Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πάνος Παναγιωτόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάνος Παναγιωτόπουλος
Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Ελλάδας
Περίοδος
25 Ιουνίου 2013 – 10 Ιουνίου 2014
ΠρωθυπουργόςΑντώνης Σαμαράς
ΠροκάτοχοςΚώστας Τζαβάρας
(Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού)
ΔιάδοχοςΚωνσταντίνος Τασούλας
Υπουργός Εθνικής Άμυνας Ελλάδας
Περίοδος
21 Ιουνίου 2012 – 25 Ιουνίου 2013
ΠρωθυπουργόςΑντώνης Σαμαράς
ΔιάδοχοςΔημήτρης Αβραμόπουλος
Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας Ελλάδας
Περίοδος
10 Μαρτίου 2004 – 15 Φεβρουαρίου 2006
ΠρωθυπουργόςΚώστας Καραμανλής
ΠροκάτοχοςΔημήτρης Ρέππας
ΔιάδοχοςΣάββας Τσιτουρίδης
Βουλευτής Β΄ Αθηνών
της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
9 Απριλίου 2000 – 31 Δεκεμβρίου 2014
Περίοδος
6 Μαΐου 2019 – 11 Ιουνίου 2019
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση12 Νοεμβρίου 1957 (1957-11-12) (67 ετών), Αθήνα, Αττική, Ελλάδα
ΕθνότηταΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλληνική
Πολιτικό κόμμαΝέα Δημοκρατία
Γαλάζιοι
ΣύζυγοςΜάουζυ Τσαλδάρη
Παιδιά1
ΣπουδέςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πανεπιστήμιο Βινσέν
ΕπάγγελμαΠολιτικός Μηχανικός Δημοσιογράφος Δικηγόρος
ΘρήσκευμαΧριστιανός Ορθόδοξος
Ιστοσελίδαpanospanagiotopoulos.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος (γεν. Αθήνα, 12 Νοεμβρίου 1957) είναι Έλληνας δημοσιογράφος, δικηγόρος, πολιτικός και πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας ,Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσωπική ζωή και σπουδές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1957 στην Αθήνα και κατάγεται από το Ελληνικό Γορτυνίας στην Αρκαδία[1], αλλά και την Ευρυτανία. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο καθώς και νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Βινσέν (Vincennes) του Παρισιού. Είναι επίσης απόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.[2]

Κατοικεί στην Αθήνα. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά. Ήταν παντρεμένος με την Μάουζυ Τσαλδάρη, κόρη του Αθανασίου Τσαλδάρη και έχει έναν γιο.[3]

Επαγγελματική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, μέχρι να ισχύσει η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος για τους πολιτικούς, άσκησε τηλεοπτική και έντυπη δημοσιογραφία και δικηγορία, με ειδίκευση, κυρίως, στις ποινικές και εταιρικές υποθέσεις και με δικό του δικηγορικό γραφείο στην Αθήνα.[3]

Στο «ΠΡΟΦΙΛ», την εκπομπή που παρουσίαζε στον ΑΝΤ1, φιλοξένησε πολλές διεθνείς αποστολές και συνεντεύξεις απ' όλο τον κόσμο, όπως: Με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον τέως Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μπορίς Γιέλτσιν, τον ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν Αμπντουλάχ Οτζαλάν, τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο, τους πρωθυπουργούς της Γαλλίας Ζυπέ και Μωρουά κ.ά.[3]

Στις αρχές του 1994 ο Πάνος Παναγιωτόπουλος κάλεσε τον Βασίλη Λεβέντη σε εκπομπή του, στο κανάλι ΑΝΤ1, με εμφανή διάθεση εμπαιγμού.[4] Την επομένη κλήθηκε στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ και η συνεργασία του με τον ΑΝΤ1 λύθηκε,[5] ενώ, τις επόμενες ημέρες ο Πάνος Παναγιωτόπουλος δέχθηκε έντονη κριτική από τα ΜΜΕ.

Είναι μέλος της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). Άσκησε διοικητικά καθήκοντα, για πολλά χρόνια, στον ιδιωτικό τομέα. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, Διευθυντής Ειδήσεων του ΣΚΑΪ 100.3 FM, Διευθυντής Ειδήσεων του Star Channel και Διευθυντής Ενημερωτικών Εκπομπών της ΕΤ1 και του ΑΝΤ1. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ραδιοφωνικού σταθμού Αθήνα 9.84 και συνεργάτης των ραδιοφωνικών σταθμών ANT1 97.2 FM (μετέπειτα Easy 97.2 FM) και Planet 104.5 FM (μετέπειτα Βήμα FM 99.5). Ως πολιτικός συντάκτης και αρθρογράφος εργάστηκε στις εφημερίδες Η Καθημερινή, Ελεύθερος Τύπος, Απογευματινή, Η Βραδυνή και Το Βήμα.[3]

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος εκλεγόταν συνεχώς, από τον Απρίλιο του 2000 έως και τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β΄ Αθηνών.[6] Την περίοδο που η Νέα Δημοκρατία ήταν στην αντιπολίτευση, εξελέγη μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος και ανέπτυξε εντονότατη δραστηριότητα, τόσο εντός, όσο και εκτός Κοινοβουλίου, δίπλα στον Κώστα Καραμανλή.

Διετέλεσε υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή (Μάρτιος 2004).[7] Με απόφαση του πρωθυπουργού τοποθετήθηκε στη συνέχεια γενικός εισηγητής της κυβέρνησης για την Αναθεώρηση του Συντάγματος και πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής της Βουλής για την κύρωση της Συνθήκης της Λισσαβώνας.

Επίσης, έχει διατελέσει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. (Σεπτέμβριος 2007), εκπρόσωπος τύπου του κόμματος (Νοέμβριος 2009-Ιανουάριος 2011), υπεύθυνος του τομέα Εξωτερικής Πολιτικής της Ν.Δ. (Ιανουάριος 2011-Ιούνιος 2012).

Τον Ιούνιο του 2012 ανέλαβε υπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, ενώ στις 25 Ιουνίου 2013 έγινε υπουργός Πολιτισμού, όπου παρέμεινε μέχρι τις 10 Ιουνίου 2014.[8][2]

Στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 απέτυχε να εκλεγεί. Ωστόσο, στις 6 Μαΐου 2019 ορκίστηκε βουλευτής, αντικαθιστώντας την Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, η οποία παραιτήθηκε από βουλευτής.[9]

Τον Μάιο του 2022, ανακοινώθηκε η δημιουργία της κίνησης Γαλάζιοι από τον Πάνο Παναγιωτόπουλο και τα άλλα πρώην στελέχη των κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή του 2004 και Αντώνη Σαμαρά του 2012 Σάββα Τσιτουρίδη, Αθανάσιο Γιαννόπουλο, Θανάση Σκορδά και Νίκο Νικολόπουλο, καθώς και τον πρώην Σύμβουλο Στρατηγικής του Καραμανλή, Νίκο Καραχάλιο.[εκκρεμεί παραπομπή][10][εκκρεμεί παραπομπή]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Μεταξύ αυτών, το βραβείο Ελληνικής Τηλεόρασης (1992), το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση, το βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων και η τιμητική διάκριση του Πανελληνίου Συνδέσμου Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Πάνος Παναγιωτόπουλος». Αρχική Σελίδα. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2023. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Παναγιωτόπουλος Παναγιώτης - Βιογραφικό». www.eklogika.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2016. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Πάνος Παναγιωτόπουλος - Βιογραφικό». panospanagiotopoulos.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2016. 
  4. ↑ «Basilis Lebentis VS Panos Panagiotopoulos Profil Ant1 1994(HD)». Youtube. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2016. 
  5. ↑ Μαργωμένου, Μαρίλη (28 Ιανουαρίου 2015). «Πώς οι 17.191 ψήφοι στον Λεβέντη έγιναν 110.000». Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2016. 
  6. ↑ «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Παναγιωτόπουλος Παναγιώτη Πάνος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2016. 
  7. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (2004)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2016. 
  8. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΣΑΜΑΡΑ Κ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ (2012)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2016. 
  9. ↑ Βουλή: Ορκίστηκαν βουλευτές οι Παναγιωτόπουλος, Ράπτη και Νυφούδης
  10. ↑ Κουβαράς, Γιώργος (24 Μαΐου 2022). ««Γαλάζιοι» θα λέγεται το κόμμα των «καραμανλικών» - Ποιος είναι ο υποψήφιος αρχηγός τους που αποθέωσε το Σαμαρά». Παραπολιτικά. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πάνος_Παναγιωτόπουλος&oldid=10707146"