Αθανάσιος Ε΄ Ιεροσολύμων
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Αθανάσιος Ε΄ Ιεροσολύμων | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1754 Αδριανούπολη |
| Θάνατος | 28 Δεκεμβρίου 1844 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας χριστιανός ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πατριάρχης Ιεροσολύμων (1827–1844) Πατριάρχης Ιεροσολύμων |
Ο Αθανάσιος ο Ε΄ ήταν πατριάρχης Ιεροσολύμων από το 1827 έως το 1844.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αθανάσιος γεννήθηκε σε ελληνική οικογένεια στην Αδριανούπολη. Ξεκίνησε την εκκλησιαστική του σταδιοδρομία στη Γεωργία, όπου υπήρχαν πολλά μετόχια και κτήματα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Σε νεαρή ηλικία εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε ιερομόναχος. Για 15 χρόνια ήταν ηγούμενος της αδελφότητας του Αγίου Τάφου στο Νεοχώρι, κοντά στην Κωνσταντινούπολη.
Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Πολυκάρπου, η Αγιοταφιτική Αδελφότητα είχε περιέλθει σε τραγική οικονομική κατάσταση. Μεγάλης κλίμακας κατασκευαστικά έργα στις αρχές του 19ου αιώνα (ειδικά η αναστήλωση του Ναού της Αναστάσεως το 1809/1810 μετά από τις μεγάλες καταστροφές που είχαν προκληθεί από την πυρκαγιά του 1808), η αρπαγή από τον ηγεμόνα των Παραδουναβίων ηγεμονιών Αλέξανδρο Κούζα της κτηματικής περιουσίας που ήταν αφιερωμένη στον Πανάγιο Τάφο, η κακοδιαχείριση, καθώς και η δίωξη των Ορθόδοξων από τους Οθωμανούς μετά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης το 1821 οδήγησε το Πατριαρχείο σε συσσώρευση χρέους και πλήρη οικονομική καταστροφή. Συγκεκριμένα, το χρέος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων κατά τον θάνατο του Πολυκάρπου ανερχόταν σε 15.000.000 γρόσια[1].
Λόγω της κατάστασης αυτής, κανείς από τους υψηλόβαθμους κληρικούς δεν ήταν πρόθυμοι να αναλάβουν τον θρόνο. Έτσι εξελέγη Πατριάρχης ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος, στις 15 Ιανουαρίου 1827. Προσπαθώντας να αποφύγει την εκποίηση περιουσίας των ελληνικών μονών στους Αγίους Τόπους, ο Πατριάρχης Αθανάσιος στράφηκε στον Ορθόδοξο κόσμο για βοήθεια και έλαβε σημαντικά ποσά από τη Σερβία, από τους Ορθοδόξους της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και ιδιαίτερα από τη Ρωσία, όπου το 1833 εστάλη ο Αρχιεπίσκοπος Θαβωρίου Ιερόθεος προκειμένου να διεξαγάγει εράνους. Αυτός έμεινε στη Ρωσία για πέντε χρόνια και συγκέντρωσε σημαντικό ποσό. Ζήτησε επίσης βοήθεια από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κωνστάντιο Α΄ τον από Σιναίου, ο οποίος τον Φεβρουάριο του 1832 αποφάσισε κάθε ορθόδοξος χριστιανός να πληρώσει ένα γρόσι για την απόσβεση των χρεών της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας. Η απόφαση αυτή επικυρώθηκε από τον σουλτάνο Μαχμούτ Β΄, ο οποίος μάλιστα πρόσφερε και 500.000 γρόσια για την εξόφληση του χρέους[2]. Η κατάσταση βελτιώθηκε από τα τέλη της δεκαετίας του 1820, οπότε επανεκκίνησε και η εισροή Ορθόδοξων προσκυνητών. Ως αποτέλεσμα, ο Πατριάρχης Αθανάσιος μπόρεσε να εξοφλήσει τα περισσότερα χρέη του Πατριαρχείου.
Παρέμεινε στον θρόνο μέχρι τον θάνατό του, στις 28 Δεκεμβρίου 1844. Τον διαδέχτηκε ο Κύριλλος ο Β΄.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Χατζηιωάννου 2016, σελ. 9.
- ↑ Χατζηιωάννου 2016, σελ. 9-10.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Χατζηιωάννου, Αγγελική Δ. (2016). Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος ο Β΄, Διδακτορική Διατριβή. Αθήνα.