Μονή Αγίου Μάρκου Χίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°22′49″N 26°4′22″E / 38.38028°N 26.07278°E / 38.38028; 26.07278


Μονή Αγίου Μάρκου Χίου
Είδοςμοναστήρι
Γεωγραφικές συντεταγμένες38°22′49″N 26°4′21″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Χίου
ΧώραΕλλάδα[1]

Η Μονή Αγίου Μάρκου είναι ανδρικό μοναστήρι στη Χίο. Εκκλησιαστικά ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών.

Το Μοναστήρι είναι κατασκευασμένο στο όρος Πένθοδος, περίπου 15 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης της Χίου.

Η Μονή ακολουθεί το Ιουλιανό ημερολόγιο (Παλαιό).

Ιστορικά Στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μοναστήρι ιδρύθηκε το 1886, από τον Μοναχό Παρθένιο, σε προϋπάρχοντα, από το 1700, ερειπωμένο ναό του Ευαγγελιστή Μάρκου, πλησίον του οποίου σε μια σπηλιά ασκήτευσε ο Γέροντας.

Ο Γέροντος Παρθένιος, καλλώπισε τον Ναό του Αγίου Μάρκου, ανήγειρε κελιά για τους μοναχούς, ξενώνα για τους προσκυνητές, άνοιξε πηγάδι, καθάρισε τις δεξαμενές, φύτεψε δέντρα και αμπέλια, περιτείχισε το χώρο. Απεβίωσε το 1883 και ετάφη στο νάρθηκα του Καθολικού της Μονής.

Ο Ηγούμενος Γαβριήλ, μεγάλωσε το ναό με το παρεκκλήσιο του Αγίου Συμεών του Θεολόγου του Νέου, ανήγειρε τον Ναό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου έξω από τον περίβολο, μεγάλο ξενώνα, φρόντισε για το εργαστήριο αγιογραφίας και εμπλούτισε τη βιβλιοθήκη.

Η Μονή του Αγίου Μάρκου, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Απελευθέρωση της Χίου το 1912, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους οι μοναχοί στον Ελληνικό Στρατό. Σημαντική ήταν η προσφορά της Μονής στην περίθαλψη μεγάλου αριθμού προσφύγων κατά τον πρώτο διωγμό του 1914 και κατά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922.

Σήμερα, σώζεται το ψηλό καμπαναριό, ενώ γύρω από την αυλή της Μονής βρίσκονται η βιβλιοθήκη, το εργαστήριο ζωγραφικής, τα κελιά, και ο ναός με τον τάφο του ιδρυτή Οσίου Παρθενίου στο νάρθηκα, το τέμπλο με την εικόνα του Αγίου Μάρκου που χρονολογείται περί το 1873, τα παρεκκλήσια, τα κειμήλια της Μονής.

Σήμερα, η Μονή ακολουθεί το Ιουλιανό, παλαιό ημερολόγιο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]