Hard rock
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τόπος γέννησης | Μεγάλη Βρετανία και Ηνωμένες Πολιτείες, μέσα της δεκαετίας του '60 |
---|---|
Μουσικά όργανα | Ηλεκτρική κιθάρα, Μπάσο, Τύμπανα, Φωνητικά, Πλήκτρα |
Συναφή είδη | Blues Rock, Psychedelic Rock, Rock and roll, Rhythm and blues Garage Rock |
Είδη | |
Heavy Metal, Boogie Rock, Glam Metal, Punk, Grunge | |
Το Hard rock (ή Heavy rock) είναι υποείδος της rock μουσικής το οποίο προήλθε από το blues rock και το Garage rock των μέσων της δεκαετίας του '60. Έγινε ιδιαίτερα γνωστό και γνώρισε μεγάλη επιτυχία κατά την δεκαετία του '70 με συγκροτήματα όπως οι Led Zeppelin, οι Deep Purple, οι AC/DC, οι Aerosmith, οι The Who, κ.α., ενώ η επιτυχία του συνεχίστηκε κατά την δεκαετία του '80 με συγκροτήματα όπως οι Van Halen, οι Def Leppard, οι Guns N' Roses, οι Motley Crue, οι Scorpions , οι Metallica, οι Bon Jovi, κ.α..
Κατά την δεκαετία του '90, το Hard Rock έχασε μεγάλο μέρος της δημοτικότητας του λόγω της ανόδου του Grunge, αλλά μετά το 2000 αρκετά συγκροτήματα του Alternative Rock υιοθέτησαν τον ήχο της συγκεκριμένης μουσικής, ταυτόχρονα με την δημιουργία αρκετών νέων συγκροτημάτων τα οποία έχουν επηρεαστεί από την μουσική της δεκαετίας του 1970 και του 1980.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Hard Rock αποτελεί μία πιο δυνατή και γρήγορη εκδοχή της ροκ μουσικής, με τις κιθάρες να χρησιμοποιούν έντονα την παραμόρφωση, το τρέμολο και άλλα εφέ για τα σόλο αλλά και το ρυθμικό κομμάτι. Το μπάσο συνεργάζεται με τα τύμπανα δημιουργώντας το ρυθμό με έντονες γραμμές, ενώ αρκετές φορές παίζει το ριφ του τραγουδιού. Τα τύμπανα παίζουν με διακεκομμένο τονισμό στο ταμπούρο και δυνατά μπάσα τύμπανα, δίνοντας συχνά έμφαση με τα κύμβαλα. Τα φωνητικά είναι συνήθως βραχνά ή έρχονται με γρυλίσματα, ενώ πολύ συχνά φτάνουν σε υψηλότερες οκτάβες.
Οι στίχοι δίνουν έμφαση στην αρρενωπότητα και τη σεξουαλικότητα, αφού το μεγαλύτερο ποσοστό καλλιτεχνών του είδους είναι άνδρες, χωρίς να παραλείπουν να ασχοληθούν με άλλα θέματα, όπως ο πόλεμος του Βιετνάμ στις αρχές της δεκαετίας του '70, πολιτική, ιστορία, φανταστικά θέματα, κ.α..
Σε αντίθεση με το Heavy Metal, το Hard Rock διατηρεί εμφανείς μπλουζ επιρροές, με χαρακτηριστικά της τζαζ μουσικής στο ρυθμικό μέρος.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η αρχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1963, οι αμερικάνοι The Kingsmen κυκλοφόρησαν την μεγάλη τους επιτυχία "Louie, Louie", επηρεάζοντας βρετανικά συγκροτήματα του είδους, με τους The Kinks να κυκλοφορούν το πρώτο Hard Rock τραγούδι "You Really Got Me", την επόμενη χρονιά. Ο ήχος των rock and roll συγκροτημάτων άρχισε να σκληραίνει, με τους Rolling Stones να κυκλοφορούν το "(I Can't Get No) Satisfaction" και τους The Who το "My Generation".
Το 1966, οι Cream κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ "Fresh Cream", με την μεγάλη επιτυχία "I Feel Free", συνδυάζοντας την ψυχεδελική ροκ με την ηλεκτρονική μπλουζ. Ο Τζίμι Χέντριξ με τους Experience κυκλοφόρησε το πολυπλατινένιο "Are You Experienced?" με τις μεγάλες επιτυχίες "Hey Joe" και "Foxy Lady" και "Fire", με μουσική που περιείχε στοιχεία από μπλουζ, τζαζ και ψυχεδέλεια. Άλλοι μεγάλοι κιθαρίστες που επηρέασαν την εξέλιξη του είδους ήταν ο Τζεφ Μπεκ, ο Κιθ Ρίτσαρντς, ο Πιτ Τάουνσεντ, κ.α.. Ακολουθώντας το νέο ρεύμα, οι Beatles ηχογράφησαν το τραγούδι "Helter Skelter" το οποίο συμπεριλήφθηκε στον δίσκο "The Beatles". Ιδιαίτερα μεγάλη ήταν η επιρροή του ψυχεδελικού συγκροτήματος Vanilla Fudge, οι οποίοι σκαρφάλωσαν στο αμερικάνικο Top-10 με το ομώνυμο άλμπουμ τους.
Οι Blue Cheer γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με την διασκευή στο "Summertime Blues" του Έντι Κόχραν με έντονη παραμόρφωση, την ίδια χρονιά που οι Steppenwolf κυκλοφόρησαν το ομώνυμο άλμπουμ τους με την μεγάλη επιτυχία "Born to be Wild", τραγούδι το οποίο περιείχε για πρώτη φορά τον στίχο "Heavy Metal". Οι Iron Butterfly κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "In-A-Gadda-Da-Vida" με την ομώνυμη 17λεπτή επιτυχία, σκαρφαλώνοντας στο # 4 του Billboard. Οι Deep Purple πραγματοποίησαν την πρώτη τους εμφάνιση, με τρεις δίσκους οι οποίοι συνδύαζαν το Hard Rock με την ψυχεδελική μουσική ("Shades of Deep Purple", "The Book of Taliesyn", "Deep Purple"), γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες με το τραγούδι "Hush".
Το 1969, οι Led Zeppelin κυκλοφόρησαν τους δύο πρώτους δίσκους τους ("Led Zeppelin" και "Led Zeppelin II") με μία πιο ακραία μορφή των μπλουζ, οι Stooges το ομώνυμο άλμπουμ τους αποτελώντας μεγάλη επιρροή στο μετέπειτα πανκ κίνημα, ενώ ο Alice Cooper πρωτοστάτησε στο Shock Rock κυκλοφορώντας το ντεμπούτο του "Pretties for You".
Την επόμενη χρονιά το Hard Rock ανέβηκε σε ακόμη πιο έντονα και σκοτεινά μονοπάτια, με τους Black Sabbath να κυκλοφορούν το ομώνυμο άλμπουμ τους, όπως και το "Paranoid", ενώ οι Deep Purple αφού ενέταξαν στη σύνθεση τους τον τραγουδιστή Ίαν Γκίλαν και τον μπασίστα Ρότζερ Γκλόβερ, κυκλοφόρησαν το ιδιαίτερα επιτυχημένο "Deep Purple in Rock" γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία και στην Ευρώπη. Τα δύο αυτά συγκροτήματα, μαζί με τους Led Zeppelin, αποτέλεσαν τους προπάτορες του Heavy Metal, επηρεάζοντας σε πολύ μεγάλο βαθμό με την μουσική, την στιχουργική και την εικόνα τους, την εξέλιξη του είδους.
Η εδραίωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Rolling Stones σκλήρυναν τον ήχο τους με το άλμπουμ "Exile on Main St.", συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο με τα άλμπουμ "It's Only Rock 'n' Roll" και "Black and Blue". Οι Led Zeppelin γνώρισαν πολύ μεγάλη επιτυχία με το άλμπουμ "Led Zeppelin IV", έναν από τους δίσκους με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της μουσικής, ο οποίος περιείχε το τραγούδι "Stairway to Heaven", ένα από τα τραγούδια με τις περισσότερες ραδιοφωνικές μεταδόσεις παγκοσμίως. Οι Deep Purple αποτέλεσαν τον ορισμό του Hard Rock με τα άλμπουμ "Fireball" και "Machine Head", με το δεύτερο εξ' αυτών να περιέχει ένα από τα γνωστότερα τραγούδια της ροκ μουσικής, το "Smoke on the Water". Ακολούθησε το ζωντανά ηχογραφημένο "Made in Japan", άλμπουμ το οποίο θεωρείται το σπουδαιότερο ζωντανό άλμπουμ της Hard Rock μουσικής, μαζί με το "Live and Dangerous" των Thin Lizzy. Οι The Who κυκλοφόρησαν το "Who's Next" το 1971, ακολουθούμενο απ΄το "Quadrophenia" του 1973, με πολλά θεατρικά στοιχεία, συνεχίζοντας μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80, ακόμη και μετά τον θάνατο του ντράμερ Κιθ Μουν.
Οι Free του Πωλ Ρότζερς και του Πωλ Κοσσόφ γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με το σινγκλ "All Right Now" και μετά τη διάλυση τους το 1973, ο Ρότζερς και ο ντράμερ Σάιμον Κερκ, μαζί με τον κιθαρίστα Μικ Ραλφς και τον μπασίστα Μποζ Μπάρελ σχημάτισαν τους Bad Company, οι οποίοι ανέβηκαν στην κορυφή του Billboard με το ομώνυμο ντεμπούτο τους. Οι Uriah Heep, ακολουθώντας το ύφος των Deep Purple, κυκλοφόρησαν τα επιτυχημένα progressive άλμπουμ "Salisbury", "Look at Yourself", "Demons and Wizards" και "The Magician's Birthday". Οι Σκωτσέζοι Nazareth γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στα μέσα της δεκαετίας του '70, με τους δίσκους "Razamanaz" και "Hair of the Dog", όπως και το τραγούδι "Love Hurts". Ταυτόχρονα, οι Queen έγιναν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του θεατρικού ροκ με τα άλμπουμ "Sheer Heart Attack" (1974) και "A Night at the Opera" (1975), το δεύτερο εκ των οποίων περιείχε το "Bohemian Rhapsody", # 1 επιτυχία στη Μεγάλη Βρετανία για εννέα εβδομάδες. Επίσης, οι Motörhead κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ το 1977 σε Hard Rock ύφος, πριν δυναμώσουν τον ήχο τους με τους δίσκους "Overkill", "Bomber" και "Ace of Spades".
Το 1975, ο κιθαρίστας Ρίτσι Μπλάκμορ αποχώρησε από τους Deep Purple μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ "Stormbringer", για να σχηματίσει τους Rainbow με τον Ρόνι Τζέιμς Ντίο στα φωνητικά. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε τα άλμπουμ "Ritchie Blackmore's Rainbow", "Rainbow Rising" και "Long Live Rock 'n Roll", πριν υιοθετήσει έναν πιο εμπορικό ήχο με τους Γκράχαμ Μπονέτ και Τζο Λιν Τέρνερ στα φωνητικά. Μετά την διάλυση των Deep Purple το 1976, ο τραγουδιστής Ντέιβιντ Κόβερντεϊλ σχημάτισε τους Whitesnake, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία στις αρχές της δεκαετίας του '80 με δίσκους όπως τα "Live...In the Heart of the City", "Come an' Get It" και "Saints & Sinners".
Την ίδια περίοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Alice Cooper ανέβηκε στην κορυφή των τσαρτ με τα άλμπουμ "School's Out" και "Billion Dollar Babies", ενώ οι Kiss κυκλοφόρησαν τρεις δίσκους με μικρή επιτυχία πριν ανεβάσουν την δημοτικότητα τους κατακόρυφα με το ζωντανά ηχογραφημένο "Alive!" και συνεχίσουν με τα "Destroyer", "Rock and Roll Over" και "Love Gun". Οι Aerosmith γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με τους δίσκους "Toys in the Attic" και "Rocks", με τους Blue Öyster Cult να γίνονται γνωστοί με τον δίσκο "Agents of Fortune" και το τραγούδι "(Don't Fear) The Reaper". Το 1975, οι Boston κυκλοφόρησαν το ομώνυμο άλμπουμ τους, το οποίο έγινε 17 φορές πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο Τεντ Νούτζεντ ηχογράφησε το ομώνυμο ντεμπούτο του, για να ακολουθήσουν τα "Free-for-All", "Cat Scratch Fever" και "Weekend Warriors". Άλλα ονόματα του είδους ήταν οι Montrose, Journey, Heart, The Runaways, κ.α..
Από τον Καναδά οι Rush κυκλοφόρησαν τρία άλμπουμ με έντονες επιρροές από τους Led Zeppelin πριν κινηθούν σε πιο progressive rock μονοπάτια με το "2112". Οι Αυστραλοί AC/DC έγιναν ιδιαίτερα γνωστοί εκτός της πατρίδας τους με τα άλμπουμ "Let There Be Rock", "Powerage" και "Highway To Hell", πριν την κυκλοφορία του "Back In Black", ενός από τους δίσκους με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως. Οι Ιρλανδοί Thin Lizzy γνώρισαν επιτυχία και στις Ηνωμένες Πολιτείες με τα άλμπουμ "Jailbreak", "Johnny the Fox" και "Bad Reputation". Οι Γερμανοί Scorpions κυκλοφόρησαν μία σειρά ποιοτικών Hard Rock δίσκων με τον κιθαρίστα Ούλι Ροθ στη σύνθεση τους, πριν αλλάξουν σε έναν πιο εμπορικό ήχο στις αρχές της δεκαετίας του '80 γνωρίζοντας επιτυχία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Δεκαετία του '80
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1980, οι Led Zeppelin διαλύθηκαν μετά τον θάνατο του ντράμερ Τζον Μπόναμ, ενώ οι AC/DC κυκλοφόρησαν το προαναφερθέν "Back In Black" με τον Μπράιαν Τζόνσον στο μικρόφωνο, μετά τον θάνατο του Μπον Σκοτ. Ο Ρόνι Τζέιμς Ντίο ανέλαβε τα φωνητικά των Black Sabbath κυκλοφορώντας τα επιτυχημένα "Heaven and Hell" και "Mob Rules", πριν συνεχίσει με τους Dio το 1983 και τα επιτυχημένα Heavy Metal άλμπουμ "Holy Diver" και "The Last in Line".
Ο τραγουδιστής Ozzy Osbourne, με το προσωπικό του σχήμα να περιλαμβάνει τον κιθαρίστα Ράντι Ρόουντς, τον μπασίστα Μπομπ Ντέισλι και το ντράμερ Λι Κέρσλεηκ, κυκλοφόρησε τα πολυπλατινένια άλμπουμ "Blizzard of Ozz" και "Diary of a Madman", πριν χτυπήσει και εδώ η τραγωδία με τον Ρόουντς να χάνει τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα. Οι Queen εισήγαγαν ποπ στοιχεία στον ήχο τους κάνοντας τον εμπορικότερο, ενώ οι Kiss στράφηκαν προς το Pop Metal με άλμπουμ όπως τα "Lick it Up", "Animalize" και "Asylum".
Γυναικεία συγκροτήματα και καλλιτέχνες που γνώρισαν επιτυχία στο Hard Rock ήταν η Πατ Μπέναταρ, η Τζόαν Τζετ, οι Girlschool, η Λίτα Φορντ, κ.α..
Η άνοδος του New Wave of British Heavy Metal αρχικά, και του Thrash Metal εν συνεχεία, βοήθησαν στην κατηγοριοποίηση του Hard Rock, το οποίο κατά την δεκαετία του '80 συνδυάστηκε με το κίνημα του Glam Metal. Οι Def Leppard γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με τον δίσκο "Pyromania" και στη συνέχεια με το "Hysteria", πουλώντας δεκάδες εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Οι Motley Crue έγιναν γνωστοί με άλμπουμ όπως το "Too Fast for Love" και το "Shout at the Devil", σε ένα ύφος που ακολούθησαν ονόματα όπως οι Ratt, Poison, Quiet Riot, κ.α.. Επίσης, οι Van Halen γνώρισαν πολύ μεγάλη επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα με τους διαμαντένιους δίσκους "Van Halen" και "1984", επηρεάζοντας ένα μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών που ακολούθησαν το ύφος τους.
Το 1984, οι Deep Purple επανενώθηκαν με την δεύτερη και πιο επιτυχημένη γραμμή μελών τους, κυκλοφορώντας το πλατινένιο "Perfect Strangers". Η εμφάνιση του τηλεοπτικού δικτύου "MTV" βοήθησε στην αναγέννηση συγκροτημάτων όπως οι ZZ Top, οι οποίοι γνώρισαν τεράστια επιτυχία με τα "Eliminator" και "Afterburner", την ίδια εποχή που ιδιαίτερη άνοδο γνώρισαν συγκροτήματα όπως οι Foreigner, Journey και Boston με το μελωδικό Hard Rock τους. Οι Bon Jovi παρουσίασαν μία μίξη του Hard Rock με την ποπ μουσική με τα ιδιαίτερα επιτυχημένα "Slippery When Wet" και "New Jersey", την ίδια εποχή που οι Σουηδοί Europe κυκλοφορούσαν το "The Final Countdown". Στο ίδιο ύφος συνέχισαν οι Poison και οι Cinderella, ενώ οι Van Halen σταθεροποιήθηκαν ως ένα από τα σπουδαιότερα ονόματα του είδους με τα "5150" και "OU812".
Από τα μέσα της δεκαετίας και έπειτα, οι Whitesnake διαφοροποίησαν τον ήχο τους στρεφόμενοι προς την αμερικάνικη αγορά με το πολυπλατινένιο "Whitesnake", το οποίο περιείχε τις μεγάλες επιτυχίες "Here I Go Again", "Is this Love" και "Still of the Night". Οι Aerosmith επέστρεψαν στο προσκήνιο με το "Pump" του 1987 και το "Permanent Vacation" δύο χρόνια αργότερα, την ίδια εποχή που οι Guns N' Roses καθιερώνονταν με το άλμπουμ "Appetite for Destruction". Το συγκεκριμένο άλμπουμ παρουσίασε μία πιο ωμή εκδοχή του Glam Metal και περιείχε την # 1 επιτυχία "Sweet Child O' Mine". Οι Motley Crue γνώρισαν την μεγαλύτερη τους εμπορική επιτυχία με τον δίσκο "Dr. Feelgood" το 1989, σκαρφαλώνοντας στην κορυφή του Billboard. Άλλα ονόματα του είδους που γνώρισαν επιτυχία αυτή την εποχή ήταν οι Warrant και οι Skid Row, με τους δεύτερους να κυκλοφορούν το ομώνυμο, πενταπλά πλατινένιο άλμπουμ τους το 1989.
Δεκαετία του '90
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1990 το Hard Rock ήταν μία από τις εμπορικότερες μορφές μουσικής. Δίσκοι όπως το "The Razor's Edge" των AC/DC, τα "Use Your Illusion I" και "Use Your Illusion IΙ" των Guns N' Roses, το "Adrenalize" των Def Leppard, το "Slave to the Grind" των Skid Row, το "No More Tears" του Ozzy Osbourne και το "For Unlawful Carnal Knowledge" των Van Halen που κυκλοφόρησαν στα πρώτα χρόνια της νέας δεκαετίας, έγιναν πολυπλατινένιοι.
Παρ' όλα αυτά, η άνοδος του grunge στην Αμερική, το οποίο απέκτησε τεράστια δημοτικότητα με το "Nevermind" των Nirvana, και του Britpop στη Μεγάλη Βρετανία, οδήγησαν στο περιθώριο τον κλασικό Hard Rock ήχο. Η νέα κατάσταση οδήγησε στην αφάνεια πολλά από τα Glam Metal συγκροτήματα της προηγούμενης δεκαετίας, ενώ οι Guns N' Roses σταμάτησαν να ηχογραφούν το 1993, επιστρέφοντας μετά από δεκαπέντε χρόνια με το "Chinese Democracy". Οι Aerosmith κυκλοφόρησαν το "Get a Grip" πουλώντας πάνω δέκα εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, συνεχίζοντας με το "Nine Lives" το 1997 και την μεγάλη σινγκλ επιτυχία "I Don't Want to Miss a Thing" που σκαρφάλωσε στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ. Οι AC/DC ηχογράφησαν το διπλά πλατινένιο "Ballbreaker", ενώ οι Deep Purple μετά το "The Battle Rages On", συνέχισαν χωρίς τον κιθαρίστα Ρίτσι Μπλάκμορ ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Στηβ Μορς, με χαμηλότερη εμπορική επιτυχία. Οι Bon Jovi γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με τα "Keep the Faith" και "These Days", την εποχή που οι Metallica κυκλοφόρησαν τα "Load" και "ReLoad" σε πιο Hard Rock ύφος και με πολλά Blues χαρακτηριστικά σε σχέση με το Heavy και το Thrash Metal του παρελθόντος.
Παρά την έντονη μίξη του Hard Rock με το Punk και τα σκοτεινότερα στιχουργικά θέματα που παρουσίαζε το grunge, υπήρξαν συγκροτήματα του είδους που έδειχναν περισσότερο προσκολλημένα στη σκληρή μουσική της δεκαετίας του '70 όπως οι Soundgarden και οι Pearl Jam. Την ίδια εποχή, στην Μεγάλη Βρετανία οι Oasis πρωτοστάτησαν στην άνοδο του Britpop, ιδιαίτερα με τον δίσκο "(What's the Story) Morning Glory?" που έγινε 14 φορές πλατινένιος στην πατρίδα τους. Alternative Rock καλλιτέχνες που εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο του Hard Rock είναι οι Foo Fighters, οι Nickelback, οι Creed, οι Silverchair, οι Bush, οι Stereophonics, οι Puddle of Mudd, οι Staind, κ.α..
Δεκαετία του '00
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τον ερχομό της νέας χιλιετίας, μεγάλα ονόματα του είδους προσπάθησαν να διατηρήσουν την δημοτικότητα τους με δίσκους όπως το "Stiff Upper Lip" των AC/DC, το "Crush" των Bon Jovi και το "Just Push Play" των Aerosmith. Οι Van Halen επανενώθηκαν με τον τραγουδιστή Ντέιβιντ Λι Ροθ, οι Black Sabbath με τον Ozzy Osbourne αλλά και τον Ρόνι Τζέιμς Ντίο στους Heaven and Hell, αλλά και οι Led Zeppelin για μία εμφάνιση το 2007, η οποία κυκλοφόρησε σαν "Celebration Day" πέντε χρόνια αργότερα. Επίσης, οι Kiss κυκλοφόρησαν το "Sonic Boom" σκαρφαλώνοντας στο # 2 του Billboard.
Την ίδια περίοδο, συγκροτήματα που αποτελούνταν από μουσικούς διαφορετικών και μεγάλων ονομάτων του είδους, όπως οι Audioslave και οι Velvet Revolver γνώρισαν επιτυχία, ενώ οι Guns N' Roses ηχογράφησαν το "Chinese Democracy" χωρίς να πλησιάσουν την επιτυχία του παρελθόντος. Οι Bon Jovi ανέβηκαν στην κορυφή των τσαρτ με τα "Lost Highway" και "The Circle", ενώ οι AC/DC σκαρφάλωσαν στην κορυφή σε παραπάνω από τριάντα χώρες με το "Black Ice", το 2008.
Οι Wolfmother και οι Airbourne από την Αυστραλία, οι The Darkness από την Μεγάλη Βρετανία και οι Steel Panther από τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν τα πρωτοεμφανιζόμενα συγκροτήματα που αναζωογόνησαν το είδος, ενώ στοιχεία Punk είχαν στον ήχο τους ονόματα όπως οι Kings of Leon, οι Black Rebel Motorcycle Club και οι Queens of the Stone.
Δεκαετία του '10
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εμπορική άνοδος του κλασικού Hard Rock και του Heavy Metal αποτέλεσε αφορμή για την επιστροφή πολλών ονομάτων του είδους. Οι Accept επέστρεψαν γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία με τα "Blood of the Nations" και "Stalingrad", οι Black Sabbath με το "13" που ανέβηκε στο # 1 σε Ηνωμένες Πολιτείες και Μεγάλη Βρετανία, ενώ οι Soundgarden επανενώθηκαν την πρωτοχρονιά του 2010. Μεγάλη επιτυχία γνώρισαν οι Black Country Communion με τους Γκλεν Χιουζ, Τζο Μποναμάσα, Τζέισον Μπόναμ και Ντέρεκ Σέρινιαν να συνεργάζονται για τα άλμπουμ "Black Country Communion", "2" και "Afterglow".
Οι Kiss κυκλοφόρησαν το "Monster" και οι Deftones το "Koi No Yokan", ενώ οι UFO γνώρισαν και πάλι επιτυχία με τους δίσκους "The Visitor" και "Seven Deadly". Οι Deep Purple επέστρεψαν στην δισκογραφία μετά από οκτώ χρόνια με το "Now What?!" το οποίο έφθασε στο # 1 στη Γερμανία και έβαλε το συγκρότημα στο βρετανικό Top-20 για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια.