Γκαμπί του Λισίτσιν
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Κινήσεις | 1.Ιζ3 ζ5 2.ε4 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ECO | A04 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Προέλευση | Γκ. Λισίτσιν – Ν. Ριούμιν,. Μόσχα (1931) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ονομασία | Γκεόργκι Λισίτσιν | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Γονέας | Άνοιγμα Ζούκερτορτ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Το Γκαμπί του Λισίτσιν (Lisitsin Gambit) είναι ένα άνοιγμα στο σκάκι, το οποίο χαρακτηρίζεται από τις αρχικές κινήσεις:
- 1.Ιζ3 ζ5
- 2.ε4
Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έγινε ευρύτερα γνωστό το 1931, όταν παίχτηκε (και πιθανότατα πρωτοπαίχτηκε σε επίσημο αγώνα) από τον Γκεόργκι Λισίτσιν εναντίον του Νικολάι Ριούμιν στον αγώνα τους στη Μόσχα κατά τον πρώτο γύρο του Σκακιστικού Πρωταθλήματος της Σοβιετικής Ένωσης.[1]
Θεωρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Γκαμπί του Λισίτσιν έχει καταχωρηθεί στην Εγκυκλοπαίδεια Σκακιστικών Ανοιγμάτων υπό τον κωδικό A04.[2]
Πρόκειται για ένα γκαμπί που εναλλακτικά μπορεί να μεταφερθεί στις βαριάντες της Ολλανδικής άμυνας και είναι αρκετά εύκολο στην εκμάθηση των γραμμών του σε σχέση με τις γραμμές της Ολλανδικής.[3]
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα λευκά μπορούν να καθυστερήσουν το γκαμπί τους κατά μία κίνηση, παίζοντας πρώτα την κίνηση 2.δ3 όπου τα μαύρα συχνά συνεχίζουν με 2...δ6, ή οποιαδήποτε άλλη κίνηση, ανάλογα με τη βαριάντα της Ολλανδικής που προσπαθούν να εφαρμόσουν. Στη συνέχεια τα λευκά μπορούν να κάνουν και πάλι το γκαμπί παίζοντας την κίνηση 3.ε4. Η βαριάντα αυτή αναφέρεται από ορισμένους μελετητές της ως βελτιωμένο γκαμπί του Λισίτσιν.[4]
Βαριάντες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κίνηση 2.ε4 είναι μη διαισθητική κατά πολύ, διότι όταν το πιόνι παρθεί τα λευκά δεν μπορούν να κάνουν κάποια κίνηση για την ανάπτυξή τους, καθώς πρέπει και πάλι να κινήσουν το ήδη αναπτυγμένο κομμάτι τους. Ωστόσο, η πρακτική έχει δείξει ότι είναι δύσκολο να διωχθεί ο ίππος όταν τοποθετηθεί στο τετράγωνο η5 και δημιουργεί τακτικές για απειλές, πέραν του απλού Ι:ε4! Έτσι αντισταθμίζεται τελικά το χαμένο πιόνι.
- Η απάντηση 2...ε5 των μαύρων, μεταφέρει την παρτίδα στο περιβόητο Λετονικό γκαμπί. Αυτό μπορεί πραγματικά να είναι μια καλή πρακτική επιλογή για κάποιον που δεν ξέρει τίποτα για το γκαμπί του Λισίτσιν, καθώς δίνει στα μαύρα μεγαλύτερη πρωτοβουλία.
- Η αποδοχή του γκαμπί με 2...ζ:ε4, είναι ο μόνος τρόπος που αντιμετωπίζει την ιδέα των λευκών. Ο Βίλελμ Στάινιτς είπε ότι «ο τρόπος να αντικρούσεις ένα γκαμπί είναι να το αποδεχθείς».
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Georgy Lisitsin vs Nikolai Nikolaevich Riumin, USSR Championship (1931)». Chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Lisitsin Gambit (A04)». Chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2016.
- ↑ Gordon, Stephen W. (1994). The Lisitsin Gambit. The House of Staunton. ASIN 0875682502
- ↑ Bosch, Jeroen (2003). Secrets of Opening Surprises. 1. New In Chess. ISBN 978-9-0569-1098-3.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αγγλόφωνα βικιβιβλία: Chess Opening Theory: Lisitsin Gambit