Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Αίγυπτος ήταν βασιλιάς της Αιγύπτου, υιός του Βήλου και της Αγχινόης και δίδυμος αδελφός του Δαναού. Από την πλευρά του πατέρα του, καταγόταν από τον Ποσειδώνα και τον Έπαφο (το γιο της Ιούς), ενώ από της μητέρας του από τον ποταμό Νείλο. Ο Βήλος, ο οποίος βασίλευε στις αφρικανικές χώρες, εγκατέστησε το Δαναό στη Λιβύη και έδωσε την Αραβία στον Αίγυπτο. Ο Αίγυπτος, όμως, κατέλαβε για λογαριασμό του τη χώρα των Μελαμπόδων ("αυτών που έχουν μαύρα πόδια"), που την ονόμασε από το όνομά του Αίγυπτο.
Ο Αίγυπτος είχε πενήντα υιούς από διάφορες γυναίκες, ενώ ο αδελφός του, Δαναός, είχε πενήντα κόρες, τις Δαναΐδες. Τα δύο αδέλφια μάλωσαν και, τελικά, ο Δαναός κατέφυγε στην Αργολίδα. Οι υιοί του Αιγύπτου πήγαν να τον συναντήσουν και ζήτησαν τις κόρες του σε γάμο. Ο Δαναός δέχτηκε την πρότασή τους, αλλά το βράδυ του γάμου έβαλε τις κόρες του να δολοφονήσουν όλους τους συζύγους τους. Ο μόνος υιός του Αιγύπτου, που γλίτωσε, ήταν ο Λυγκεύς, διότι τον ερωτεύθηκε η Δαναϊδα Υπερμήστρα, που του έτυχε, και τον φυγάδευσε.
Συντετριμμένος από την απώλεια των υιών του και φοβούμενος τον αδερφό του, ο Αίγυπτος αποσύρθηκε στην Αρόη, όπου και πέθανε.
