν στους θεσμοθέτες και εκδικάζονταν επί μεν εποχής του Δημοσθένη από των Ηλιαστικών δικαστηρίων, επί δε εποχής Λυσία από τους ναυτοδίκες[1], στη Φρεαττύδα και μάλιστα από πλοίο. Σημειώνεται ότι στην Αθηναϊκή Δημοκρατία το αδίκημα της ψευδούς εγγραφής προσώπων στα ληξιαρχικά γραμματεία (= εκλογικοί κατάλογοι), ήταν λίαν διαδεδομένη και τακτικά συνέβαιναν πολλές διαγραφές πολιτών μετά από παραπάνω δίκες.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ. 14ος, σελ.692

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Λυσίας 17, στ. 72
  2. Δημοσθένης. «Κατά Τιμοκράτους, στ. 131». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2023.