Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάππα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καλλιτεχνική γραφή
Μέγα Ετυμολογικόν, 1499
Ελληνικό αλφάβητο
Αα Άλφα Νν Νι
Ββ Βήτα Ξξ Ξι
Γγ Γάμμα Οο Όμικρον
Δδ Δέλτα Ππ Πι
Εε Έψιλον Ρρ Ρω
Ζζ Ζήτα Σσς Σίγμα
Ηη Ήτα Ττ Ταυ
Θθ Θήτα Υυ Ύψιλον
Ιι Ιώτα Φφ Φι
Κκ Κάππα Χχ Χι
Λλ Λάμδα Ψψ Ψι
Μμ Μι Ωω Ωμέγα
Ιστορία
Αρχαϊκές τοπικές παραλλαγές
  • Δίγαμμα
  • Ήτα
  • Σαν
  • Τσαν
  • Κόππα
  • Σαμπί
Σημεία στίξης Συμπλέγματα
Αριθμοί
ϛ (6) ϟ (90) ϡ (900)
Σε άλλες γλώσσες
Σχετικά λήμματα


π  σ  ε

Το γράμμα κάππα (επίσης κάπα) (κεφαλαίο Κ, πεζό κ ή ϰ) είναι το δέκατο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στα αρχαία και νέα ελληνικά αντιστοιχεί με το άηχο υπερωικό κλειστό σύμφωνο /k/ που, στην περίπτωση των νέων ελληνικών, πραγματώνεται είτε με τον αντίστοιχο φθόγγο [k] είτε ως ουρανικός [c] έναντι εμπρόσθιων φωνηέντων.[1] Αναφορικά με την αρχαία μέχρι τον 6ο αι. π.Χ. το <Κ, κ> συμβόλιζε το ουρανικό με τις υπερωικές προφορές να αντιστοιχούν στο γράφημα κόππα <Ϙ, ϙ>. Ανάγεται στο φοινικικό καφ <>[2] («παλάμη») και αποτέλεσε τη βάση για το ομόγραφα λατινικό και κυριλικό. Χρησιμοποιείται συχνά στην ελληνική γλώσσα

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία κ´ =20

  1. Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 111.
  2. Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. s.v. «K».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Λεξιλογικός ορισμός του κάππα στο Βικιλεξικό
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kappa (letter) στο Wikimedia Commons