Μυγδαλιά Αρκαδίας
Συντεταγμένες: 37°44′55.0″N 22°4′50.2″E / 37.748611°N 22.080611°E
| Διοίκηση | |
|---|---|
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Αρκαδίας |
| Δήμος | Γορτυνίας, Δημοτική Κοινότητα Μυγδαλιάς Αρκαδίας |
| Δημοτική Ενότητα | Κλείτορος |
| Δημοτική Κοινότητα | Μυγδαλιάς |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Αρκαδίας |
| Υψόμετρο | 821 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 164 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Γλανιτζιά, Σταυροκκλήσι, Αμυγδαλέα |
| Ταχ. κώδικας | 220 10 |
| Τηλ. κωδικός | 2757 |
Η Μυγδαλιά είναι ορεινό χωριό του Νομού Αρκαδίας. Υπήρξε έδρα της ομώνυμης ανεξάρτητης Κοινότητας της άλλοτε Επαρχίας Γορτυνίας, καθώς και έδρα του πρώην «Καποδιστριακού» Δήμου Κλείτορος, ενώ σήμερα υπάγεται στον «Καλλικρατικό» Δήμο Γορτυνίας.[2] Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Αρκαδίας και χτισμένη στους βόρειους πρόποδες του ορεινού όγκου του Μαίναλου σε υψόμετρο περίπου 821 μέτρων.[3]
Τοπική κοινότητα Μυγδαλιάς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Τοπική Κοινότητα Μυγδαλιάς, υπάγεται πέραν της Μυγδαλιάς (111 κατ.) και ο οικισμός Παλαιόπυργος (33 κατ.), ενώ ο συνολικός πληθυσμός της ανέρχεται σε 144 κατοίκους, σύμφωνα με την εθνική απογραφή του 2011.[4]
Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό αρχικά ονομάζονταν Γλανιτζιά. Μετονομάστηκε σε Σταυροκκλήσι στις 20/08/1927 (ΦΕΚ 179/1927)[5], ωστόσο αυτό διάρκεσε για βραχύβιο χρονικό διάστημα, αφού περίπου ένα χρόνο αργότερα, στις 11/09/1928 (ΦΕΚ 193/1928) μετονομάστηκε εκ νέου, σε Μυγδαλιά.[6]
Στις 16/10/1940 η ονομασία "διορθώθηκε" σε Αμυγδαλέα, ωστόσο στις 17/08/1978 (ΦΕΚ 129Α) η ονομασία Μυγδαλιά επανήλθε επισήμως.[2]
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προπολεμικά αναφέρεται πως η Μυγδαλιά είχε πληθυσμό περίπου 900 μόνιμων κατοίκων. Το χωριό αποτέλεσε πατρίδα πολλών σημαντικών και επιφανών ανθρώπων. Επίσης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 και στην Εθνική Αντίσταση τα χρόνια της Κατοχής, με πολλούς ηρωικά μαχόμενους και πεσόντες.
Πρόεδροι της Κοινότητας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόεδροι της Κοινότητας, μετά το 1983, διατέλεσαν[7] οι εξής:
Μετά το 1983[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πρόεδρος Κοινότητας (γέννηση-θάνατος) |
Θητεία | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| Θεόδωρος Μακρής (19??-2024) |
1983-1994 | Γνωστός ως "Λούης". [8] |
| Ιωάννης Μπρουκλογιάννης | 1995-1998 | Τελευταίος πρόεδρος της κοινότητας προτού εφαρμοστεί ο "Καποδίστριας". |
Λοιπά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κεντρική εκκλησία της Μυγδαλιάς είναι αφιερωμένη στην κοίμηση της Θεοτόκου (1859).[3] Σε σχετικά κοντινή απόσταση από το χωριό, βρίσκεται η τεχνητή Λίμνη Λάδωνα που δημιουργήθηκε έπειτα από κατασκευή φράγματος στον ποταμό Λάδωνα.[9], που αποτελεί σημαντικό έργο, αξιοθέατο και τοπικό φορέα ανάπτυξης.
Επώνυμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ευάγγελος Γιαννόπουλος, δικηγόρος και πολιτικός, ιδρυτικό στέλεχος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), διατέλεσε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, βουλευτής Β΄ Αθηνών και υπουργός.
- Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, υπουργός.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών (Μυγδαλιά Αρκαδίας).
- ↑ 3,0 3,1 «Μυγδαλιά» από exploring-greece.gr. Αρχειοθετήθηκε 27/09/2018. Ανακτήθηκε 27/09//2018.
- ↑ Arkadiaportal.gr - Αναλυτικά ο πληθυσμός της Αρκαδίας με βάση την επίσημη απογραφή του 2011.
- ↑ Πανδέκτης - Μετονομασίες Οικισμών της Ελλάδας (Γλανιτζιά - Σταυροκκλήσι).
- ↑ Πανδέκτης - Μετονομασίες Οικισμών της Ελλάδας (Σταυροκκλήσιον - Μυγδαλιά).
- ↑ «Δημοτικές εκλογές-ΕΕΤΑΑ». eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2024.
- ↑ «"Έφυγε" ο πρώην Πρόεδρος της Μυγδαλιάς, Θεόδωρος Μακρής». kalimera-arkadia.gr. 7 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2024.
- ↑ Οι Τεχνητές Λίμνες της ΔΕΗ ΑΕ
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Λεύκωμα της Γορτυνίας, Εκδόσεις Αφών Κοντοέ, 1937.
- Έκδοση Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Κλείτορος, Ιούλιος 2004.
- Νέστορας Π. Μπούμπουλης, Μνήμες από το Βαλτεσινίκο και τα γύρω χωριά, Αθήνα 1978.