Βίκι Χίου

Βίκι Χίου
	Βίκι
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Βορείου Αιγαίου
Δήμος	Χίου
Γεωγραφία
Νομός	Χίου
Πληθυσμός
Μόνιμος	117
Έτος απογραφής	2021
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 38°34′42.82″N 26°0′54.00″E / 38.5785611°N 26.0150000°E / 38.5785611; 26.0150000

Το Βίκι είναι ορεινό χωριό της βόρειας Χίου σε οδική απόσταση 42 περίπου χιλιομέτρων από την πόλη της Χίου, ένα από τα λεγόμενα «Βορειόχωρα» ή «Επανόχωρα». Παλαιότερα ήταν έδρα ομώνυμης κοινότητας της επαρχίας Χίου. Με το σχέδιο «Καποδίστριας» ήταν ο ένας από τους δύο οικισμούς του ομώνυμου δημοτικού διαμερίσματος (δ.δ. Βικίου) του δήμου Καρδαμύλων του νομού Χίου. Σήμερα υπάγεται στο ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα του καλλικρατικού δήμου Χίου.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μεσοσταθμικό υψόμετρο του χωριού είναι 360 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, από την οποία απέχει σε ευθεία γραμμή 2,2 χιλιόμετρα. Το Βίκι είναι χτισμένο στη βόρεια πλαγιά του υψηλότερου βουνού όλης της Χίου, του Πελιναίου. Κοντινότερα χωριά είναι οι Αμάδες προς τα ανατολικά και τα Καμπιά προς τα δυτικά, αμφότερα σε λίγο μικρότερο υψόμετρο από το Βίκι. Εξάλλου σε ευθεία γραμμή το Βίκι είναι ο κοντινότερος οικισμός (2,5 με 3 χιλιόμετρα περίπου) στην κορυφή του Πελιναίου, από τον οποίο γίνεται ευκολότερα η ανάβαση σε αυτή. Στο Βίκι υπάγεται επίσης και η νησίδα Κέρτης. Επιπλέον, είναι ο κοντινότερος οικισμός (2,9 χιλιόμετρα) στο βορειότερο άκρο της νήσου Χίου, το Ακρωτήριο Επανοχώρων.

Τοπωνυμικά-Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τον Γεώργιο Ζολώτα «το Βίκι ως τοπωνύμιον δεν έχει ερμηνευθεί ακόμη δεόντως». Με δεδομένο τον ορεινό χαρακτήρα της περιοχής και των γνωστών σχέσεων μεταξύ Χίου και Βοιωτίας κατά την αρχαιότητα, θα μπορούσε να σχετίζεται με το Φίκιον όρος της Βοιωτίας ή τη Βίκα = σφίγγα (Φιξ στη βοιωτική διάλεκτο). Επίσης, είναι γνωστό το Φαράγγι του Βίκου στα Ζαγοροχώρια της Ηπείρου. Στην Εύβοια βίκος λεγόταν το δέμα ή δεμάτι (αχύρου, χόρτου, κλπ.), ενώ βίκα ή βικί = σταμνάκι, «γενικώς σταμνίον δίωτον έχον βραχέα τα ώτα και τον λαιμόν».

Λίγο έξω από τον οικισμό, προς τα ανατολικά, βρίσκονται τα ερείπια του πύργου τον οποίο κατεδάφισαν μερικώς οι ίδιοι οι χωρικοί για να προμηθευθούν τα αναγκαία υλικά για την οικοδόμηση του ενοριακού ναού του χωριού, «παρ' αυτόν δε σώζονται ωσαύτως λείψανα και άλλου τινός μεσαιωνικού κτίσματος». Το σημερινό πάχος του τοίχου του πύργου είναι ένα μέτρο, το μήκος και το πλάτος του πύργου περίπου δέκα μέτρα, ενώ το ύψος άγνωστο, αφού ο πύργος έχει καταρρεύσει. Δεν είχε παράθυρα, αλλά μόνο κάποιες θυρίδες, στρογγυλές οριζόντιες οπές.

Σημεία θρησκευτικού ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκκλησίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ενοριακός ναός (η «χωριοεκκλησιά») του Βικίου τιμάται στη μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Η Αγία Παρασκευή (παλαιό κοιμητήριο), με παλαιές τοιχογραφίες.
Ο Προφήτης Ηλίας, επίσης με παλαιές τοιχογραφίες.

Ξωκλήσια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.
Του Αγίου Γρηγορίου.
Των Αγίων Αποστόλων.
Της Αγίας Μαρίνας.
Του Αγίου Γεωργίου του Σκυριώτη.
Του Αγίου Νικολάου.
Του Αγίου Παντελεήμονα (κοιμητήριο).
Η Αγία Τριάδα στην κορυφή του Πελιναίου.
Της Αγίας Ελένης στο Πελλιναίο νοτιοδυτικά της Αγίας Τριάδας.
Των Ταξιαρχών.
Υπήρχε το εξωκλήσι Του Προφήτη Ηλία στην τοποθεσία Λακκιά προς τις Αμάδες.
Υπήρχε και η λεγόμενη Κάτω Παναγιά στη θέση Κολλικάδες, με παλαιότατες τοιχογραφίες, αλλά κατεδαφίσθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα και ανοικοδομήθηκε επειδή οι κάτοικοι πίστευαν, όπως έλεγε η παράδοση του χωριού, ότι η εκκλησιά ήταν κάποτε ρωμαιοκαθολική.
Η Παναγία η Δέσποινα, κτητορική των Λιβανών (Κώδικας Μητροπόλεως Χίου του 1855, 138).

Το χωριό υπάγεται εκκλησιαστικώς στην αρχιερατική εποπτεία Καρδαμύλων της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οινουσσών.

Ερειπωμένα/γκρεμισμένα εξωκλήσια:

Αγία Μαρκέλλα, στην τοποθεσία Μέσαγρος.
Άγιος Πέτρος, στην τοποθεσία Μέσαγρος.
Άγιος Ισίδωρος, στην τοποθεσία Καλαμύθια.

Πληθυσμός και άλλες πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό ήταν ανέκαθεν μικρό. Η εξέλιξη του πληθυσμού του Βικίου στις επίσημες απογραφές, χαρακτηριστικό δείγμα μαρασμού της ελληνικής επαρχίας, φαίνεται στον πίνακα:


Έτος απογραφής	Κάτοικοι
1951	437
1961	398
1971	233
1981	210
1991	182
2001	99

Οι κάτοικοι του Βικίου ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία. Η περιοχή καλύπτεται από ελαιόδεντρα και κερασιές. Παραδοσιακές καλλιέργειες ήταν ακόμα της αμπέλου για κρασί, των σιτηρών, της αμυγδαλιάς, της καστανιάς και της καρυδιάς. Κατά τη δεκαετία του 1990 κατασκευάσθηκε και η λιμνοδεξαμενή του Βικίου, περίπου 700 μέτρα σε ευθεία γραμμη βορειοανατολικά του οικισμού.

Ο ταχυδρομικός κώδικας του Βικίου είναι 82300.