Κατάλογος ηγεμόνων της Βλαχίας

Ακολουθεί ένας κατάλογος ηγεμόνων της Βλαχίας, από την πρώτη αναφορά μίας μεσαιωνικής πολιτείας που βρίσκεται μεταξύ των Νοτίων Καρπαθίων και του Δούναβη μέχρι την ένωση με τη Μολδαβία το 1859, που οδήγησε στη δημιουργία της Ρουμανίας.

Σημειώσεις

Η δυναστική κυριαρχία είναι δύσκολο να αποδοθεί, δεδομένου του χαλαρού παραδοσιακού ορισμού της άρχουσας οικογένειας. Κατ' αρχήν, οι πρίγκιπες επιλέγονταν από οποιονδήποτε κλάδο της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων των νόθων γιων ενός προηγούμενου ηγεμόνα, που ορίστηκαν ως από το μεδούλι του βοεβόδα (os de domn), ή ως κληρονομικοί (heregie, από το λατινικό hereditas). Στα άτομα που ήταν επιφορτισμένα με τις εκλογές, στα οποία κυριαρχούσαν οι βογιάροι, είχαν κυμαινόμενους βαθμούς επιρροής. Το ίδιο το σύστημα αμφισβητήθηκε από σφετεριστές και κατέστη παρωχημένο με την εποχή των Φαναριωτών, όταν οι κυβερνήτες διορίζοντο από τους σουλτάνους των Οθωμανών. Μεταξύ 1821 και 1878 (ημερομηνία της ανεξαρτησίας της Ρουμανίας), εφαρμόστηκαν στην πράξη διάφορα συστήματα, που συνδύαζαν την εκλογή και τον διορισμό. Οι ηγεμόνες της Βλαχίας, όπως και οι ηγεμόνες της Μολδαβίας, έφεραν τους τίτλους του πρίγκιπα (voivode) ή/και του άρχοντα (hospodar). Όταν γράφουμε στα ρουμανικά, χρησιμοποιείται ο όρος κύριος (domn[itor], από το λατινικό dominus).

Οι περισσότεροι κυβερνήτες δεν χρησιμοποίησαν τη μορφή του ονόματος με το οποίο αναφέρονται, και αρκετοί χρησιμοποίησαν περισσότερες από μία μορφές του δικού τους ονόματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ηγεμόνας αναφέρεται μόνο σε ξένες πηγές. Τα πλήρη ονόματα είναι είτε σύγχρονες εκδοχές, είτε βασισμένα σε αναφορές σε διάφορα χρονικά.

Κατάλογος

Πρώιμοι ηγεμόνες

• Μπεζερενμπάμ και Μισελάβ
• Σενεσλάου
• Ιωάννης (κνεζ)
• Φάρκας
• Λιτοβόι
• Μπάρμπατ
• Τοκομέριος

Οίκος του Μπασάραμπ

Ηγεμόνας	Πορτρέτο	Έτη	Οίκος	Γάμος	Σημειώσεις
Ράντου Νέγκρου		π. 1290 – 1310		άγνωστο	Ο Ράντου Νέγκρου είναι ο θρυλικός βοϊβόντε της Βαλαχίας. Μερικοί ιστορικοί θεωρούν ότι είναι παρωνύμιο του Τοκομερίου ή τού Μπασάραμπ Α΄.
Μπασάραμπ Α΄ ο Ιδρυτής (Basarab I Întemeietorul)		π. 1310 – 1352	Μπασάραμπ	Μαργαρίτα 2 παιδιά	γιος του Τοκομερίου, πρώτος μη θρυλικός ηγεμόνας της Βαλαχίας.
Νικολάε Αλεξάντρου		1352–1364	Μπασάραμπ	Μαρία Λάκφυ 5 παιδιά. Κλάρα Ντομποκάι 2 τέκνα. Μαργκαρέτα Νταμπκάι άτεκνος.	γιος του Μπασάραμπ Α΄
Βλάντισλαβ Α΄ Βλάικου βόντα		π. 1364 – 1377	Μπασάραμπ	άγνωστο	γιος του Νικολάε Αλεξάντρου
Ράντου Α΄		π. 1377 – 1383	Μπασάραμπ	Άννα 1 παιδί. Καλινικία π.1354 ή 1355 2 παιδιά.	γιος του Νικολάε Αλεξάντρου
Νταν Α΄		π. 1383 – 1386	Ντανέστι	Mαρία της Σερβίας one child	γιος του Ράντου Α΄
Μίρτσεα ο Μέγας (Mircea I cel Bătrân)		1386–1394 1397–1418	Μπασάραμπ	Maria Tolmay six children Anca no children	Son of Radu I. Wallachia reached one of its peaks. Was deposed by a usurper, Vlad.
Vlad I the Usurper (Vlad I Uzurpatorul)		1394–1397	Ντανέστι	Unknown	second son of Dan I, usurped the throne
Ξανά ο Μίρτσεα Α΄ ο Μέγας
Μιχαΐλ Α΄		1418–1420	Μπασάραμπ	unknown two children	Son of Mircea cel Bătrân, co-ruled with his father since 1415.
Radu II (Radu II Praznaglava)		1420–1422 1426–1427	Μπασάραμπ	unknown	Son of Mircea cel Bătrân
Dan II		1422–1426 1427–1431	Dănești	unknown five children	Son of Dan I, member of the Order of the Dragon
Aλεξάντρου Α΄		1431–1436	Μπασάραμπ	unknown	son of Mircea cel Bătrân
Βλαντ Β΄ ο Δράκος (Vlad II Dracul)		1436–1442 1443–1447	Ντρακουλέστι	unknown one child Cneajna of Moldavia three children	illegitimate son of Mircea cel Bătrân; member of the Order of the Dragon (thus Dracul); While in negotiations outside Wallachia with the Ottoman Empire, his son Mircea was named prince. He returned to the throne in 1443, winning against John Hunyadi, and deposing also Basarab II. He was assassinated in 1447.
Mircea II the Younger (Mircea al II-lea cel Tânăr)		1442 1446–1447	Ντρακουλέστι	άγαμος	son of Vlad II Dracul, sometimes not counted; he ruled while his father was absent, on his way to pay the tribute to the Ottoman Empire; Deposed by John Hunyadi. Returned in 1446, co-ruling with his father. He was blinded and buried alive by Hunyadi in 1447.
Μπασαράμπ Β΄		1442–1443	Ντανέστι	Mαρία (Ντόμπρα) two children	son of Dan II; Placed in the throne by John Hunyadi, in war with Vlad II.
Βλάντισλαβ Β΄		1447–1448 1448–1456	Ντανέστι	Neacşa one child	son of Dan II; supported by John Hunyadi, Regent of Hungary; The way he came to the throne is debatable, but the most accepted is that he killed Vlad II, and was then replaced in the throne by Hunyadi. Returned in 1448, after deposing Vlad the Impaler, and ruled again until his death in a combat hand-to-hand against Vlad III, who retook the throne
Βλαντ Γ΄ the Impaler (Vlad al III-lea Țepeș)		1448 1456–1462 1476	Ντρακουλέστι	Justina Szilágyi Between 1475 and 1476	son of Vlad II Dracul, invaded Wallachia while Vladislav was away, in battle against the Ottomans; Deposed in the next year by Hunyadi. Returned in 1456, after killing Vladislav II in battle. Deposed again in 1462.
Radu III the Fair (Radu cel Frumos)		1462–1473 1473–1474 1474 1474–1475	Ντρακουλέστι	Maria one child	γιος του Βλαντ Β΄ Ντράκουλ; From 1473 in war with Basarab III.
Μπασάραπ Γ΄ Laiotă the Old (Basarab Laiotă cel Bătrân)		1473 1474 1474 1475–1476 1476–1477	Dănești	Unmarried	γιος του Νταν Β΄; In war against Radu III;1st rule
Basarab IV The Younger, The Little Impaler (Basarab IV Țepeluș cel Tânăr)		1477–1481 1481–1482	Ντανέστι	Mαρία one child	γιος του Μπασάραμπ Β΄
Mίρκεα (Γ΄)		1481	Ντρακουλέστι	άγαμος	νόθος γιος του Βλαντ Β΄ Ντρακούλ
Βλαντ Δ΄ ο Μοναχός (Vlad Călugărul)		1481 1482–1495	Ντρακουλέστι	Rada Smaranda Before 1460 four children Maria Palaiologina 1487 one child	son of Vlad II Dracul
Ράντου Δ΄ ο Μέγας (Radu cel Mare)		1495–1508	Ντρακουλέστι	Catherine of Zeta six children	son of Vlad Călugărul
Mihnea I the Bad (Mihnea cel Rău)		1508–1509	Ντρακουλέστι	Smaranda no children Voica three children	son of Vlad III Țepeș
Mircea III (IV) Miloș		1509–1510	Ντρακουλέστι	Maria of Serbia 1519 two children	son of Mihnea cel Rău
Βλαντ Ε΄ the Younger (Vlad cel Tânăr)		1510–1512	Ντρακουλέστι	Anca of Zeta Before 1508 one child	son of Vlad Călugărul; also known as Vlăduț
Neagoe Basarab V		1512–1521	Κραϊοβέστι	Milica of Serbia 1505 six children	possibly son of Pârvu Craiovescu or Basarab IV; The most accepted theory is that he claimed the throne as a son of Basarab IV, being in fact son of Pârvu. Cultural zenith in Wallachia.
Milica of Serbia (Regent)		1521–1522	Branković/ Craiovești	Neagoe Basarab V 1505 six children	Regent in behalf of her son
Tεοντοσίε			Κραϊοβέστι	unmarried	under regency of his mother Milica Despina
Ράντου Ε΄		1522–1523 1524 1524–1525 1525–1529	Ντακουλέστι	Voica of Bucsani three children Ruxandra of Wallachia After 1525 no children	illegitimate son of Radu cel Mare; allied with Craiovești
Βλαντίσλαβ Γ΄		1523 1524 1525	Ντανέστι	άγνωστο	ανιψιός του Βλάντισλαβ Β΄
Ράντου ΣΤ΄ Bădica		1523–1524	Ντρακουλέστι	άγνωστος	γιος του Ράντου Δ΄ ο Μέγας.
Μπασαράμπ ΣΤ΄		1529		άγνωστο	μη δυναστικός; γιος του Μεχμέτ-μπέη
Mοϊσέ		1529–1530	Ντανέστι	άγνωστο	γιος του Βλάντισλαβ Δ΄. Τελευταίος των Ντανέστι.
Βλαντ ΣΤ΄ ο Πνιγμένος (Vlad Înecatul)		1530–1532	Ντρακουλέστι	Άννα της Μολδαβίας 1531 no children	γιος του Βλαντ σελ Τανάρ
Βλαντ Ζ΄ Vintilă de la Slatina		1532–1535	Ντρακουλέστι	Ζαμφίρα 1 child Rada one child	son of Radu cel Mare
Ράντου Ζ΄ Paisie		1535–1545	Ντρακουλέστι	Στάνα 3 children Ruxandra of Wallachia c.1541 3 children	son of Vlad Vintilă de la Slatina
Mίρκεα Δ΄ (Ε΄) ο Βοσκός (Mircea Ciobanul)		1545–1552 1553–1554 1558–1559	Ντρακουλέστι	Chiajna of Moldavia June 1546 seven children	γιος του Ράντου Δ΄.
Ράντου Η΄ Ηλίε the Cowherd (Radu Ilie Haidăul)		1552–1553	Ντρακουλέστι	άγνωστο	γιος του Ράντου de la Afumați
Πατράσκου ο Καλός (Pătrașcu cel Bun)		1554–1558	Ντρακουλέστι	Voica of Slatioare four children	γιος του Ράντου Paisie
Chiajna of Moldavia (regent)		1559–1564	Ντρακουλέστι	Mίρκεα Δ΄ (Ε΄)br />June 1546 seven children	αντιβασιλιάς στο όνομα του γιου του.
Πέτρου Α΄ ο Νεότερος (Petru cel Tânăr)		1564–1568	Ντρακουλέστι	Γιελένα Crepovic of Transylvania 22 August 1563 one child	γιος του Μίρτσεα Κιομπάνουλ
Αλεξάντρου Β΄ Μίρτσεα		1568–1574 1574–1577	Ντρακουλέστι	Κατερίνε Σαλβαρέσο 1558 Πέραν one child	Son of Mircea III Dracul; popularly called Oaie Seacă (Barren Sheep); in 1574 was expelled by Vintilă, but returned in that same year to the throne.
Βιντίλα		1574	Ντρακουλέστι	άγνωστο	γιος του Πέτρου Πατράσκου σελ Μπουν
Κατερίνε Σαλβαρέσο (αντιβασίλισσα)		1577–1583	Σαλβάρέσo/Ντρακουλέστι	Αλεξάντρου Β΄ Mίρκεα 1558 Πέραν one child	Αντιβασίλισσα για τον γιο της Μίνεα Β΄. Εκτοπίστηκε από τον Πέτερ Β΄
Πέτρου Β΄ of the Earring (Petru Cercel)		1583–1585	Ντρακουλέστι	άγαμος	γιος του Πέτρου Πατράσκου σελ Μπουν
Mihnea II the Turk (Mihnea Turcitul)		1585–1591	Ντρακουλέστι	Νεάγκα ντε Κισλάου Ιούνιος 1582 3 παιδιά	Paid for the assassination of his usurper. Returned and ruled alone.

Οίκος Μπογκντάν-Μουσάτ

Κυβερνήτης	Πορτρέτο	Χρόνια	Οίκος	Σημειώσεις
Στέφαν Α΄ Surdul (Στέφανος ο Κωφός)		1591–1592
Aλεξάντρου Γ΄ κελ Ράου (Αλέξανδρος Γ΄ ο Μέσος)		1592–1593		κυβέρνησε επίσης τη Μολδαβία (1592)

Οίκοι Μπασάραμπ και Μοβιλά

Ηγεμόνας	Πορτρέτο	Έτη εξουσίας	Οίκος	Σημειώσεις
Μιχαήλ Β΄ Βιτεαζούλ (Μιχαήλ Β΄ ο Γενναίος)	</img>	1593–1600	Ντρακουλέστι	Σύμφωνα με ορισμένους ήταν ο νόθος γιος του Πέτρου Πατράσκου κελ Μπουν. Κυβέρνησε επίσης την Τρανσυλβανία (1599–1600) και τη Μολδαβία (1600), εντάσσοντας για λίγο τα τρία πριγκιπάτα σε μια προσωπική ένωση.
Nικολάε Πατράσκου	</img>	1599–1600	Ντρακουλέστι	Γιος του Μιχαήλ Β΄, συγκυβέρνησε με τον πατέρα του από το 1599.
Σιμιόν Μοβιλά	</img>	1600–1601 1602	Mοβιλέστι
Ράντου Θ΄ Μίνεα	</img>	1601–1602 1611 1611–1616	Ντρακουλέστι	γιος του Μίνεα Β΄ Tουρκιτούλ. 1η φορά
Ράντου Ι΄ Σερμπάν	</img>	1602–1610 1611		Ανιψιός του Νεαγκόε Μπασάραμπ Ε΄. 1η φορά
Τρανσυλβανική κατοχή: άμεση κυριαρχία του Γκμπριέλ Μπατόρυ (1611)
Γκαμπριέλ Μοβιλά		1616	Mοβιλέστι	γιος του Σιμιόν Μοβιλά. 1η φορά

Διάφορες δυναστείες

Ηγεμόνας	Πορτρέτο	Έτη εξουσίας	Οίκος	Σημειώσεις
Αλεξάντρου Δ΄ Ιλίας		1616–1618		1η φορά
Γκαμπριέλ Β΄ Μοβιλά		1618–1620	Mοβιλέστι	2η φορά
Ράντου Θ΄ Μίνεα		1620–1623	Ντρακουλέστι	4η φορά
Aλεξάντρου Ε΄ Κοκονούλ (Alexander the Child-Prince)		1623–1627	Ντρακουλέστι	γιος του Ράντου Μίνεα
Aλεξάντρου Δ Ιλίας		1627–1629		2η φορά
Λέων Τόμσα		1629–1632
Ράντου Θ΄ Ιλίας		1632
Mατέι Μπασάραμπ		1632–1654	Μπρανκοβενέστι
Κονσταντίν Α΄ Σερμπάν		1654–1658		νόθος γιος του Ραντού Σερμπάν
Μίχνεα Γ΄		1658–1659
Γεώργιος Α΄ Γκίκας		1659–1660	Γκίκα
Γρηγόριος Α΄ Γκίκας		1660–1664	Γκίκα	1η φορά
Ράντου ΙΒ΄ Λέων		1664–1669
Aντονίε βόντα ντιν Ποπέστι		1669–1672
Γρηγόριος Α΄ Γκίκας		1672–1673	Γκίκα	2η φορά
Γεώργιος Β΄ Δούκας		1673–1678
Σερμπάν Καντακουζηνός		1678–1688	Καντακουζηνού
Κωνσταντίνος Β΄ Μπρανκοβεάνου		1688–1714	Μπρανκοβενέστι
Στέφανος Β΄ Καντακουζηνός		1714–1715	Καντακουζηνού
περίοδος Φαναριωτών (1715–1821)
Nικόλαος Μαυροκορδάτος		1715–1716	Μαυροκορδάτου	1st rule
– Αψβουργική κατοχή		1716
Ιωάννης Μαυροκορδάτος		1716–1719	Mαυροκορδάτου
Nικόλαος Μαυροκορδάτος		1719–1730	Mαυροκορδάτου	2η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος		1730	Mαυροκορδάτου	1st rule
Μιχάιλ Ρακοβίτσα		1730–1731	Ρακοβίτσα	1η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος		1731–1733	Mαυροκορδάτου	2η φορά
Γρηγόριος Β΄ Γκίκας		1733–1735	Γκίκα	1η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος		1735–1741	Mαυροκορδάτου	3η φορά
Μιχάιλ Ρακοβίτσα		1741–1744	Ρακοβίτσα	2ή φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος		1744–1748	Mαυροκορδάτου	4η φορά
Γρηγόριος Β΄ Γκίκας		1748–1752	Γκίκα	2η φορά
Ματθαίος Γκίκας		1752–1753	Γκίκα
Κονσταντίν Ρακοβίτσα		1753–1756	Ρακοβίτσα	1η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος		1756–1758	Μαυροκορδάτου	5η φορά
Σκαρλάτος Γκίκας		1758–1761	Γκίκα	1η φορά
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος		1761–1763	Μαυροκορδάτου	6η φορά
Κονσταντίν Ρακοβίτσα		1763–1764	Ρακοβίτσα	2η φορά
Στέφαν Ρακοβίτσα		1764–1765	Ρακοβίτσα
Σκαρλάτος Γκίκας		1765–1766	Γκίκα	2η φορά
Αλέξανδρος Α΄ Γκίκας		1766–1768	Γκίκα
– Ρωσική κατοχή		1768
Γρηγόριος Γ΄ Γκίκας		1768–1769	Γκίκα
– Ρωσική κατοχή		1769–1770
Εμμανουήλ Γιάννη Ρουσέτ		1770–1771	Ροσέττι	επίσης καλείτο Mανώλη ή Mανωλάκη
Αλέξανδρος Υψηλάντης		1774–1782	Υψηλάντη	1η φορά
Νικόλαος Καρατζάς		1782–1783	Καρατζά
Mιχαήλ Σούτσος		1783–1786	Σούτσου	1η φορά
Νικόλαος Μαυρογένης		1786–1789	Μαυρογένη
– Αψβουργική κατοχή		1789–1790		στρατιωτικός διοικητής: Ιωσίας της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ
Mιχαήλ Σούτσος		1791–1793	Σούτσου	2η φορά
Αλέξανδρος Μουρούζης		1793–1796	Μουρούζη	1η φορά
Aλέξανδρος Υψηλάντης		1796–1797	Yψηλάντη	2η φορά
Κωνσταντίνος Χαντζερής		1797–1799	Χαντζερή
Αλέξανδρος Μουρούζης		1799–1801	Moυρούζη	2η φορά
Μιχαήλ Σούτσος		1801–1802	Σούτσου	3η φορά
Αλέξανδρος Ν. Σούτσος		1802	Σούτσου
Κωνσταντίνος Υψηλάντης		1802–1806	Yψηλάντη
– Ρωσική κατοχή		1806–1812
Ιωάννης Γεωργίου Καρατζά		1812–1818	Καρατζά
καϊμακάμ Γκριγκόρε Μπρανκοβεάνου		1818		βοηθούμενος από τον βόρνικ Μπάρμπου Βακαρέσκου, βιστιέρ Γρηγόριος Δ΄ Γκίκας και λογοθέτη Σαμουρκάς
Αλέξανδρος Ν. Σούτσος		1818–1821	Σούτσου
καϊμακάμ Γκριγκόρε Μπρανκοβεάνου		1821
Τούντορ Βλαντιμιρέσκου		1821		ηγέτης της αντι-Φαναριωτικής εξέγερσης
Σκαρλάτος Καλλιμάχης		1821	Καλλιμάχη
Γρηγόριος Δ΄ Γκίκας		1822–1828	Γκίκα
– Ρωσική κατοχή		1828–1834		στρατιωτικοί διοικητές: Φιόντορ Πάλεν, Πιοτρ Ζελτούκιν και Πάβελ Κίσελεφ
κυβέρνηση Οργανικού Καταστατικού (1832–1856)
Αλέξανδρος Β΄ Γκίκας		1834–1842	Γκίκα
Γκεόργκε Μπιμπέσκου		1842–1848	Μπιμπέσκου / Στιρμπέι
επαρχιακή κυβέρνηση		1848		μητροπολίτης Nεοφίτ Β΄, βοηθούμενος από τον Κριστιάν Τελ, Ίων Ηλιάδη Ραντουλέσκου, Στέφαν Γκολέσκου, Γκεόργκε Μαγκέρου, Γκεόργκε Σκούρτι
Λοκοτενέντα domnească (αντιβασιλεία των τριών)		1848		Κριστιάν Τελ, Ίων Ηλιάδη Ραντουλέσκου, Νικολάε Γκουλέσκου
μαζί Οθωμανική και Ρωσική κατοχή		1848–1851		στρατιωτικοί διοικητές: Oμάρ πασά και Αλεξάντερ φον Λύντερς
Καϊμακάμ Κωνσταντίνος Καντακουζηνός		1848	Καντακουζηνού
Μπάρμπου Στιρμπέι		1848–1853	Μπιμπέσκου/Στιρμπέι	1η φορά
Ρωσική κατοχή		1853–1854
Oθωμανική κατοχή		1854
Aυστριακή κατοχή		1854–1856		στρατιωτικός διοικητής: Γιόχαν Κορονίνι-Κρόνμπεργκ
Μπάρμπου Στιρμπέι		1854–1856	Μπιμπέσκου/Στιρμπέι	2η φορά
Προτεκτοράτο που ιδρύθηκε από τη Συνθήκη του Παρισιού (1856–1859)
καϊμακάμ Aλέξανδρος Β΄ Γκίκας		1856–1858	Γκίκα
καϊμακάμ των τριών		1858–1859		Ιωάν Μάνου, Εμανοΐλ Μπεάνκου, Ιωάν Α. Φιλιπέσκου
Αλέξανδρος Κούζα		1859–1862		επίσης κυβερνησε τη Μολδαβία σε προσωπική ένωση
Ενωμένα πριγκιπάτα της Μολδαβίας και της Βλαχίας από το 1862.
Αλέξανδρος Κούζα		1862–1866		επίσης κυβέρνησε τη Μολδαβία σε προσωπική ένωση
Κάρολος Α΄		1866–1881	Χόεντσολερν-Ζίγκμαρινγκεν	Ένα νέο σύνταγμα έγινε το 1866, δίνοντας στη χώρα το επίσημο όνομα Ρουμανία, και στις 14 Mαρτίου (O.S.) (26 Mαρτίου) 1881, έγινε το Βασίλειο της Ρουμανίας.
Για τους μετέπειτα ηγεμόνες, βλέπε βασιλείς της Ρουμανίας.