Κουρούνια Χίου

Κουρούνια Χίου
Κουρούνια Χίου
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Βορείου Αιγαίου
Δήμος	Χίου
Γεωγραφία και στατιστική
Νομός	Χίου
Πληθυσμός	48 (2011)

Τα Κουρούνια είναι ένα μικρό χωριό της βόρειας-βορειοδυτικής Χίου, σε οδική απόσταση 58 περίπου χιλιομέτρων από την πόλη της Χίου. Σήμερα υπάγεται στο ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Χίου. Το μεσοσταθμικό υψόμετρο του χωριού είναι 360 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Τα Κουρούνια είναι κτισμένα στις βόρειες πλαγιές του βουνού Αμανή. Κοντινότερος οικισμός είναι ο Εγρηγόρος, 1 περίπου χιλιόμετρο προς τα βόρεια, και λίγο μακρύτερα τα χωριά Αφροδίσια (προς τα νοτιοανατολικά) και Νενητούρια (προς τα δυτικά). Σε τοπογραφική κλίμακα, τα Κουρούνια είναι χτισμένα στην πλαγιά της Ράχης Κόμπου, ψηλά στη ρεματιά του ομώνυμου ρέματος (Ρέμα των Κουρουνίων), που εκβάλλει στο Αιγαίο Πέλαγος δύο περίπου χιλιόμετρα βορειότερα, στην παραλία Γαλάτου.

Τα Κουρούνια χωρίζονται σε δύο τμήματα-συνοικίες, με τις ονομασίες Φτανάδος και Κάτω Χωριό.

Η ονομασία του χωριού προέρχεται από το Κορώνεια/ Κορώνη, όνομα αρκετών αρχαίων πόλεων και σημερινών χωριών της Ελλάδας, ενώ υπάρχει και χωριό Κουρούνι, στη νότια Εύβοια.

Τα σημερινά Κουρούνια απέχουν από την τοποθεσία όπου ήταν χτισμένα τα παλιά Κουρούνια περίπου μισή ώρα πεζοπορία. Στα παλιά Κουρούνια, βρέθηκαν αρχαίοι τάφοι, ενώ στον "Ερινό" που ήταν Φρυκτωρία, ερειπωμένο τμήμα πολυγωνικών τειχών, μάλλον πελασγικών. Στο θέση "Ρούκλο" (που ενδεχομένως είναι παραφθορά του ονόματος του Ηρακλή) λίγο έξω από το χωριό, βρέθηκε η αρχαία επιγραφή «Ιηρόν Ηρακλέους». Γύρω από το σημερινό χωριό υπάρχουν οι τοποθεσίες "Πατέλες", "Φόνισσα", «Καλοφωκά», το "Χιονούσικο", «του Μυτιληνιού», το "Κρεμαστό Νερό", ο "Κόκκινος γκρεμός", «τα Σπαθιά», ο "Λύκος", η "Βίγλα", τα "Κυνάγρια", ο "Αγολωσσιάς", η "Κοκίστρια", τα "Τσυκαλιά", το "Μαναγούδι", «του Γαλανά», η "Ατιά", το "Κομμόνι", «του Βουή τα κρεμμά", το "Μερμήκι", ο "Σωρός", η "Ευτυχιανή", η "Πλακερή", και τα Λακκοστάματα.

Η εξέλιξη του πληθυσμού των Κουρουνίων στις επίσημες απογραφές φαίνεται στον πίνακα.

Πληθυσμός των Κουρουνίων

`Eτος απογραφής	Κάτοικοι
1971	163
1981	116
1991	128
2001	154

Τα Κουρούνια έχουν πολλά και ωραία αμπέλια. Κατά τους Γλύκα και Ρυμική, «τα σπίτια εδώ είναι ωραιότερα των άλλων χωριών, οι δρόμοι στενοί και δύσκολοι, μα όλοι καθαροί». Εξαιτίας των πολλών νερών, εκτός από ελαιόδενδρα ευδοκιμούν και άλλα οπωροφόρα δέντρα, και οι Κουρουνιώτες ασχολούνται κυρίως με τη δενδροκαλλιέργεια. Το χωριό παράγει ελιές, λάδι, αμύγδαλα, καρύδια, όσπρια και το περίφημο «Κουρουνιώτικο» κρασί. Κατά τον Κ. Χωρεάνθη το κρασί αυτό είναι «εφάμιλλο των καλύτερων κρασιών της χώρας» και για τον λόγο αυτό υποθέτει ότι εδώ ίσως ήταν η αρχαία περιοχή Αριουσία, όπου παραγόταν ο «αριούσιος οίνος», κρασί ονομαστό σε όλο τον αρχαίο κόσμο.

Πρόσφατα δημιουργήθηκε στο παλαιό κτίριο του σχολείου του χωριού το "Εκκλησιαστικό μουσείο", με την παλαιά εικονογράφηση της χωριοεκκλησιάς με αγιογραφίες του ξακουστού αγιογράφου Παναγιωτάκη..

Ο ενοριακός ναός (η «χωριοεκκλησιά») των Κουρουνίων τιμάται στο όνομα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου (όπως και σε ένα άλλο χωριό της Αμανής, την Παρπαριά). Υπάρχουν επίσης παλαιοί ναοί και εξωκλήσια, όπως ο Άγιος Προκόπιος, η Παναγιά, ο Άγιος Γεώργιος, ο Χριστός, ο Ταξιάρχης, ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και η Αγία Κυριακή. Το χωριό υπάγεται εκκλησιαστικώς στην αρχιερατική εποπτεία Κουρουνίων της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οινουσσών.

Ο ταχυδρομικός κωδικός των Κουρουνιών είναι 82103.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Σύντομη περιγραφή με εικόνα Αρχειοθετήθηκε 2012-06-15 στο Wayback Machine.

Πηγές

• Δημ. Γλύκα, Μιχ. Ρυμική, Δημ. Σκάμαλου: Χίος: Η ιδιαίτερη πατρίδα μας, Χίος 1975, σελ. 85
• Γεωργίου Ι. Ζολώτα: Ιστορία της Χίου, τόμος Α («Ιστορική Τοπογραφία και Γενεαλογία»). Τύποις Π.Δ. Σακελλαρίου, Αθήναι 1921, σσ. 635-636.
• Κώστα Χωρεάνθη: Τουριστικός οδηγός της Χίου, εκδ. «Χίος-ημερολόγιο», Χίος 1970