Αυστριακοί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυστριακοί
Συνολικός πληθυσμός
περισσότερο από 8.5 εκατομμύρια
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Αυστρία7.5 εκατομμύρια[1]
Ηνωμένες Πολιτείες730.336[2]
Καναδάς197.990[3]
Γερμανία345.620[4]
Ελβετία80.000
Αυστραλία45.530[5]
Ηνωμένο Βασίλειο25.000[6]
Νότια Αφρική20.204
Ισπανία10.400[6]
Ιταλία10.300[7]
Βραζιλία10.000[6]
Τσεχία9.300
Γλώσσες
Γερμανικά (Standard: Αυστριακή Γερμανική. Διάλεκτοι: Αυστροβαυαρική διάλεκτος και Αλεμαννικά) Τοπικά: Κροατικά, Ουγγρικά και Σλοβενικά[8]
Θρησκεία
Καθολική εκκλησία 61.5%
Ορθοδοξία 6%
Προτεσταντισμός 4%
άλλοι ή άθρησκοι (28.5%)
Σχετιζόμενες εθνικές ομάδες
Γερμανοί, Ιταλοί, Τσέχοι,[9] Σλοβάκοι, Ούγγροι, Σλοβένοι και Κροάτες[10]

Οι Αυστριακοί (γερμανικά: Österreicher‎‎) είναι γερμανική εθνική ομάδα[11], Ρωμαϊκής καταγωγής και προέλευσης που συντίθεται από τον πληθυσμό της Αυστρίας και όσους μοιράζονται έναν κοινό αυστριακό πολιτισμό, καταγωγή και ιστορία[12] Ο αγγλικός όρος Austrians χρησιμοποιήθηκε για τον πληθυσμό της Αυστρίας των Αψβούργων από τον 17ο έως τον 18ο αι. Συνεπακόλουθα χρησιμοποιήθηκε και κατά τον 19ο αιώνα για τους πολίτες της αυστριακής αυτοκρατορίας (1804–1867) και από το 1867 έως το 1918 για τους πολίτες της Κισλειθάνια (εντεύθεν Λειθανίας). Με τη στενή έννοια ο όρος Αυστρία αποδιδόταν αρχικά στο Δουκάτο της Αυστρίας, αντίστοιχο περίπου με την Λεκάνη της Βιέννης και την Κάτω Αυστρία. Ωστόσο, οι Αυστριακοί περιγράφονται καλύτερα ως εθνικότητα, παρά ως εθνική ομάδα[13].

Ιστορικά, οι Αυστριακοί θεωρούνταν Γερμανοί και αυτοπροσδιορίζονταν ως τέτοιοι. Η Αυστρία ήταν τμήμα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, και ήταν μέλος της Γερμανικής Συνομοσπονδίας, αλλά μετά τον Αυστροπρωσικό πόλεμο του 1866, η Αυστρία ουσιαστικά εκδιώχθηκε από τη Συνομοσπονδία από την Πρωσία. Έτσι, όταν ιδρύθηκε το 1871 η Γερμανική Αυτοκρατορία, η Αυστρία δεν ήταν μέρος της. Η Αυστρία προσαρτήθηκε το 1938 στο Τρίτο Ράιχ, αλλά μετά τα γεγονότα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Αυστριακοί ανέπτυξαν τη δική τους ξεχωριστή εθνική ταυτότητα και ως επί το πλείστον δεν αυτοπροσδιορίζονται ως Γερμανοί.

Το όνομα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αγγλική λέξη Austrians (Αυστριακοί) είναι παράγωγο του Austria, (Αυστρία) που με τη σειρά του αποτελεί εκλατινισμό του Österreich, το γερμανικό όνομα για την Αυστρία. Το Österreich προέρχεται από το Ostarrîchi, που εμφανίζεται για πρώτη φορά το 996, ως πιθανή μετάφραση του Λατινικού Marcha Orientalis, που σημαίνει «ανατολική παραμεθόριος» (το ανατολικό σύνορο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας). Ήταν γερμανικού τύπου του Δουκάτο της Βαυαρίας, που κυβερνήθηκε από τον Οίκο των Μπάμπενμπερκ από το 976. Κατά τη διάρκεια του 12ου αιώνα, η Marcha Orientalis υπό τους Μπάμπενμπερκ έγινε ανεξάρτητο κράτος της Βαυαρίας. Αυτό που είναι σήμερα γνωστό ως Κάτω Αυστρία αντιστοιχεί στο Marcha Orientalis, ενώ η Άνω Αυστρία αντιστοιχεί στο ανατολικό μισό του βασικού εδάφους της Βαυαρίας (το δυτικό μισό που αποτελεί τμήμα του γερμανικού κρατιδίου της Βαυαρίας).

Το επίθετο Austrian εισήλθε στην αγγλική γλώσσα στις αρχές του 17ου αιώνα, στην εποχή των Αψβούργων της Αυστρίας. Από τον 18ο αιώνα χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει τον «γηγενή ή κάτοικο της Αυστρίας»[14].

Συνοπτική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Ιστορία της Αυστρίας

Ένα τμήμα των περιοχών που κατοικούν σήμερα οι Αυστριακοί κατακτήθηκε κατά την αρχαιότητα από τους Ρωμαίους και στη συνέχεια από τους Γότθους, Φράγκους, Λογγοβάρδους, Αλαμανούς και Βησιγότθους (408)[15], για να ενωθεί κατόπιν από τον Καρλομάγνο που την έκανε ανατολικό σύνορο της αυτοκρατορίας του (Ostmark). Το 805, οι Άβαροι, με την έγκριση του Καρλομάγνου εγκαταστάθηκαν ΝΑ της Βιέννης[16].

Τον 10ο αι. ο Όθων Β΄ την παραχώρησε στον Λεοπόλδο του Μπάμπενμπερκ[17] ενώ οι διάδοχοι του έκαναν πρωτεύουσα τη Βιέννη κατά τον 12ο αι. Με την εξαφάνιση της δυναστείας του Οίκου του Μπάμπενμπερκ το 1246, η Αυστρία πέρασε στην κυριαρχία των Αψβούργων, οι οποίοι την ένωσαν με τη Φλάνδρα, την Ουγγαρία και τη Βοημία, μετατρέποντάς τη σε μεγάλη αυτοκρατορία ικανή να αντισταθεί στην επεκτατική προέλαση της οθωμανικής αυτοκρατορίας στην Ευρώπη.

Οι Αυστριακοί παρά τις προσπάθειες των Αψβούργων κατά τον 18ο αιώνα να επεκταθούν στις Κάτω Χώρες και την Ιταλία κατά την περίοδο διακυβέρνησης της Μαρίας Θηρεσίας και και του Ιωσήφ Β΄, περιήλθαν σε κρίση από τις νίκες του Ναπολέοντα. Με την πτώση του Ναπολέοντα η Αυστρία καθοδηγούμενη από τον Μέττερνιχ, μετατράπηκε σε προπύργιο της ευρωπαϊκής αντίδρασης κατά των επαναστατικών τάσεων της Ευρώπης του 19ου αιώνα. Τα φιλελεύθερα κινήματα που ξέσπασαν στην ίδια την αυστριακή επικράτεια, εξανάγκασαν τον Φρειδερίκο Α΄ σε παραίτηση υπέρ του ανιψιού του Φραγκίσκου Ιωσήφ, εκπροσώπου της απολυταρχίας, στη διάρκεια της διακυβέρνησης του οποίου έγινε η μεταφορά της παλαιάς Αυτοκρατορίας της Αυστρίας σε αυστροουγγρική μοναρχία με τη συνταγματική μεταρρύθμιση του 1867.

Αν και η επιθυμία των Αυστριακών ήταν να ελέγξουν τα Βαλκάνια εις βάρος της Ρωσίας, προσαρτώντας τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη το 1908, οι συγκρούσεις που ξέσπασαν ανάμεσα στις διαφορετικές εθνικότητες ενέτειναν την κρίση που οδήγησε στην έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η δολοφονία του αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου στο Σαράγεβο στάθηκε πρόφαση για να κηρύξουν οι Αυστριακοί πόλεμο στη Σερβία.

Η τελική έκβαση αυτής της σύρραξης ήταν διαμελισμός της αυστροουγγρικής μοναρχίας και η ανακήρυξη της αυστριακής δημοκρατίας στις 12 Νοεμβρίου 1918. Αργότερα, η δύσκολη εσωτερική κατάσταση ενίσχυσε το φιλογερμανικό κίνημα στο εσωτερικό της χώρας, που μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια (δολοφονία του καγκελάριου Ντόλφους, 1934), το 1938 υπέστη την εισβολή των δυνάμεων του Χίτλερ και την προσάρτηση στη Γερμανία (Anschluss). Η προσάρτηση θεσπίστηκε με δημοψήφισμα και έκτοτε οι Αυστριακοί και οι Γερμανοί ένωσαν τις τύχες τους μέχρι το 1945, όταν η Αυστρία ακολούθησε την τύχη της Γερμανίας. Η συνθήκη ειρήνης του 1955 έδωσε στους Αυστριακούς τη δυνατότητα για ανεξαρτησία και ουδετερότητα και τη μόνιμη ουδετερότητά της.

Βραβείο Erasmus[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Αυστριακοί είναι οι πρώτοι παραλήπτες του Βραβείου Erasmus στο πανεπιστήμιο του Μιλάνο. Το βραβείο αφιερώθηκε στους Αυστριακούς σπουδαστές στην Ευρώπη, τους ξένους φοιτητές στην Αυστρία και στις ανασκαφές της Εφέσου[18][19].

Παραπομπές - σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Σύμφωνα με το CIA World Factbook - Austria - People: Ethnic Groups Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. Το ποσοστό των Αυστριακών στην Αυστρία είναι 91.1% κάτι που σημαίνει ότι υπάρχουν 7.463.714 Αυστριακοί στην Αυστρία.
  2. ↑ Census 2000: Ancestry[νεκρός σύνδεσμος] - 730.336 ισχυρίστηκαν αυστριακή καταγωγή, δείτε επίσης Αυστροαμερικανοί
  3. ↑ Statistic Canada 2011 National Household Survey (197,990 reported Austrian origin)
  4. ↑ «Zensusdatenbank - Ergebnisse des Zensus 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2015. 
  5. ↑ «Monash University ARROW Repository | People and Place» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2015. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 www.statistik.at
  7. ↑ http://www.statistik.at/web_de/statistiken/menschen_und_gesellschaft/bevoelkerung/internationale_uebersich/036450.html
  8. ↑ «CIA World Factbook - Austria - Languages». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2015. 
  9. ↑ «Diplomatic Academy Vienna - Home» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2015. 
  10. ↑ The sound of success, Economist, Nov 22nd 2007
  11. ↑ Minahan, James (2000). One Europe, many nations: a historical dictionary of European national groups. Greenwood Publishing Group. σελ. 769. ISBN 0313309841. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2013. 
  12. ↑ Για τη διάκριση και αλληλεπικάλυψη ανάμεσα στους όρους "έθνος", "εθνικότητα" και "εθνική ομάδα" στην Ευρώπη βλ. Λαοί της Ευρώπης. Οι Αυστριακοί ταξινομούνται ως "εθνική ομάδα" σε ορισμένες αγγλόφωνες πηγές, ανάμεσά τους το The CIA World Factbook Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine.. δείτε επίσης:
    • Franz A. J. Szabo: Austrian Immigration to Canada. Pg. 41 et seq.
    • Alfred Connor Browman: Zones of Strain: A Memoir of the Early Cold War. Pg. 73
    • Ilija Sutalo: Croatians in Austria. Pg. 21
    • Donald G. Daviau, Herbert Arlt: Geschichte der österreichischen Literatur. Pg. 318
    • Deirdre N. McCloskey: The Bourgeois Virtues - ethnics for an age of commerce. Pg. 190
    • Bruce M. Mitchell, Robert E. Salsbury: Multicultural Education - An international guiede to research, policies and programs. p. 19.
    Ο όρος "εθνικά Αυστριακοί" χρησιμοποιείται ενίοτε στο πλαίσιο των μετακινήσεων των Γερμανών μετά τον Β' Π.Π. για παράδειγμα σε ένα άρθρο του BBC News της 11ης Φεβρουαρίου 2000.
  13. ↑ Jeffrey Cole: Ethnic groups of Europe, page 23.
  14. ↑ OED s.g. "Austrian, adj. and n."
  15. ↑ Zosimus, Historia Nova, Book five, 1814 translation by Green and Chaplin
  16. ↑ Clifford J. Rogers, Bernard S. Bachrach, Kelly DeVries, The Journal of Medieval Military History, Boydell Press, 2003, pp. 58–59 ISBN 978-0-85115-909-6
  17. ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Babenberg". Encyclopædia Britannica 3 (11th ed.). Cambridge University Press. σσ. 91–92.
  18. ↑ «Former Laureats - The Austrian people». Praemium Erasmianum Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2015. 
  19. ↑ «Former Laureates - Praemium Erasmianum». Praemium Erasmianum Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αυστριακοί&oldid=9814288"