Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ένδειξις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ένδειξις στην Αττική νομοθεσία γενικά θεωρούνταν κάθε καταμήνυση ενώπιον του άρχοντος κατά αυταπόδεικτης πράξης τέλεσης εγκλήματος. Ο άρχων αμέσως και χωρίς κλήτευση φυλάκιζε τον ενδειχθέντα μέχρι να περατωθεί η δίκη, εκτός αν έδιδε τρεις εγγυητές.[1]