Κατάλογος ηγεμόνων της Βλαχίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ακολουθεί ένας κατάλογος ηγεμόνων της Βλαχίας, από την πρώτη αναφορά μίας μεσαιωνικής πολιτείας που βρίσκεται μεταξύ των Νοτίων Καρπαθίων και του Δούναβη μέχρι την ένωση με τη Μολδαβία το 1859, που οδήγησε στη δημιουργία της Ρουμανίας.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δυναστική κυριαρχία είναι δύσκολο να αποδοθεί, δεδομένου του χαλαρού παραδοσιακού ορισμού της άρχουσας οικογένειας. Κατ' αρχήν, οι πρίγκιπες επιλέγονταν από οποιονδήποτε κλάδο της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων των νόθων γιων ενός προηγούμενου ηγεμόνα, που ορίστηκαν ως από το μεδούλι του βοεβόδα (os de domn), ή ως κληρονομικοί (heregie, από το λατινικό hereditas). Στα άτομα που ήταν επιφορτισμένα με τις εκλογές, στα οποία κυριαρχούσαν οι βογιάροι, είχαν κυμαινόμενους βαθμούς επιρροής. Το ίδιο το σύστημα αμφισβητήθηκε από σφετεριστές και κατέστη παρωχημένο με την εποχή των Φαναριωτών, όταν οι κυβερνήτες διορίζοντο από τους σουλτάνους των Οθωμανών. Μεταξύ 1821 και 1878 (ημερομηνία της ανεξαρτησίας της Ρουμανίας), εφαρμόστηκαν στην πράξη διάφορα συστήματα, που συνδύαζαν την εκλογή και τον διορισμό. Οι ηγεμόνες της Βλαχίας, όπως και οι ηγεμόνες της Μολδαβίας, έφεραν τους τίτλους του πρίγκιπα (voivode) ή/και του άρχοντα (hospodar). Όταν γράφουμε στα ρουμανικά, χρησιμοποιείται ο όρος κύριος (domn[itor], από το λατινικό dominus).

Οι περισσότεροι κυβερνήτες δεν χρησιμοποίησαν τη μορφή του ονόματος με το οποίο αναφέρονται, και αρκετοί χρησιμοποίησαν περισσότερες από μία μορφές του δικού τους ονόματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ηγεμόνας αναφέρεται μόνο σε ξένες πηγές. Τα πλήρη ονόματα είναι είτε σύγχρονες εκδοχές, είτε βασισμένα σε αναφορές σε διάφορα χρονικά.

Κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμοι ηγεμόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οίκος του Μπασάραμπ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηγεμόνας Πορτρέτο Έτη Οίκος Γάμος Σημειώσεις
Ράντου Νέγκρου π. 1290 – 1310 άγνωστο Ο Ράντου Νέγκρου είναι ο θρυλικός βοϊβόντε της Βαλαχίας. Μερικοί ιστορικοί θεωρούν ότι είναι παρωνύμιο του Τοκομερίου ή τού Μπασάραμπ Α΄.
Μπασάραμπ Α΄ ο Ιδρυτής
(Basarab I Întemeietorul)
π. 1310 – 1352 Μπασάραμπ Μαργαρίτα
2 παιδιά
γιος του Τοκομερίου, πρώτος μη θρυλικός ηγεμόνας της Βαλαχίας.
Νικολάε Αλεξάντρου 1352–1364 Μπασάραμπ Μαρία Λάκφυ
5 παιδιά.
Κλάρα Ντομποκάι
2 τέκνα.
Μαργκαρέτα Νταμπκάι
άτεκνος.
γιος του Μπασάραμπ Α΄
Βλάντισλαβ Α΄
Βλάικου βόντα
π. 1364 – 1377 Μπασάραμπ άγνωστο γιος του Νικολάε Αλεξάντρου
Ράντου Α΄ π. 1377 – 1383 Μπασάραμπ Άννα
1 παιδί.
Καλινικία
π.1354 ή 1355
2 παιδιά.
γιος του Νικολάε Αλεξάντρου
Νταν Α΄ π. 1383 – 1386 Ντανέστι Mαρία της Σερβίας
ένα τέκνο
γιος του Ράντου Α΄
Μίρτσεα ο Μέγας
(Mircea I cel Bătrân)
1386–1394
1397–1418
Μπασάραμπ Maria Tolmay

έξι τέκνα



Anca

χωρίς τέκνα
Γίος του Ράντου Α΄. Η εξουσία της Βλαχίας κορυφώθηκε. Καθαιρέθηκε από έναν σφετεριστή, τον Βλαντ.
Βλαντ Α΄ ο Σφετεριστής
(Vlad I Uzurpatorul)
1394–1397 Ντανέστι άγνωστο γιος του Νταν Α΄, σφετερίστηκε το θρόνο
Ξανά ο Μίρτσεα Α΄ ο Μέγας
Μιχαΐλ Α΄ 1418–1420 Μπασάραμπ άγνωστο
δύο τέκνα
Γιος του Μίρτσεα του Μέγα, συγκυβέρνησε με τον πατέρα του από το 1415.
Ράντου Β΄
(Radu II Praznaglava)
1420–1422
1426–1427
Μπασάραμπ άγνωστο Γιος του Μίρτσεα του Μέγα
Νταν Β΄ 1422–1426
1427–1431
Dănești άγνωστο
πέντε τέκνα
Γιος του Νταν Α΄, μέλος του Τάγματος του Δράκου
Aλεξάντρου Α΄ 1431–1436 Μπασάραμπ άγνωστο Γιος του Μίρτσεα του Μέγα
Βλαντ Β΄ ο Δράκος
(Vlad II Dracul)
1436–1442
1443–1447
Ντρακουλέστι άγνωστο
ένα τέκνο
Cneajna of Moldavia
τρία τέκνα
Νόθος γιος του Μίρτσεα του Μέγα. μέλος του Τάγματος του Δράκου (εκ τούτου Ντρακούλ). Όσο ήταν σε διαπραγματεύσεις εκτός της Βλαχίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία ο γιός του Μιρτσέα ονομάστηκε πρίγκηπας. Επέστρεψε στο θρόνο το 1443, νικώντας τον Ιωάννη Ουνιάδη, και εκθρονίζοντας τον Μπασάραμπι Β΄. Δολοφονήθηκε το 1447.
Μιρτσέα Β' ο Νεότερος
(Mircea al II-lea cel Tânăr)
1442

1446–1447
Ντρακουλέστι άγαμος γιος του Βλαντ Β' Ντρακούλ. ορισμένες φορές δεν προσμετράται. κυβέρνησε ενώ ο πατέρας του ήταν απών ενώ πήγαινε να πληρώσει υποτέλεια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. εκθρονίστηκε από τον Ιωάννη Ουνυάδη. επέστρεψε το 1446, συγκυβερνώντας με τον πατέρα του. Τυφλώθηκε και θάφτηκε ζωντανός από τον Ουνιάδη το 1447.
Μπασαράμπ Β΄ 1442–1443 Ντανέστι Mαρία (Ντόμπρα)
δύο τέκνα
γιος του Νταν Β΄. Τοποθετήθηκε στο θρόνο από τον Ιωάννη Ουνυάδη. Σε πόλεμο με τον Βλαντ Β΄.
Βλάντισλαβ Β΄ 1447–1448
1448–1456
Ντανέστι Neacşa
ένα τέκνο
γιος του Νταν Β'. Υποστηριζόταν από τον Ιωάννη Ουνυάδη. Βασίλευσε την Ουγγαρία. Ο τρόπος με τον οποίο ανήλθε στο θρόνο είναι συζητήσιμος, αλλά ο πιο αποδεκτός είναι ότι σκότωσε τον Βλαντ Β' και στη συνέχεια αντικαταστάθηκε στον θρόνο από τον Ουνυάδη. Επέστρεψε το 1448, αφότου καθαίρεσε τον Βλαντ τον Παλουκωτή, και κυβέρνησε ξανά μέχρι το θάνατό του σε μια μάχη σώμα με σώμα εναντίον του Βλαντ Γ', ο οποίος ανέλαβε τον θρόνο
Βλαντ Γ΄ ο Παλουκωτής
(Vlad al III-lea Țepeș)
1448
1456–1462
1476
Ντρακουλέστι Justina Szilágyi

Between 1475 and 1476
son of Vlad II Dracul, invaded Wallachia while Vladislav was away, in battle against the Ottomans; Deposed in the next year by Hunyadi. Returned in 1456, after killing Vladislav II in battle. Deposed again in 1462.
Radu III the Fair
(Radu cel Frumos)
1462–1473
1473–1474
1474
1474–1475
Ντρακουλέστι Maria

ένα τέκνο
γιος του Βλαντ Β΄ Ντράκουλ; From 1473 in war with Basarab III.
Μπασάραπ Γ΄ Laiotă the Old
(Basarab Laiotă cel Bătrân)
1473
1474



1474
1475–1476
1476–1477
Dănești Unmarried γιος του Νταν Β΄; In war against Radu III;1st rule
Basarab IV The Younger, The Little Impaler
(Basarab IV Țepeluș cel Tânăr)
1477–1481
1481–1482
Ντανέστι Mαρία
ένα τέκνο
γιος του Μπασάραμπ Β΄
Mίρκεα (Γ΄) 1481 Ντρακουλέστι άγαμος νόθος γιος του Βλαντ Β΄ Ντρακούλ
Βλαντ Δ΄ ο Μοναχός
(Vlad Călugărul)
1481
1482–1495
Ντρακουλέστι Rada Smaranda
Before 1460
τέσσερα τέκνα
Maria Palaiologina
1487

ένα τέκνο
son of Vlad II Dracul
Ράντου Δ΄ ο Μέγας
(Radu cel Mare)
1495–1508 Ντρακουλέστι Catherine of Zeta
έξι τέκνα
son of Vlad Călugărul
Mihnea I the Bad

(Mihnea cel Rău)
1508–1509 Ντρακουλέστι Smaranda

χωρίς τέκνα
Voica
τρία τέκνα
son of Vlad III Țepeș
Mircea III (IV) Miloș 1509–1510 Ντρακουλέστι Maria of Serbia
1519

δύο τέκνα
son of Mihnea cel Rău
Βλαντ Ε΄ the Younger
(Vlad cel Tânăr)
1510–1512 Ντρακουλέστι Anca of Zeta

Before 1508

ένα τέκνο
son of Vlad Călugărul; also known as Vlăduț
Neagoe Basarab V 1512–1521 Κραϊοβέστι Milica of Serbia

1505

έξι τέκνα
possibly son of Pârvu Craiovescu or Basarab IV; The most accepted theory is that he claimed the throne as a son of Basarab IV, being in fact son of Pârvu. Cultural zenith in Wallachia.
Milica of Serbia (Regent) 1521–1522 Branković/ Craiovești Neagoe Basarab V

1505

έξι τέκνα
Regent in behalf of her son
Tεοντοσίε Κραϊοβέστι unmarried under regency of his mother Milica Despina
Ράντου Ε΄ 1522–1523
1524
1524–1525
1525–1529
Ντακουλέστι Voica of Bucsani
τρία τέκνα
Ruxandra of Wallachia
After 1525
χωρίς τέκνα
illegitimate son of Radu cel Mare; allied with Craiovești
Βλαντίσλαβ Γ΄ 1523
1524
1525
Ντανέστι άγνωστο ανιψιός του Βλάντισλαβ Β΄
Ράντου ΣΤ΄ Bădica 1523–1524 Ντρακουλέστι άγνωστος γιος του Ράντου Δ΄ ο Μέγας.
Μπασαράμπ ΣΤ΄ 1529 άγνωστο μη δυναστικός; γιος του Μεχμέτ-μπέη
Mοϊσέ 1529–1530 Ντανέστι άγνωστο γιος του Βλάντισλαβ Δ΄. Τελευταίος των Ντανέστι.
Βλαντ ΣΤ΄ ο Πνιγμένος
(Vlad Înecatul)
1530–1532 Ντρακουλέστι Άννα της Μολδαβίας
1531
χωρίς τέκνα
γιος του Βλαντ σελ Τανάρ
Βλαντ Ζ΄ Vintilă de la Slatina 1532–1535 Ντρακουλέστι Ζαμφίρα
1 τέκνο
Rada
ένα τέκνο
son of Radu cel Mare
Ράντου Ζ΄ Paisie 1535–1545 Ντρακουλέστι Στάνα

3 τέκνα
Ruxandra of Wallachia
c.1541
3 τέκνα
son of Vlad Vintilă de la Slatina
Mίρκεα Δ΄ (Ε΄) ο Βοσκός
(Mircea Ciobanul)
1545–1552
1553–1554
1558–1559
Ντρακουλέστι Chiajna of Moldavia

June 1546
επτά τέκνα
γιος του Ράντου Δ΄.
Ράντου Η΄ Ηλίε the Cowherd
(Radu Ilie Haidăul)
1552–1553 Ντρακουλέστι άγνωστο γιος του Ράντου de la Afumați
Πατράσκου ο Καλός
(Pătrașcu cel Bun)
1554–1558 Ντρακουλέστι Voica of Slatioare
τέσσερα τέκνα
γιος του Ράντου Paisie
Chiajna of Moldavia (regent) 1559–1564 Ντρακουλέστι Mίρκεα Δ΄ (Ε΄)br />June 1546
επτά τέκνα
αντιβασιλιάς στο όνομα του γιου του.
Πέτρου Α΄ ο Νεότερος
(Petru cel Tânăr)
1564–1568 Ντρακουλέστι Γιελένα Crepovic of Transylvania
22 August 1563
ένα τέκνο
γιος του Μίρτσεα Κιομπάνουλ
Αλεξάντρου Β΄ Μίρτσεα 1568–1574
1574–1577
Ντρακουλέστι Κατερίνε Σαλβαρέσο
1558
Πέραν
ένα τέκνο
Son of Mircea III Dracul; popularly called Oaie Seacă (Barren Sheep); in 1574 was expelled by Vintilă, but returned in that same year to the throne.
Βιντίλα 1574 Ντρακουλέστι άγνωστο γιος του Πέτρου Πατράσκου σελ Μπουν
Κατερίνε Σαλβαρέσο (αντιβασίλισσα) 1577–1583 Σαλβάρέσo/Ντρακουλέστι Αλεξάντρου Β΄ Mίρκεα
1558
Πέραν
ένα τέκνο
Αντιβασίλισσα για τον γιο της Μίνεα Β΄. Εκτοπίστηκε από τον Πέτερ Β΄
Πέτρου Β΄ of the Earring
(Petru Cercel)
1583–1585 Ντρακουλέστι άγαμος γιος του Πέτρου Πατράσκου σελ Μπουν
Μιχνέα ο Τούρκος(Mihnea Turcitul) 1585–1591 Ντρακουλέστι Νεάγκα ντε Κισλάου
Ιούνιος 1582
3 παιδιά
Πλήρωσε για την δολοφονία του σφετεριστή του. Επέστρεψε και κυβέρνησε μόνος.

Οίκος Μπογκντάν-Μουσάτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυβερνήτης Πορτρέτο Χρόνια Οίκος Σημειώσεις
Στέφαν Α΄ Surdul
(Στέφανος ο Κωφός)
1591–1592
Aλεξάντρου Γ΄ κελ Ράου
(Αλέξανδρος Γ΄ ο Μέσος)
1592–1593 κυβέρνησε επίσης τη Μολδαβία (1592)

Οίκοι Μπασάραμπ και Μοβιλά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηγεμόνας Πορτρέτο Έτη εξουσίας Οίκος Σημειώσεις
Μιχαήλ Β΄ Βιτεαζούλ
(Μιχαήλ Β΄ ο Γενναίος)
</img> 1593–1600 Ντρακουλέστι Σύμφωνα με ορισμένους ήταν ο νόθος γιος του Πέτρου Πατράσκου κελ Μπουν. Κυβέρνησε επίσης την Τρανσυλβανία (1599–1600) και τη Μολδαβία (1600), εντάσσοντας για λίγο τα τρία πριγκιπάτα σε μια προσωπική ένωση.
Nικολάε Πατράσκου </img> 1599–1600 Ντρακουλέστι Γιος του Μιχαήλ Β΄, συγκυβέρνησε με τον πατέρα του από το 1599.
Σιμιόν Μοβιλά </img> 1600–1601
1602
Mοβιλέστι
Ράντου Θ΄ Μίνεα </img> 1601–1602
1611
1611–1616
Ντρακουλέστι γιος του Μίνεα Β΄ Tουρκιτούλ. 1η φορά
Ράντου Ι΄ Σερμπάν </img> 1602–1610
1611
Ανιψιός του Νεαγκόε Μπασάραμπ Ε΄. 1η φορά
Τρανσυλβανική κατοχή: άμεση κυριαρχία του Γκμπριέλ Μπατόρυ (1611)
Γκαμπριέλ Μοβιλά 1616 Mοβιλέστι γιος του Σιμιόν Μοβιλά. 1η φορά

Διάφορες δυναστείες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηγεμόνας Πορτρέτο Έτη εξουσίας Οίκος Σημειώσεις
Αλεξάντρου Δ΄ Ιλίας 1616–1618 1η φορά
Γκαμπριέλ Β΄ Μοβιλά 1618–1620 Mοβιλέστι 2η φορά
Ράντου Θ΄ Μίνεα 1620–1623 Ντρακουλέστι 4η φορά
Aλεξάντρου Ε΄ Κοκονούλ

(Αλέξανδρος το Παιδί-Πρίγκηπας)
1623–1627 Ντρακουλέστι γιος του Ράντου Μίνεα
Aλεξάντρου Δ Ιλίας 1627–1629 2η φορά
Λέων Τόμσα 1629–1632
Ράντου Θ΄ Ιλίας 1632
Mατέι Μπασάραμπ 1632–1654 Μπρανκοβενέστι
Κονσταντίν Α΄ Σερμπάν 1654–1658 νόθος γιος του Ραντού Σερμπάν
Μίχνεα Γ΄ 1658–1659
Γεώργιος Α΄ Γκίκας 1659–1660 Γκίκα
Γρηγόριος Α΄ Γκίκας 1660–1664 Γκίκα 1η φορά
Ράντου ΙΒ΄ Λέων 1664–1669
Aντονίε βόντα ντιν Ποπέστι 1669–1672
Γρηγόριος Α΄ Γκίκας 1672–1673 Γκίκα 2η φορά
Γεώργιος Β΄ Δούκας 1673–1678
Σερμπάν Καντακουζηνός 1678–1688 Καντακουζηνού
Κωνσταντίνος Β΄ Μπρανκοβεάνου 1688–1714 Μπρανκοβενέστι
Στέφανος Β΄ Καντακουζηνός 1714–1715 Καντακουζηνού
περίοδος Φαναριωτών (1715–1821)
Nικόλαος Μαυροκορδάτος 1715–1716 Μαυροκορδάτου 1st rule
– Αψβουργική κατοχή 1716
Ιωάννης Μαυροκορδάτος 1716–1719 Mαυροκορδάτου
Nικόλαος Μαυροκορδάτος 1719–1730 Mαυροκορδάτου 2η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος 1730 Mαυροκορδάτου 1st rule
Μιχάιλ Ρακοβίτσα 1730–1731 Ρακοβίτσα 1η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος 1731–1733 Mαυροκορδάτου 2η φορά
Γρηγόριος Β΄ Γκίκας 1733–1735 Γκίκα 1η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος 1735–1741 Mαυροκορδάτου 3η φορά
Μιχάιλ Ρακοβίτσα 1741–1744 Ρακοβίτσα 2ή φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος 1744–1748 Mαυροκορδάτου 4η φορά
Γρηγόριος Β΄ Γκίκας 1748–1752 Γκίκα 2η φορά
Ματθαίος Γκίκας 1752–1753 Γκίκα
Κονσταντίν Ρακοβίτσα 1753–1756 Ρακοβίτσα 1η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος 1756–1758 Μαυροκορδάτου 5η φορά
Σκαρλάτος Γκίκας 1758–1761 Γκίκα 1η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος 1761–1763 Μαυροκορδάτου 6η φορά
Κονσταντίν Ρακοβίτσα 1763–1764 Ρακοβίτσα 2η φορά
Στέφαν Ρακοβίτσα 1764–1765 Ρακοβίτσα
Σκαρλάτος Γκίκας 1765–1766 Γκίκα 2η φορά
Αλέξανδρος Α΄ Γκίκας 1766–1768 Γκίκα
– Ρωσική κατοχή 1768
Γρηγόριος Γ΄ Γκίκας 1768–1769 Γκίκα
– Ρωσική κατοχή 1769–1770
Εμμανουήλ Γιάννη Ρουσέτ 1770–1771 Ροσέττι επίσης καλείτο Mανώλη ή Mανωλάκη
Αλέξανδρος Υψηλάντης 1774–1782 Υψηλάντη 1η φορά
Νικόλαος Καρατζάς 1782–1783 Καρατζά
Mιχαήλ Σούτσος 1783–1786 Σούτσου 1η φορά
Νικόλαος Μαυρογένης 1786–1789 Μαυρογένη
– Αψβουργική κατοχή 1789–1790 στρατιωτικός διοικητής: Ιωσίας της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ
Mιχαήλ Σούτσος 1791–1793 Σούτσου 2η φορά
Αλέξανδρος Μουρούζης 1793–1796 Μουρούζη 1η φορά
Aλέξανδρος Υψηλάντης 1796–1797 Yψηλάντη 2η φορά
Κωνσταντίνος Χαντζερής 1797–1799 Χαντζερή
Αλέξανδρος Μουρούζης 1799–1801 Moυρούζη 2η φορά
Μιχαήλ Σούτσος 1801–1802 Σούτσου 3η φορά
Αλέξανδρος Ν. Σούτσος 1802 Σούτσου
Κωνσταντίνος Υψηλάντης 1802–1806 Yψηλάντη
– Ρωσική κατοχή 1806–1812
Ιωάννης Γεωργίου Καρατζά 1812–1818 Καρατζά
καϊμακάμ
Γκριγκόρε Μπρανκοβεάνου
1818 βοηθούμενος από τον βόρνικ Μπάρμπου Βακαρέσκου, βιστιέρ Γρηγόριος Δ΄ Γκίκας και λογοθέτη Σαμουρκάς
Αλέξανδρος Ν. Σούτσος 1818–1821 Σούτσου
καϊμακάμ
Γκριγκόρε Μπρανκοβεάνου
1821
Τούντορ Βλαντιμιρέσκου 1821 ηγέτης της αντι-Φαναριωτικής εξέγερσης
Σκαρλάτος Καλλιμάχης 1821 Καλλιμάχη
Γρηγόριος Δ΄ Γκίκας 1822–1828 Γκίκα
– Ρωσική κατοχή 1828–1834 στρατιωτικοί διοικητές: Φιόντορ Πάλεν, Πιοτρ Ζελτούκιν και Πάβελ Κίσελεφ
κυβέρνηση Οργανικού Καταστατικού (1832–1856)
Αλέξανδρος Β΄ Γκίκας 1834–1842 Γκίκα
Γκεόργκε Μπιμπέσκου 1842–1848 Μπιμπέσκου / Στιρμπέι
επαρχιακή κυβέρνηση 1848 μητροπολίτης Nεοφίτ Β΄, βοηθούμενος από τον Κριστιάν Τελ, Ίων Ηλιάδη Ραντουλέσκου, Στέφαν Γκολέσκου, Γκεόργκε Μαγκέρου, Γκεόργκε Σκούρτι
Λοκοτενέντα domnească

(αντιβασιλεία των τριών)
1848 Κριστιάν Τελ, Ίων Ηλιάδη Ραντουλέσκου, Νικολάε Γκουλέσκου
μαζί Οθωμανική και Ρωσική κατοχή 1848–1851 στρατιωτικοί διοικητές: Oμάρ πασά και Αλεξάντερ φον Λύντερς
Καϊμακάμ
Κωνσταντίνος Καντακουζηνός
1848 Καντακουζηνού
Μπάρμπου Στιρμπέι 1848–1853 Μπιμπέσκου/Στιρμπέι 1η φορά
Ρωσική κατοχή 1853–1854
Oθωμανική κατοχή 1854
Aυστριακή κατοχή 1854–1856 στρατιωτικός διοικητής: Γιόχαν Κορονίνι-Κρόνμπεργκ
Μπάρμπου Στιρμπέι 1854–1856 Μπιμπέσκου/Στιρμπέι 2η φορά
Προτεκτοράτο που ιδρύθηκε από τη Συνθήκη του Παρισιού (1856–1859)
καϊμακάμ

Aλέξανδρος Β΄ Γκίκας
1856–1858 Γκίκα
καϊμακάμ των τριών 1858–1859 Ιωάν Μάνου, Εμανοΐλ Μπεάνκου, Ιωάν Α. Φιλιπέσκου
Αλέξανδρος Κούζα 1859–1862 επίσης κυβερνησε τη Μολδαβία σε προσωπική ένωση
Ενωμένα πριγκιπάτα της Μολδαβίας και της Βλαχίας από το 1862.

Αλέξανδρος Κούζα 1862–1866 επίσης κυβέρνησε τη Μολδαβία σε προσωπική ένωση
Κάρολος Α΄ 1866–1881 Χόεντσολερν-Ζίγκμαρινγκεν Ένα νέο σύνταγμα έγινε το 1866, δίνοντας στη χώρα το επίσημο όνομα Ρουμανία, και στις 14 Mαρτίου (O.S.) (26 Mαρτίου) 1881, έγινε το Βασίλειο της Ρουμανίας.

Για τους μετέπειτα ηγεμόνες, βλέπε βασιλείς της Ρουμανίας.

Bιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]