Αγγλική άμυνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αγγλική άμυνα
αβγδεζηθ
8
α8 μαύρος πύργος
β8 μαύρος ίππος
γ8 μαύρος αξιωματικός
δ8 μαύρη βασίλισσα
ε8 μαύρος βασιλιάς
ζ8 μαύρος αξιωματικός
η8 μαύρος ίππος
θ8 μαύρος πύργος
α7 μαύρο πιόνι
β7
γ7 μαύρο πιόνι
δ7 μαύρο πιόνι
ε7
ζ7 μαύρο πιόνι
η7 μαύρο πιόνι
θ7 μαύρο πιόνι
α6
β6 μαύρο πιόνι
γ6
δ6
ε6 μαύρο πιόνι
ζ6
η6
θ6
α5
β5
γ5
δ5
ε5
ζ5
η5
θ5
α4
β4
γ4 λευκό πιόνι
δ4 λευκό πιόνι
ε4
ζ4
η4
θ4
α3
β3
γ3
δ3
ε3
ζ3
η3
θ3
α2 λευκό πιόνι
β2 λευκό πιόνι
γ2
δ2
ε2 λευκό πιόνι
ζ2 λευκό πιόνι
η2 λευκό πιόνι
θ2 λευκό πιόνι
α1 λευκός πύργος
β1 λευκός ίππος
γ1 λευκός αξιωματικός
δ1 λευκή βασίλισσα
ε1 λευκός βασιλιάς
ζ1 λευκός αξιωματικός
η1 λευκός ίππος
θ1 λευκός πύργος
8
77
66
55
44
33
22
11
αβγδεζηθ
Κινήσεις 1.δ4 ε6 2.γ4 β6
ECO A40
Προέλευση Π. Ν. Γουάλλις
Ονομασία Αγγλία
Γονέας Παρτίδα πιονιού της βασίλισσας

Η Αγγλική άμυνα (English Defence) είναι άνοιγμα στο σκάκι, που χαρακτηρίζεται από τις αρχικές κινήσεις 1.δ4 ε6 2.γ4 β6 (σε αλγεβρική σημειογραφία).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναπτύχθηκε από τον σκακιστή Π. Ν. Γουάλλις από το Λέστερ και στη συνέχεια από αρκετούς κορυφαίους Άγγλους σκακιστές της δεκαετίας του 1970, όπως ο Τόνυ Μάιλς, ο Τζον Σπήλμαν και ο Ρέυμοντ Κην.[1] Είναι ένα άνοιγμα κάπως ασυνήθιστο, αλλά το έχουμε δει να παίζεται από υψηλού επιπέδου γκρανμαίτρς, συνήθως για να εκπλήξουν τον αντίπαλό τους, όπως για παράδειγμα ο Βίκτωρ Κορτσνόι που το χρησιμοποίησε στους ημιτελικούς αγώνες του παγκόσμιου πρωταθλήματος εναντίον του Λεβ Πολουγκάεβσκυ το 1977 στο Εβιάν.[2]

Θεωρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα λευκά συχνά κερδίζουν το κέντρο με πιόνια μετά από 3.ε4, στο οποίο τα μαύρα ασκούν πίεση με κινήσεις όπως ...Αβ7, ...Αβ4, και κάποιες φορές ...Βθ4 (με ή χωρίς ...ζ5). Υπερβένει αρκετές παραδοσιακές αρχές του ανοίγματος, καθώς τα μαύρα συχνά αναπτύσσουν τους αξιωματικούς πριν από τους ίππους και προωθούν νωρίς τη βασίλισσά τους.[1]

Η Αγγλική άμυνα καταχωρήθηκε στην Εγκυκλοπαίδεια Σκακιστικών Ανοιγμάτων ως μέρος του κωδικού A40, μαζί με άλλες άτυπες απαντήσεις στο 1.δ4.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Lawton, Geoff (2003). Tony Miles: It's Only Me. Batsford. σελ. 281. ISBN 0-7134-8809-3. 
  2. «Lev Polugaevsky – Viktor Korchnoi, Évian (1977)». chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2016. 
  3. «ECO code – Overview». Chess Informant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]