Διόδωρος Α΄ Ιεροσολύμων
| Διόδωρος Α΄ Ιεροσολύμων | |
|---|---|
| Πατριάρχης της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης, Συρίας, Αραβίας, Πέραν του Ιορδάνου, Κανά της Γαλιλαίας και Αγίας Σιών | |
 | |
| Από | 3 Φεβρουαρίου 1981 |
| Έως | 19 Δεκεμβρίου 2000 |
| Προκάτοχος | Βενέδικτος |
| Διάδοχος | Ειρηναίος Α΄ |
| Ιεροσύνη | |
| Χειροτονία | 1944 |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 14 Αυγούστου 1923 Βροντάδος Χίος, Ελλάδα |
| Θάνατος | 19 Δεκεμβρίου 2000 (77 ετών) Ιερουσαλήμ, Ισραήλ |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Δόγμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
| Πρώην τίτλος | Αρχιεπίσκοπος Ιεραπόλεως (10 Νοεμβρίου 1962) |
Ο Διόδωρος Α' (κατά κόσμον Δαμιανός Γ. Καρίβαλης, Βροντάδος Χίος, 14 Αυγούστου 1923 - Ιερουσαλήμ, 19 Δεκεμβρίου 2000) ήταν Πατριάρχης Ιεροσολύμων από το 1981 έως τον θάνατό του το 2000.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Βροντάδο της Χίου, στις 14 Αυγούστου 1923. Μετά την περάτωση του δημοτικού,[1] τον Οκτώβριο του 1938, μετέβη στο Γυμνάσιο της Ιερουσαλήμ, από το οποίο αποφοίτησε το 1941. Στις 4 Μαρτίου 1944 εκάρη μοναχός από τον Πατριάρχη Τιμόθεο Α' μετονομασθείς σε Διόδωρος.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1944 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 5 Οκτωβρίου 1947 Πρεσβύτερος. Κατόπιν Συνοδικής απόφασης το 1952 εστάλη στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποφοίτησε το 1957, οπότε και επέστρεψε στο Πατριαρχείο ως Καθηγητής της Πατριαρχικής Σχολής - Βιβλιοφύλαξ και Αρχειοφύλαξ. Το 1958 διορίσθηκε Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου και το 1959 Δραγουμανεύων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Στις 10 Νοεμβρίου 1962 χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Ιεραπόλεως από τον Πατριάρχη Βενέδικτο Α'. Το ίδιο έτος διορίσθηκε Πατριαρχικός Επίτροπος στο Αμμάν και την Ανατολική Ιορδανία.
Στις 3/16 Φεβρουαρίου 1981 εξελέγη Πατριάρχης Ιεροσολύμων, η δε ενθρόνισή του έγινε την 16 Φεβρουαρίου/1 Μαρτίου 1981 στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως με το όνομα Διόδωρος Α'.
Ως Πατριάρχης της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ, «Μητρός των Εκκλησιών», «επόμενος τη αρχαία συνηθεία» άρχισε τις επίσημες επισκέψεις ανά τις κατά τόπους Ορθόδοξες Αδελφές Εκκλησίες με πρώτο το Οικουμενικό Πατριαρχείο και συνέχεια την Εκκλησία της Ελλάδος, Ρωσίας, Γεωργίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Κύπρου και «προς μαρτυρίαν της Ορθοδόξου Κοινωνίας και ενότητος» το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και το Πατριαρχείο Αντιοχείας. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1981 σε επίσημη τελετή στη Θεολογική Ρωσική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης (τότε Λένινγκραντ) αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1982 έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρήγκαν, στο Λευκό Οίκο[2].
Οι επαφές του με Παλαιοημερολογίτες και η υποστήριξη που έδωσε σε ενορίες που είχαν έρθει σε διαμάχη με τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό οδήγησαν σε σύγκληση Συνόδου τον Ιούλιο του 1993 στην Κωνσταντινούπολη, η οποία καταδίκασε τον Διόδωρο για παρέμβαση σε υποθέσεις που δεν εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του, «φατριαστικές δραστηριότητες», συνωμοσία εναντίον του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, κοινωνία με «σχισματικούς και αιρετικούς» και διαίρεση του λαού[3]. Κατόπιν αυτού, ο Αρχιεπίσκοπος Σινά Δαμιανός διέκοψε το μνημόσυνό του, το όνομά του διεγράφη από τα Δίπτυχα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ενημερώθηκαν οι υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Μετά από δήλωση της Ελληνικής Κυβέρνησης για αναστολή της χρηματοδότησης της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας, ο Πατριάρχης Διόδωρος συμμορφώθηκε και τερμάτισε τις δραστηριότητές του στο εξωτερικό. Η κρίση τερματίστηκε με επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στα Ιεροσόλυμα το 1995[4].
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από διαβήτη. Πέθανε στα Ιεροσόλυμα στις 19 Δεκεμβρίου 2000 σε ηλικία 78 ετών και ετάφη στην κρύπτη του ναού των Αγίων Αποστόλων στη Μικρή Γαλιλαία[1].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Кончина Блаженнейшего Патриарха Святаго Града Иерусалима и всея Палестины Диодора I : Русская Православная Церковь». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2021.
- ↑ Кончина Блаженнейшего Патриарха Святаго Града Иерусалима и всея Палестины Диодора I Αρχειοθετήθηκε 2016-12-24 στο Wayback Machine.. Русская Православная Церковь.
- ↑ Ζωιτάκης (23 Ιανουαρίου 2019). «Как Константинополь устроил судилище над праведным Иерусалимским патриархом Диодором». Православие.Ru. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2021.
- ↑ «КОНСТАНТИНОПОЛЬСКАЯ ПРАВОСЛАВНАЯ ЦЕРКОВЬ». Православная энциклопедия (Ορθόδοξη Εγκυκλοπαίδεια). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2021.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μάρκου, Μάρκος. «Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης κυρός Διόδωρος. (1923-2000)». Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2021.
|