Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μενάλκης (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Μενάλκης αναφέρεται ένας από τους 50 γιους του Αιγύπτου (βασιλιά της ομώνυμης χώρας), τους «Αιγυπτιάδες». Ο Μενάλκης είχε μητέρα τη Γοργώ και 5 ομοθαλείς αδελφούς, τους Περίφαντα, Οινέα, Αίγυπτο (ομώνυμο του πατέρα του), Λάμπο και Ίδμωνα.

Ο Μενάλκης πήρε ως συζύγό του μία από τις 50 Δαναΐδες (κόρες του Δαναού, δίδυμου αδελφού τού Αιγύπτου), την Αδίτη (κόρη της Πιερίας)[1]. Δολοφονήθηκε από τη συζύγό του την πρώτη νύχτα του γάμου τους, όπως και οι άλλοι 48 από τους αδελφούς του (διασώθηκε μόνο ο Λυγκέας).

Σύμφωνα με άλλες παραδόσεις, όλοι οι γιοι του Αιγύπτου, συνεπώς και ο Μενάλκης, είχαν μητέρα την Ευρυρρόη, θυγατέρα του ποτάμιου θεού Νείλου[2], ή την Ισαία, θυγατέρα του Αγήνορα.