Νικόδημος Ιεροσολύμων
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Νικόδημος Ιεροσολύμων | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 30 Νοεμβρίου 1828 Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 18 Φεβρουαρίου 1910 Χάλκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χριστιανός ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πατριάρχης Ιεροσολύμων (1883–1890) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Νικόδημος (κατά κόσμον Νικόλαος Τσιντσώνης) διετέλεσε Πατριάρχης Ιεροσολύμων την περίοδο 1883-1890.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καταγόταν από τη Μηχανιώνα της Κυζίκου και γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 18 Νοεμβρίου 1828. Εκάρη μοναχός το 1847 από τον Πατριάρχη Κύριλλο Β΄ Ιεροσολύμων και πήρε το όνομα Νικόδημος. Από το 1860 ως το 1872 διετέλεσε έξαρχος του Παναγίου Τάφου στο Κισνόβιο της Βεσσαραβίας, κατόπιν δραγουμάνος του Πατριαρχείου και από το 1877 ηγούμενος του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου στη Μόσχα, απ' όπου έφυγε όταν εξελέγη Πατριάρχης, στις 4 Αυγούστου 1883. Το 1882 είχε εκλεγεί αρχιεπίσκοπος Θαβωρίου.
Ως Πατριάρχης προώθησε τη ρωσική επιρροή στους Αγίους Τόπους, πράγμα το οποίο οδήγησε στην εξέγερση της Αγιοταφικής Αδελφότητας εναντίον του. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 30 Ιουλίου 1890. Η Αδελφότητα του έδωσε το δικαίωμα να αποσυρθεί στο Μετόχι του Αγίου Γεωργίου του Κρημνού στη Χάλκη. Εκεί παρέμεινε μέχρι το θάνατό του, στις 5 Φεβρουαρίου 1910.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιωάννης Αρσένης, Μιχαήλ Ραφαήλοβιτς, επιμ. (1882). Ποικίλη Στοά: Εθνική εικονογραφημένη επετηρίς, Έτος 1/16, 1881-1914. Αθήνα: Εστία. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2009.